All BLACK

Hoofdstuk 8

Mijn wekker gaat als een idioot tekeer waardoor ik meteen rechtop in bed zit. Zeven uur, elke dag, het is een echte marteling. Mijn hoofd voelt als een baksteen aan en mijn ogen voelen als bulten op mijn hoofd.

Met grofgeweld druk ik de alarm klok van de wekker in. Ik sla eerst mijn linkerbeen en daarna mijn rechterbeen uit bed en loop regelrecht door naar de badkamer. Uit automatisme doe ik de douchekraan aan en vouw mijn pyjama op en leg die vervolgens op de wc-pot.

Ik loop de douche in en de heerlijke warme stralen ontmoeten mijn lichaam. Ik zeep mezelf in met bodyshampoo. De schuimmassa verdwijnt langzaam in het putje.

Gedachten van gisteren zwemmen door mijn hoofd heen. De stem van Jordy ging gisteravond niet meer uit mijn hoofd, het enigste wat ik zag, wanneer ik het eindelijk weer kon opbrengen om mijn ogen te sluiten, was het bezorgde gezicht van Harry. Woede en teleurstelling was in zijn ogen te zien.

Ik knijp mijn ogen tot spleetjes wanneer ik de shampoo uit mijn haren spoel.

Ik droog mijn lichaam af en trek mijn meest comfortabele kleding aan. Ik hou het vandaag bij een simpele donkerblauwe spijkerbroek een wit shirt, wat precies bij mijn humeur past. Ik smeer wat foundation op mijn gezicht om mijn wallen te bedekkenen doe iets meer rouge op dan normaal.

*-*

"Wat zie jij eruit." Stacey' mond valt zowat open wanneer ik de school binnenkom lopen.

"Wat?"

"Heb je make-up op?" Stacey raakt met haar wijsvinger mijn wang aan en kijkt mij met grote ogen aan.

Dus het was raar wanneer een negentien jarige tiener meer make-up op had dan normaal?

"Voor wie heb jij make-up op? Oh god. Is het uit met Harry?"

Schuldgevoel nestelt zich in mijn maag en heftig schud ik mijn hoofd. Niemand, maar dan ook niemand mag weten dat ik Jordy gisteren heb gezoend. Ik maak een klein gebedje in mezelf wanneer ik de bel hoor gaan. Zo snel als Cars ren ik de naar het lokaal toe en zoek een plekje helemaal achter in de klas. Tot mijn verbazing is nog niemand in het leslokaal en zie ik Stacey het klaslokaal binnenstormen.

"Jongedam-"

"Mevrouw Slot, neemt u plaats." Onderbreekt onze leraar haar. Stacey zegt niks en knikt gehoorzaam. Ondertussen gooit ze mij een boze blik toe.

*-*

Langzaam stop ik mijn boeken in mijn tas als de bel gaat. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat Stacey naar mijn tafeltje toe komt gelopen en ongeduldig aan de zoom vanhaar shirt strekt.

"Schiet nou eens op." Ze springt van haar ene been op d'r andere en snel rits ik mijn tas dicht en loop ik samen met haar de aula in. Ik kijk naar haar gezicht, ze is het gesprek van eerder vergeten.

"Wat hebben ze vandaag op het menu staan?" Ik ga op mijn tenen staan om te kijken wat ze vandaag verkopen in de kantine maar ik word meegesleurd - alweer, als een hond, door Stacey. Misschien is ze ons gesprek toch niet vergeten.

Ze opent de deur van de meisjes wc en ze rukt me aan mijn arm mee naar binnen. Er staan twee meisjes in de wc, Stacey werpt ze een koele blik toe. Wat ongemakkelijkpakken ze hun tas op en lopen de wc uit.

Jemig.

"Moet dit?" Ik ruk mijn arm los en loop richting de wc deur, en ik word alweer tegen gehouden.

"Wij moeten praten."

De stem van Stacey geeft me kippenvel. Ze heeft vandaag haar blonde haren in een knot opgestoken en ze heeft een perfecte lijn eyeliner boven en onder haar ogengesmeerd.