Love or Life ft Samuel Leijten

Hoofdstuk 25 de gemo..

Samuel:

"Ben je zenuwachtig?" Vroeg ik aan Jennifer. We waten onderweg naar het ziekenhuis voor de eerste gemo.
De operatie had al de meeste kankercellen weg gehaald maar gemo was nog nodig.

Jennifer kneep in mijn hand en zei "best wel".

"Ik blijf de hele tijd bij je" zei ik en gaf haar een kusje.

"Jij maakt mij altijd weer blij" zei ze zacht.

De moeder van Jennifer stopte voor het ziekenhuis. De ouders van Jennifer waren onder tussen weer thuis gekomen van de zakenreis. "Hoef ik echt niet mee?" Vroeg haar moeder bezorgd. "Nee mam, Sam blijft bij me!" "doei!"

Jennifer gooide boos de deur dicht. "Jenn, niet zo boos zijn, je moeder wil je alleen maar helpen"

"Sorry, ik word soms gewoon gek, thuis mag ik ook al niks meer!" "Nee Jennifer dit" "nee Jennifer dat!" "Ik word er gek van!" "Rustig Jenn" zei ik.

"Kom anders maar bij mij wonen een tijdje tot deze tijd voorbij is, stress kan je nu niet gebruiken lieverd"

"Lief van je" en ze pakte me hand en we liepen naar binnen.

Jennifer was al weer wat rustiger geworden en we liepen naar de dokter.

"Klaar voor de eerste gemo?" Vroeg die aardig.

"Ja denk het zolang deze bij me is" zei ze en pakte mijn hand.

"Jennifer ik denk dat je liever je gemo op een rustige kamer alleen wil hebben he"

"Ja graag" zei ze

We liepen achter de dokter naar een kamer, het was er wat hij zei rustig want op deze verdieping zaten niet zoveel mensen.

Jennifer ging op het bed liggen en de dokter sloot haar aan op de gemo. Ze kreeg een klein naadje in haar hand en daar aan vast zat een grote zak met vloeistof.

"Ik moet gaan, druk maar op de knop als het niet gaat" zei de dokter en hij vertrok.

Ik bleef achter met Jennifer.

"Deed het zeer?" Vroeg ik

"Nee hoor, een kleine naald"

Ik pakte haar hand en we praatte wat, later gingen we tv kijken want de gemo duurde best lang.

"Ik word een beetje misselijk Sam, kan de tv uit?" Vroeg ze

Ik zette de tv uit.

"Sam wil je iets voor me zingen?"

Ik begon 'All of me' te zingen

'I give you all all all of me all
'And you give me all all all of you'

Jennifer sloot haar ogen, na een uurtje kwam er een dokter en die zei "maak haar maar wakker ze is klaar"

Ik maakte Jennifer wakker "Jenn het is klaar lieverd"

Jennifer kreunde "ik ben zo misselijk"

"Dat komt door de gemo" "dat gaat wel weer over" zei de dokter

"Het kan zijn dat je straks moet overgeven maar de volgende dag is het weer weg"

De dokter haalde haar van het infuus af en gaf haar een aspirientje.

Ik ging met Jennifer met de lift naar beneden en ik belde me moeder.

"Mam, Jennifer is klaar kan ze in deze tijd bij ons slapen, thuis heeft ze veel stress namelijk"

"Ja dat kan wel ik kom eraan"

En me moeder hing op.

Jennifer zag helemaal wit. We gingen zitten op een bankje en ze legde haar hoofd op mijn schouder.

Samuel appte de moeder van Jennifer via Jennifer's telefoon
J: Samuel (Jennifer)
M: moeder van Jennifer

Jennifer: Jennifer heeft veel stress kan ze niet gebruiken mag ze voorlopig bij mij slapen? Mag van mijn ouders Gr Samuel.

Mama: ja dat is goed Samuel heeft ze een spullen nodig?

Jennifer: nee ze heeft altijd standaard spullen bij mij dankje wel Gr Samuel

Ik deed haar telefoon uit en keek naar Jennifer ze lag nog steeds met haar hoofd op mijn schouder.

Even later zag ik me moeder's auto, we liepen er naar toe.

"Hoe ging het?" Vroeg me moeder.

"Ssssst, mam Jennifer is niet zo lekker laat haar maar even" zei ik

Jennifer ging met haar hoofd weer op mijn schouder liggen.

Toen we thuis waren, tilde ik Jennifer op en legde haar in mijn bed.

Ik ging aan me bureau zitten en nam nog even de nummers van ons album door voor het volgende concert.

Maar opeens was Jennifer verdwenen.

Ik ging naar de douche en Jennifer zat met haar hoofd boven de wc over te geven. De dokter had nog gezegd dat die waarschijnlijk zou gebeuren.

"Sam!" Schreeuwde ze

"Jenn ik ben hier"

Ze spoelde haar mond onder de kraan en viel in mijn armen.

"Lieverd" zei ik en ik wreef over haar rug.

Ik legde haar weer in bed en gaf haar een aspirientje tegen de misselijkheid.

Even later viel ze in slaap.

Tegen 5 uur werd ze langzaam wakker. Ze was niet meer zo wit en voelde zich al stukke beter.

"Sam?" Zei ze en ging wat meer rechtop zitten.

"Ja Jenn?" Zei ik

"Kom bij mij" zei ze en ik stapt bij haar in bed.

Ik sloeg me armen om haar heen.

"Sam, zullen we een film kijken?" Vroeg ze.

"Ja is goed" ik stapte uit bed en stopte een film erin en zette de tv aan.

Het was een spannende film hij heette 'the hunger games'

"Komen jullie eten!" Riep me moeder naar boven.

"Ja we komen" zei ik terug en stapte uit bed en zette de film op pauze.

"Ik heb niet zo'n trek Sam" zei ze

"Snap ik schatje blijf maar liggen" en gaf haar kusje.

Ik ging naar beneden.

"Komt Jennifer niet?" Vroeg me moeder.

"Nee, ze is een beetje misselijk heeft daar straks ook overgegeven"

"Ahw ik vind het zo zielig dat meisje verdient het niet om zo ziek te zijn" zei me moeder.

Na het eten liep weer naar boven. Het was nu half 7: "alvast welterusten mam" zei ik

"Welterusten lieverd"zei me moeder me nog na.

"Hee ben ik weer" zei ik maar Jennifer was weg.

Ik hoorde haar in de badkamer ze had weer overgegeven.

"Gaat het wel?" Vroeg ik.

Jennifer gaf geen antwoord.

Ik tilde haar op. "Kom we gaan douchen"

We trokken onze kleren uit en stapte onder de douche.

Ik hield haar vast.

"Wat zou ik zonder je moeten?" Zei Jennifer en keek me aan.

"Ik zorg voor jou mijn liefste" zei ik

Na het douchen trok ze een shirt van mij aan en gingen we in bed liggen.

Me moeder kwam nog langs en zei nog welterusten.

Hope you like it❤️ please i want more votes 💕