Chapter 14

71.2K 1.1K 67
                                    

Dedicated to @ tinvasquez0

"Alex!!"

I screamed Alex's name dreadfully when I heard him groan, believing the worst happened to him na hindi ako makahinga sa takot para sa kanya.

"Inside! take them inside!!" a voice shouted in the background.

A hand grabbed my arms and I was pulled from the ground, pero hindi bumitaw ang kamay ni Alex na mahigpit ang pagkahawak sa beywang ko. His bodyguards were dragging us habang nakapaikot sila sa amin na tumatakbo papasok ng kapitolyo, pinoprotektahan kami mula sa ligaw na bala, lalo na sunod-sunod ang palitan ng putok na naririnig namin.

Pero mas magulo ang nadatnan naming sitwasyon sa loob ng kapitolyo. It was pandemonium. Nagsiksikan ang mga tao sa pasilyo at mababakas ang matinding takot sa mukha nila dahil sa naririnig na putukan mula sa labas. May nag iiyakan, may mga duguan. Merong sumalubong kaagad sa amin na isa sa mga tauhan ni Alex and guided our group in one the rooms.

Ng makapasok kami sa bakanteng silid ay agad akong kinulong ni Alex sa mga bisig nito. "Baby.." his voice gruff as he tightened his arms around me.

"A-Alex..oh Alex.." I burst into tears as I hugged him back.

Halong emosyon ang namamayani sa akin, takot at tuwa that Alex is safe, na hindi ito natamaan ng bala. My body is trembling as I clung to him. Halos ilang minuto na nasa ganung ayos lang kami, mahigpit na magkayakap, hindi bumibitaw sa isa't isa. Hindi alintana na may ibang tao sa silid maliban sa amin.

"Shh..Pangs..it's okay..we are safe now." para akong bata na inaalo nito habang pinapahiran ang mukha ko. His once white hanky now turns to crimson. Ang mainit na likido na naramdaman kong tumalsik sa mukha ko kanina ay dugo ng isa sa mga tauhan nila Papa, ang katabi ko na tinamaan ng bala.

"Akala ko..akala ko..oh Alex, hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may nangyari sa'yo." humihikbi na sabi ko.

"I'm okay baby..it was you I was worried." he gazed at me , the fear I saw earlier was back on his eyes that he hugged me again, squashing me hard to his chest that I sucked on my breath. "Oh God Pangs..you don't know how much I was scared for you..for a seconds.. I thought I was going to lose you there." Alex whispered gravely.

Kumapit ako sa leeg ni Alex. Now that we are safe from the horror outside, our near death experienced only intensified our bond to each other.

My need for him.

Alex is my lifeline. My salvation.

He's the only good thing with all the evils that's surrounding my life. Kaya hindi ko alam kong kakayanin ko pang mabuhay kung pati siya ay mawala ng dahil sa akin.

"Alex!" a worried voice called out his name.

Pareho kaming napatingin sa bumukas na pinto at nakaramdam ako ng pangamba ng makilala ko kung sino ang dumating. Nadagdagan ang pag alinlangan ko ng humiwalay sa akin si Alex para salubungin ito at naiwan akong nakatayong mag isa.

"Papa!" Alex hurriedly meet his father at the door. "Are you okay Pa?" he asked worriedly.

"I'm alright, son." kasunod niyang pumasok ang iba pa nilang mga tauhan na kasama nito. "This is not good Alex, the campaign not even started at meron ng ganitong karahasan na nangyayari."

His father's worried face turned into surprise, then to confusion when our eyes met at nakilala ako nito. "What she's doing here?" nakakunot ang nuo na baling niya kay Alex.

"T-tinulungan po ako ni Alex, Congressman." I answered before Alex can reply to him.

I don't want to put Alex on the spot. To explain my presence to his father while their bodyguards within earshot. And this is not the right time nor the situation para malaman ng Papa niya ang tungkol sa amin, pero mukhang hindi nagustuhan ni Alex ang ginawa ko basi na rin sa tingin na pinukol nito sa akin.

Sleeping With My Enemy (Completed)Where stories live. Discover now