Love or Life ft Samuel Leijten

Hoofdstuk 62

Kaj:

We zaten in de bus van Joey's vader. Ik herkende hem meteen. "Wat een stom idee we konden Joey helemaal niet vertrouwen!" Riep ik en sloeg tegen de deur van de bus. "We moeten kijken wat hij van ons wil we moeten rustig blijven" zei Dioni om me te kalmeren. Waar we naar toe reden hadden we natuurlijk geen idee maar het was een lange reis. Na zon anderhalf uur rijden kwam de bus tot stilstand. De mannen opende de deur en een greep mij en Jai en de andere Dioni en Cassius. We probeerde ons los te rukken maar dit was moeilijk. We werden naar een groot gebouw gebracht hetzelfde gebouw als de keer dat Samuel gewond raakte. We liepen langs Joey die daar met een grijns op zijn gezicht stond. "Kijk niet zo!" Riep ik. Maar ik werd naar binnen gebracht. Ik werd gescheiden van Dioni,Cassius en Jai. Ik werd op de grond gegooid. Ik was verloren....

Manon:

Ik kreeg net een telefoontje dat Samuel wakker was. Ik sprong een gat in de lucht. En dat deed ik midden in de les Duits. De lerares had me eruit gestuurd. Dus ik ging nu mooi naar Samuel toe! Ik fietste hard en ik was zo blij! Zal ik de jongens even bellen? Ja ik bel ze gewoon dacht ik. Ik belde Jai. Het duurde lang...

"Hee met Jai"

"Hee Jai...."

"Sorry bel me later even terug of spreek een bericht in na de piep."

Shit voicemail!

"Piep!"

"Hee Jai met Manon heb je het al gehoord! Samuel is uit het ziekenhuis! Ik ben zo blij OMG bel me terug of kom langs het ziekenhuis."

Ik stopte mijn mobiel in me zak en liep het grote ziekenhuis in. Ik moest op afdeling 2 zijn kamer 29. Ik deed voorzichtig de deur open. Ik zag Samuel liggen met zijn ogen gesloten en zijn haren zaten door de war. Hij zag er zo schattig uit. Maar in tegendeel ook een beetje eng met al die apparatuur. Zachtjes pakte ik zijn hand. Hij kneep er in. Zijn ogen gingen langzaam open. "Manon" zei hij zacht. "Hee schatje ik ben hier" en ik ging op het bed zitten en streelde met mijn hand over zijn wang. "Sliep ik lang" zei hij schor. "Ja best lang haha" "maar Sam je hebt het gehaald de operatie is geslaagd" zei,ik met een glimlach. Ik glimlachte zwakjes. Hij sloot zijn ogen weer en ik drukte een kus op mijn wang. Hij opende zijn ogen. Ik wilde net weg gaan maar hij pakte mijn hand en trok me terug op het bed. Hij ging rechter op zitten. "Sam dat kan..." "Sstt" en hij drukte zijn vinger tegen mijn lippen. Zijn hoofd kwam dichtbij en hij zoende me. Ondanks dat hij moe was kon hij nog steeds als de beste zoenen!

Na het ziekenhuis bezoek belde ik Kaj deze keer. Maar bij hem leek het wel of die me geblokkeerd had. Ik belde Dioni, bij hem was hetzelfde als bij Kaj en bij Cassius ook. "Waar zijn ze!?" Zei,ik boos. Ik belde Jai.

Jai:

Ik voelde mijn telefoon in mijn zak trillen. Die van Kaj,Dioni en Cassius waren kapot getrapt door Joey. Mijne heeft die niet eens naar gevraagd.

"Hee met Jai" zei ik zacht.

"Jai waren hangen jullie uit!" Zei Manon iets te hard.

"Rustig Manon we zijn in de problemen we zijn in een gebouw waar we eerder zijn geweest door de vader van Tessa. Jennifer's vriendin. Samuel is hier gewond geraakt door de vader van Tessa. Joey heeft ons verraden"

"Zijn jullie daar nu weer, zijn jullie er in getrapt?"

"Ja je moet ons helpen zoek op internet over het misdrijf van Samuel daar staat het adres"

"Ik ga nu zoeken!"

"Wees voorzichtig, en let op Samuel"

Ik hing op en na een kwartier kwam er een man binnen. Ik had mijn telefoon verstopt onder een lege verlate kast. Zodat als ik terug kwam hem weer opkom pakken en dat ze er nu niet achter kwamen. "Zaken leeg maken!" Schreeuwde hij en ik gehoorzaamde. Het enige wat er zat was een briefje van 5 euro en een snoeppapiertje. "Mee komen!" Riep hij en nam mij mee. Wat gaat er gebeuren? Waar ga ik heen? Waar zijn de andere? Zulke vragen spookte door mijn hoofd.