Hoofdstuk 22

323 13 4
                                    



Samuel:

De dokter kwam binnen met het super slecht nieuws.

Jennifer heeft leukemie.

Ik keek Jennifer aan, we waren geschokt.

"Heb ik... Kanker?" Vroeg ze

"Helaas wel we hebben een tumor in haar hersenen gevonden" zei de dokter

Ik laat jullie alleen er komt straks een dokter jullie alles uitleggen van de behandeling.

De tranen gingen over Jennifers wangen.

"Sam.."

"Het komt goed Jenn, ik blijf altijd bij je"

"Maar jij moet weg je hebt het veel te druk"

"Nee dit gaat voor!" Zei ik

"Ik blijf bij je slapen, elke nacht"

"Lief" zei ze en zette een glimlach op maar ik zag aan d'r dat ze kapot ging van binnen.

"Ik ga wat te drinken voor je halen" zei ik en liep richting het restaurant van het ziekenhuis.

Ik bestelde een chocolademelk met slagroom voor Jennifer en een Cola voor mezelf.

Ik liep weer terug naar Jennifer's kamer.

Ik kwam binnen en Jennifer keek blij.

"Ahw wat een lieverd"

Ik gaf haar haar chocolademelk.

Ik bel je ouders even Jenn over wat er is.

"Ja is goed"

Ik tikte het nummer in.

"Hallo met Samuel"

"Hee Samuel hoe is het met Jennifer?"

"Dat wilde ik net vertellen, we hebben niet zo goed nieuws"

"Oh nee wat is er?"

"Jennifer heeft.. Leuke... leukemie"

"Wat! We komen meteen naar huis!"

Toen kwam de vader aan de lijn.

"Hallo, gaat het wel goed?"

Toen kwam er een dokter binnen.

"Geef maar aan mij zei de dokter "

Ik gaf de telefoon.

"Hallo met dokter van de Berg"

"U moet niet zo stressen we gaan u dochter behandelen."

"We kunnen geen vliegtuig terug nemen! Wat nu! " zei haar moeder in paniek aan de lijn.

"Ik hoorde dat u op zakenreis bent, u kan hem gewoon rustig afmaken.
er is hier een hele lieve jongen, het kt wel goed"

Veder informeerde de dokter nog over wat Jennifer nou precies had.

"Je ouders blijven op zakenreis ze kunnen namelijk geen vliegtuig terug nemen"

"Gelukkig, anders had je dat ook nog" zei Jennifer.

"Jennifer je word nu naar de afdeling oncologie gebracht hier word je veder behandelt"

Jennifer werd met het bed gereden naar de lift naar een verdieping hoger.

"Jennifer, we zullen verschillende dingen proberen om je beter te maken"

"Zoals?" Vroeg ik

"We beginnen met een operatie, hierna zullen er gemo's en bestraling volgen"

"Waarneer word ik geopereerd?" Vroeg Jennifer

"Waarschijnlijk donderdag al"

"Oh dan ben ik er snel van af" zei ze

We liepen nu over de afdeling Oncologie, ik zag allemaal kale mensen. Het zag er zo sneu uit. Ik zag ook kleine kinderen die gewoon zaten te spelen, dit verdienen ze niet ziek zijn dacht ik.

"Dit is je kamer"

Het leek precies op de vorige kamer maar dan wat groter, ernaast stond nog een bed.

"Is er nog iemand?" Vroeg Jennifer

"Ja die komt vanavond weer terug" zei de dokter

"Oke gezellig" zei Jenniferrd

"Sam anders slaap je vanavond maar thuis nu er toch iemand anders bij me op de kamer is"

"Weet je het zeker?" Vroeg ik met een bezorgde blik

"Hee gekkie ik kan ook voor mezelf zorgen" en er verscheen een lach op haar gezicht.

Jennifer:

Samuel bleef nog een tijdje bij me en vertrok toen het donker begon te worden.

"Tot morgen sweetheart" zei die en gaf me een kusje

"Tot morgen schatje" fluisterde ik in zijn oor.

Een tijdje later kwam er een meisje binnen ze was een jaar of 16 even oud als mij.

"Hee, ik ben Esmee" zei ze

"Ik ben Jennifer" en ik gaf haar een hand

"Ben je nieuw hier?" Vroeg ze

"Ja kreeg het net te horen" zei ik en kreeg weer een beetje tranen in me ogen.

Ze liep naar me toe en gaf me een knuffel. "Het komt wel goed meid!"

Ze was lief, ze was kaal en droeg leuke kleding.

Toen kwam er een dokter binnen.

"Jennifer je zult over 2 dagen worden geopereerd"

"Oke" dat was het enige wat ik kon zeggen.

De dokter vertrok weer.

"Vertel is wat over je zelf Jennifer"

"Ik ben 16 jaar en ik woon in Amsterdam"

"Heb je een vriendje?" Vroeg ze

"Ja, Samuel"

"Samuel leijten?!"

"Ja" zei ik lachend

"OMG, DE SAMUEL LEIJTEN VAN B-BRAVE?" Zei ze en was helemaal enthousiast.

"Ja, de Samuel Leijten, ben je fan?"

"Ja heel erg, kan alleen nooit naar een concert, ik zit met die rot kanker" en keek teleurgesteld

"Ik kan wel wat voor je regelen Esmee"

"Echt!"

"Natuurlijk, maar ehm heb jij een vriendje"

"Nee.. Nou ik ben wel verliefd"

"Hij zit bij mij op school"

"Hoe heet die?" Vroeg ik

"Alex"

"Je moet hem bellen en vragen of die lans komt!" Zei ik

"Oke" en ze pakte de telefoon.

"Hee met E- es.. mee" zei ze zenuwachtig.

"Kom je een keertje langs?"

"Oke leuk doeii"

"OMG hij komt een keer langs!" Zei ze blij.

"Super!"

"Esmee mag ik iets vragen?"

"Tuurlijk je mag alles vragen"

"Is kanker gevaarlijk?"

"75 % overleefd het weer"

"Ik ben alleen bang" zei ik

"Je hoeft niet bang te zijn lieverd"

We gaven elkaar een knuffel.

Love or Life ft Samuel LeijtenWhere stories live. Discover now