Diary of a Mean Girl

Entry #17

Dear stupid diary,

Tinulak ko kanina si Hannah sa may b

"Venus, honey!" Mom called. Napatigil tuloy ako sa pagsusulat. "Come down here!" She added in a cooing voice.

Wala na akong nagawa kundi iwanan muna ang diary ko at lumabas sa aking fabulous pink room. As I descend down on the staircase, I abruptly saw Mom and Dad in formal outfits. Uh! Satingin ko alam ko na kung bakit nila ako napatawag.

"We'll attend a party. Wanna come?" Pag-aaya ni Dad.

Party? You mean business party? Ugh. Boooring! Ilang beses na akong nakatapak sa isang business party and it is so damn boring. Puros business talaga ang pinag-uusapan. Err. "No. I'm good." Sagot ko na lang ng nakangiti. I know how it will end. They will surely pair me up with some random fellas na anak din ng mga andon and mag-aala matchmakers. Gross! Hindi naman sa panget sila, actually most of them are hot, pero ayoko pa rin. Hindi pa naman kami ni Mark ay loyal na ako sa kanya. That's the spirit! Loyal Venus for the win! Woo! Hannah is so loser! Boo!

"You sure? Wala kang kasama dito. Day-off ng mga yayas." Mom asked worriedly. Ayoko pa rin. Loyal nga kasi ako.

"Ah, yeah. I'm sure. I will be fine." I answered. "You go na, Mom and Dad. Baka ma-late kayo." Dagdag ko pa at ng di na nila ako pilitin. Napatingin naman si Mom sa watch niya at bahagyang naalarma.

"Yeah, you're right. Okay. Will go ahead na. Take care, honey."

"Okay po." I said and gave them a kiss. Pero bago sila tuluyang makalabas ng bahay ay may tila nalala si Mom.

"Ah! I know na! I'll invite na lang someone from our neighborhood na kakilala mo, so you wouldn't be alone here. Delikado din kasi. Daanan na lang namin siya at papupuntahin dito. Mukhang close naman kayo, eh." Close? Wala namang akong ka-close dito. "Okay! Bye, honey! Wait for the doorbell to ring, hah? 'Wag mong paghintayin 'yong close friend mo." Mom said and went out immediately. Di ko na tuloy natanong kung sino. Tsk! Well, anyway, kaya ko naman sigurong itaboy kung sino man yan at kung sakaling ayaw ko sa kanya, right?

While waiting to my unknown bwisita, pumunta muna ako sa kitchen at kumuha ng chocolate doughnut na inuwi ko kanina. I really like the chocolate spread on it. Andami ding sprinkles na nakalagay pero puro chocolate din. So yummy!

I already ate half of it when the awaited doorbell rang. Hinayaan ko muna ito nong una pero maya-maya ay tinadtad na ito. So, tamad-tamadan akong naglakad papunta sa gate namin para pagbuksan ito. Psh! Ang epal nmant nito! Kung makapindot parang napaka-urgent ng pagpunta niya dito, hah! Nakakairita! Ang ingay!

"Stop raping our doorbell, motherfucker!" Sigaw ko sabay bukas ng pinto. "Ngayon ka lang ba nakakita ng──What the fuck are you doing here?!" I shrieked. Kunot-noong tinignan ko ito.

"Will you stop cursing? It's very unladylike." I met his bored eyes. Anong kailangan ng isang 'to ngayong gabi, hah?

"Whatever! Sa kabila ang bahay mo! Shoo!" Sigaw ko at sinara ang pinto. But, Raven stopped it with his hand making me glare at him. "Ano ba?!" I snapped. Nakakainis na, hah. Ano bang trip ng isang 'to at ako pa ang gusto niyang guluhin? Tsk!

"Excuse me but as far as I know, your own parents were asking a favor from me. And excuse me again, kailan ba tayo naging close friend?"

Napangaga na lang ako sa sinabi nito. "Who said that we're close? Or even friends?" Mataray kong tanong. Nakataas pa ang kilay ko nito. "At anong favor ang pinagsa──"