All BLACK

Hoofdstuk 5

Met traanogen zet Bert mij af voor het huis van Harry. Ongemakkelijk geef ik hem een knuffel en fluister nog wat rustgevende woorden in zijn oor. Ik zeg hem gedag en sprint de auto uit en loop de oprit van Harry op.

Ik klop twee keer op de deur die meteen openvliegt. Een kleine jongen opent de deur, zijn grijze ogen sprankelen en een glimlach staat op zijn gezicht. "Hé, April, long time no see," grinnikt hij. Zo vriendelijk mogelijk lach ik hem toe. Dit is de eerste keer dat ik Levi, de beste vriend van Harry, zie na de begrafenis van mijn moeder.

"Ik mis haar ook," hij stopt met praten en bijt op zijn onderlip. Het komt er niet zo overtuigend uit maar zijn ogen stralen veel medelijden uit. Ik knik en zonder er bij na te denken omhels ik hem. Hij legt zijn armen om mijn middel heen en ik begraaf mijn hoofd in zijn schouder. Levi knuffelt mij zo hard dat ik het gevoel heb dat al mijn ledematen geplet worden.

"Ik weet hoe het voelt."Levi geeft een kus op mijn wang en ik kijk op in zijn ogen. Levi is zijn vader verloren bij een brand. Zijn vader werkte in een fabriek met vloeistoffen. Ze hebben nooit meer het lichaam van zijn vader kunnen vinden omdat het opgegaan was in as.

"Ik mis hem ook."

Levi geeft me een dikke zoen op mijn voorhoofd. In mijn ooghoeken zie ik Harry met een sympathieke blik in de hal staan. Ik murmel mezelf zachtjes uit de armen van Levi en loop verder naar Harry. Vlug slaat hij zijn arm om mijn middel heen en trekt mij zachtjes tegen hem aan. "Jaloers?" lacht Levi zijn beste vriend uit.

"We gaan wat drinken," mompelt Harry terug.

"Wat waren jullie eigenlijk aan het doen?" Met een frons op mijn voorhoofd kijk ik naar de keukentafel die vol ligt met papieren. Een laptop staat opengeklapt en de printer staat ernaast die hard bezig is met het uitprinten van nog meer papieren.

"We waren een opdracht aan het maken voor school," antwoordt hij simpel en verveelt haalt Levi zijn schouders op.

"Sinds wanneer maken jullie opdrachten voor school?"

"Sinds nu." Hoor ik Levi zeggen. Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog en kijk hem aan met een geamuseerd gezicht.

"Ik hou van huiswerk," joelt Harry met zijn kopstem. Hij pakt mijn hand vast en lijdt mij naar de keukentafel. Harry heeft drie mokken gevuld met thee op de tafel gezet en de koektrommel staat in het midden.

"Soms snap ik niks van jullie," flap ik eruit.

"Ga je morgen weer naar school?" Levi kijkt me vragend aan. Ik haal mijn schouders op. "Het moet wel," mompel ik.

"Weer naar je rijke advocaten studie," mompelt hij.

"Als jij binnenkort iemand vermoord weet je bij wie je moet zijn." Ik zie dat er een grijns verschijnt op Levi's gezicht en ik geef hem een zachte trap onder tafel. "Denk je nou echt dat ik jou ga verdedigen in de rechtszaal?" lach ik hem uit. Beledigt kijkt Levi me aan.

"Je wordt bedankt!" zegt Levi.

"Graag gedaan," lachend kijk ik hem aan. "Ik heb super nieuws! Bert en ik hebben het goed gemaakt met elkaar." Een gloednieuwe glimlach verschijnt op mijn gezicht. Levi en Harry kijken me aan alsof ze drie dagen geen zonlicht hebben gezien. "Ja, echt!" lach ik. "We zijn vrienden."

"Gefeliciteerd!" joelt Levi sarcastisch. "Met die man kan je geen vrienden worden," mompelt hij erachteraan.

"Hij is eigenlijk heel aardig en zorgzaam," verdedig ik Bert.

We praten wat en drinken onze koppen thee op. Rond vijf uur besluit ik dat het maar eens tijd wordt dat ik naar huis moet. Met tegenzin sta ik op en bedenk me niet veel later dat mijn auto nog bij Bert staat. Een frons verschijnt op mijn gezicht. Het is gek hoe ik medelijden voel met de man die ik altijd zo erg heb gehaat.