“Düşmanınızın neden korktuğunu anlamak için, sizi ne ile korkuttuğuna bakın.”
Eric Hoffer
"Bu kırmızı bir 'C' harfi değil. Bu kırmızı, kızıl bir hilali anlatıyor. Yani KIZILAY SOKAK, 8 numaralı Ev. Bu... Bu bizim ev..."
Herkes şaşkın bir yüz ifadesiyle Selin'e bakıyordu.
"Emin misin Selin?" dedi Ed, ne söyleyeceğini bilemiyordu.
"Bence doğruyu söylüyor. " dedi Beril, Selin'in koluna girerek.
Beril, Selin'in ağlamasının sebebini tam anlayamasa da genç kıza destek olmak istiyordu. Çünkü şuan çok kötü bir haldeydi. Acaba ailesine birşey mi olmuştu?
Selin, sanki düşünceleri okumuş gibi bu meraklı gözlere, gözyaşlarını silerek döndü.
"Annem... Annemde onlardan olmuştu. Yani Keny'nin annemi de dönüştürdüğünü sanıyorduk. Ama anladığımız kadarıyla bunu yapan Keny değilmiş."
Gözlerinden film şeridi gibi geçti olaylar. Zor yutkunuyordu Selin.
"Yani annende onlardan?" dedi Egemen gözlerini hayretle açarken.
Keny, adının geçtiğini duyunca hemen söze girdi.
"Hayır, bunu annene ben yapmadım. Yapacaktım, ama görevden çekilince Başkolos Semirhab beni hapsetmişti o tünele. Benim yerimede Liko'yu görevlendirmiş olmalı..." dedi kendini kurtarmak istercesine.
Annesi dönüşmüştü...
Annesi kendinde değildi...
Annesi onlardan olmuştu...
Kimin yaptığının şuanlık bir önemi yoktu ve genç kızın şuan tek istediği annesinin hayatta olmasıydı.
Selin, aksini kaldıramazdı.
"Hazırlanın gidiyoruz."
"Nereye Ed?" dedi Beril heyecanını gizlemeye çalışarak.
"Evime!" diyerek cevap verdi Selin.
Herkes olması gerekenin bu olduğunu biliyordu fakat gitmeye kimsenin cesareti ne yazık ki yoktu!
Daha yeni bir tehlike atlatmışken yeniden uçurumun kenarına gitmek ne kadar doğruydu?
Ama söz konusu Selin'in annesi ve kendi canlarıydı.
Burada böyle boş boş oturarak da bir gelişme katedemezlerdi.
Herkesin aklı karışıktı. Senaryolar beyinlerinde hızla dönüyor, ve bu onları daha da delirtiyordu.
"Orası tehlikeli olabilir!" diye atıldı Keny.
"Bunun ne önemi var,söylesene! Annem orada ve onun başı dertte olabilir!"
Keny, Selin'den bu tepkiyi beklemiyor olacak ki hemen sustu ve gözlerini başka yere çevirdi.
"Sakin ol Selin, annen iyi."
"Umarım Ed, umarım... Gidelim mi artık?"
Herkes dışarıya doğru ilerlemişti. Uçsuz bucaksız bu alan , onlara sinsi bir şekilde göz kırpıyordu.
YOU ARE READING
UZAYLI
Fantasy-TAMAMLANDI- Bu koskocaman evrende tabiki de yalnız değiliz. Biz insanlar dışında , hayatlarını sürdüren birçok gezegen ve birçok farklı topluluk var. Dünya'ya sıradan bir günde, sıradan olmayan bir ziyaret... Hayatları değiştirecek yeni kararla...
