Nabulabog ang nananahimik na mundo ni Dra. Guia nang may nakapasok na sugatang macho at poging lalaki sa kanyang bahay habang may hawak na baril na itinututok pa sa kaniya.
'Di lang 'yon, inaakin pa nito ang bahay at lupang dugo't pawis niyang pi...
eckacaasi, maraming salamat po sa pagsubaybay! ☜(ˆ▿ˆc)
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
"Who could that be?" napatingin si Guia kay Pablo nang magsalita ito.
Hinagod nito ang buhok habang napakagat labi. Ang mga mapangahas na mga labing iyon! Lalong lumakas ang katok sa pinto. Nagtaka na siya. Walang taong nakakakatok sa pinto dahil laging naka-lock ang gate niya.
Mukhang nabasa ng lalaki ang iniisip niya kaya nagmadali itong pumunta sa sala. Sumunod siya rito. Hindi kaya ay may nakakita rito noong lumabas sila kanina? Huwag naman sana. Bigla siyang kinabahan. Hinila siya nito at nagtago sila sa likod ng pinto.
Sumilip ito sa bintana. Kumunot ang noo nito at tiningnan siya. Sumilip na rin siya. Natutop niya ang noo nang makita sina Lorraine at Sophia sa labas. May dala ang mga itong basket ng prutas,pumpon ng bulaklak at naka glassware na pagkain. May duplicate keys ang mga ito sa gate niya.
"Who are they?" seryosong tanong ng lalaki sa kanya.
"They're my friends," kagat labing sagot niya.
"Hey, Guia! Are you there?" rinig niyang tawag ni Sophia sa labas.
"We bring something for you, honey," ani Lorraine habang kumakatok uli sa pinto.
Lalong kumunot ang noo ng lalaki. "What, you're going to have some picnic here?"
Mabilis siyang umiling. "I swear I didn't invite them. I told them not to drop by since you are...sick," napakagat labi na naman siya.
Sumeryoso ang anyo nito. "Tell them to leave!"
Hindi niya kayang gawin iyon. Nag-effort ang mga kaibigan niyang pumunta sa bahay niya. Nakikita niyang concern ang mga ito sa kaniya kaya hindi natiis na hindi siya bisitahin.
"I c-cant. They're my friends. And b-besides they will not leave."
Hindi ito nagsalita pero halata sa mukha nitong hindi nito gusto ang pagbisita ng mga kaibigan niya. Napahawak siya sa kamay nito at lumuhod sa harapan nito. Nanlaki ang mga mata nito sa ginawa niya kaya binawi nito ang kamay.
"Please, let them in. I told them you're my cousin. They're just here out of concern," pakiusap niya.
Sa kabila ng pakiusap niya ay hindi nagbabago ang ekspresyon ng mukha nito.
"They are nice women...and they can be trusted," dagdag niya.
