Does the Sun Fall? (COMPLETED)

Chapter 30 (Part 2)

KAGAT KO ang ibabang labi na naghihintay sa labas ng penthouse ni Luke, I just ring the bell pero ilang segundo pa ang tumagal bago ito nabuksan.

"Hi." I quickly greet him.

Pero mabilis na nawala ang ngiti sa labi ko nang mapansing wala siyang damit pang-itaas! my eyes slowly widen as it travelled down to his strong abdomen.

Shuta, bakit mas gumanda ang katawan niya?!

"Enjoying the view?" I could sense that amusement in his voice.

Mabilis akong umangat ng tingin at tinikom ang bibig kong nakaparte dahil sa sobrang paghanga, baka mag-assume siya na hanggang ngayon ay baliw ako sa kanya?! ew, no way!

"Where's Arkiza?" I asked him.

Pareho kaming pumasok sa loob ng unit, ito rin ang lugar kung saan nagkita ulit kami pagkatapos ng dalawang taon. It was chaotic, inisip niya pa na may iba akong lalaki.

"She's in the room upstairs, nasa unang kuwarto." He showed me the place, hinayaan niya rin ako na mag-isa lang na tumungo sa itaas para makita ang anak ko.

Luke just walk to the kitchen, may aayusin daw siya kaya hindi niya ako masasamahan. I don't need him anyway, dalawa lang naman ang kuwarto rito at ang isang nauunang kuwarto ay kulay kalimbahin.

The moment I opened the door is that I suddenly felt like I see something good and beautiful in my eyes, my lips parted as I stared at the whole room which is full of pink and white paper plane.

The paper plane was hanging around the room, some teddy bears and dolls are perfectly arranged in the book shelf where there's also some book bed time stories inside of it.

Pink and white was the theme of this room, kahit ang sahig ay kulay baby pink! oh my gosh, I bit my lower lip as my eyes even roam around.

Sa itaas ng hindi gaano kataas na gabinete ay may mga nakaframe na litrato, some are pictures of my Arkiza in my private instagram account. Kinuha yata 'yan do'n ni Luke pagkatapos ko siya i-accept as follower ko, ilang araw lang ang nakalipas.

My baby Arkiza was cutely smiling in that photoshot, kulay orange ang background nito at nakaupo naman ang baby ko habang nakangiti na halos hindi na makita ang mga mata niya. She's only eight months before one year that time.

Ang isang litrato naman na katabi nito ay ang picture ni Arkiza na ngayon lang, it was a random picture of her who is playing with her toys. Nakaupo ito sa carpet at nakaside view, mukhang si Luke mismo ang kumuha ng litrato.

My baby is so cute.

Ngumiti ako at tinignan ang sumunod na litrato, and it almost got my air when I saw what it was. Malaki rin ang frame katulad ng dalawang pictures kanina, it was a photoshot of me and my daughter last three months ago.

Nakaupo ako sa stoll habang si Arkiza ay nakaupo rin sa kandungan ko, we're both smiling from ear to ear. Dito rin napansin ang pagkakahawig namin kapag ngumiti, mata lang talaga ang nag-iba.

Kulay orange pa rin ang background, kulay white na simpleng dress ang suot ko at pink naman ang kay Arkiza na may pink headband pa.

"Mama?" A cute little voice makes me turned around, nakaupo na ito ngayon sa kama habang kinukusot ang mga mata niya gamit ang maliliit na kamay.

My heart soften, ngumiti ako ng malapad bago siya dinaluhan para buhatin. She look shocked upon seeing me, pero hindi tumagal ay ngumiti siya at humalik sa aking pisngi.

"Dada?" She asked me while looking over the place, hanggang ngayon ay mangha pa rin siya sa sarili niyang kuwarto dito.

I suddenly think, ano kaya ang reaksiyon ni Arkiza nang una niyang makita 'to? did she jumped over the joy she felt? mabuti na lang at hindi siya inatake sa puso kung ganun.