Love or Life ft Samuel Leijten

Hoofdstuk 21 schokkend..

Ik liet haar geschrokken los, haar hand gingen naar haar hoofd.

"Auw!" Schreeuwde ze het uit

Ik wist niet wat er aan de hand was.

"Sam! Help!" Schreeuwde ze en kreeg tranen over haar gezicht.

Jennifer schreeuwde het uit van de pijn het bleek in haar hoofd te zijn.

Ik rende naar de telefoon en belde 112.

"Hallo met Samuel Leijten, mijn vriendin heeft heftige pijn in haar hoofd"

"Rustig blijven we komen er aan"
"Adres?"
Ik gaf het adres en hing op.

Ik keek naar Jennifer ze had echt heftige pijn ik hield haar vast maar het volgende moment viel ze flauw.

Voor ik wist zat ze in de ziekenwagen.

"Ik ga mee!"

"Ga maar hier zitten" zei een hulpverlener

Ik zat dichtbij haar en zag haar witte gezicht, ik ben me echt dood geschrokken lieverd.

Ik pakte haar hand.

Het volgende moment stopte de wagen en werd Jennifer naar binnen gereden.

"Blijf hier maar wachten" zei een vrouw die me niet naar binnen liet.

Jennifer verdween achter een deur.

En ik ging in de wachtruimte zitten.

Ik belde de ouders van Jennifer en mijn eigen ouders.

Alleen de ouders van Jennifer waren op zakenreis en konden niet komen.

"Laat ons weten als ze iets weten, als het erg is komen we per direct met het eerst vliegtuig naar huis" zei de moeder.

Ik wachtte uren, eindelijk kwam er een dokter.

"We zijn bezig met het onderzoek, het kan nog wel even duren, ga maar naar huis jongen morgen weten we meer"

"Nee! Ik blijf bij haar" zei ik

"Je kan best naast haar slapen maar veel gaat ze niet zeggen waarschijnlijk"

Ik mocht naar binnen en zag daar mijn Jennifer liggen met allemaal slangetjes liggen.

De dokters waren al weg, ze hadden al een bed er naast gezet.

Ik pakte haar hand ze had haar ogen dicht.

Zelfs met al die rara apparaten was ze nog het mooiste meisje ter wereld.

Het was al laat het was al 11 uur s'avonds

Ik besloot om maar eens te gaan slapen.

De volgende dag werd ik verbaasd wakker ik lag in een vreemd bed met witte muren. Waar was ik?

Ohja ik ben in het ziekenhuis.

Ik zag een meisje naast me liggen, tuurlijk het was Jennifer en alles kwam weer naar boven wat er was gebeurd.

Ik stond op en keek naar Jennifer, ze had nog steeds haar ogen dicht.

Ik haalde mijn hand door haar haar en opeens werd ze wakker.

Haar ogen gingen open: :"S-ssam" zei ze zwak.

"Lieverd hoe gaat het?" Vroeg ik en hield haar hand vast.

Jennifer:

Ik werd wakker en keek in mooie blauwe ogen van een blonde jongen.

"S-ssam" zei ik, ik kon bijna niet praten.

Hij vroeg hoe het met me ging.

"Gaat wel alleen een beetje hoofdpijn"

Ik wilde overeind komen om hem te knuffelen, dit ging alleen moeilijk.

"Ik kom wel naar jou toe schatje"

Hij kwam dichtbij me en zoende me ik zoende terug.

Tot er een dokter binnen kwam.

"Zo ben je wakker gekust door een prins?" Vroeg die met een glimlach

"Jaa door een hele mooie" zei ik

"Jennifer, we hebben de uitslag"

"En? Mag ik naar huis?" Vroeg ik

"Helaas niet, je hebt leukemie"

Ik voelde een schrok door mijn lichaam.

"Leuke..mie..?"