"Sahip olduğunuz koşulları değiştirmek için, önce farklı düşünmeye başlayın."
Norman Vincent Peale
Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım. Yeni bir güne daha başlıyorduk işte... Bakalım bugün neler bekliyordu beni?
Hayatım ne zamandır böyle aksiyonlu geçiyordu diye düşünmeye başladım birden.
Yatağımdan yavaşca kalktım. Kalkmamla kapının tam yanında bulunan koltukta oturan ismini bile bilmedigim varlıkla karşılaşmam bir oldu. Refleks olarak çığlık attım. Kalbimin üzerine elimi koydum. Korkudan bir gün ölebilirdim.
Ani çıkışlar, takip etmeler... Sapık olduğundan şüphelenmeye başlamıştım artık.
"Senin burada ne işin var?" dedim sessiz olmaya çalışarak.
Şuan annem eğer uyumuyorsa çığlığımı duyma ihtimali çok yüksekti. Cevap vermeyip karşımda gülünce, sadece gülünce, sinirlerim üreyerek çoğaldı ve yastığımı alarak hızlıca ona fırlattım.
Tek elini kaldırarak, havada yastığı yakaladı.
"Gelen misafirleri hep böyle mi karşılarsın? " dedi gözlerindeki alay görülmeye değerdi.
"Hayır bu sadece sizin gibi sapıklara özel yabancı genç adam."
"Senin için özel olmak , bana onur verir, güzel bayan " dedi attığım yastığı başının arkasına koyarken.
Ah! Deli olacaktım. Bu kadarı fazla değil miydi ama?
"Bak tamam. Dayanamayacağım. Kimsin, nesin ve evimde ne işin var? "
"Bana Ed diyebilirsin."
"Ed?"
"Evet. ismim Ed."
Gülmek istemesemde, istemsizce gülümsedim. Tuhaf bir ismi vardı. İsimden daha çok bir kısaltmaya benziyordu. Neyse bu isim konusuna pek takmamalıyım sanırım.
"Peki Ed, burada ne işin var?"
O sırada kapıyı annem açtı. Korkuyla ona baktım.
"Kızım kimle konuşuyorsun?"
Ah, anne, şimdi zamanı mıydı? Ed'in bulunduğu koltuğa baktım, kimse yoktu.
"Şey, kimse. Sadece şarkı söylüyordum."
Annem şaşkınca bana baktı.
"Peki, hadi kahvaltıya"
YOU ARE READING
UZAYLI
Fantasy-TAMAMLANDI- Bu koskocaman evrende tabiki de yalnız değiliz. Biz insanlar dışında , hayatlarını sürdüren birçok gezegen ve birçok farklı topluluk var. Dünya'ya sıradan bir günde, sıradan olmayan bir ziyaret... Hayatları değiştirecek yeni kararla...
