=GEÇMİŞ (7.BÖLÜM)=
Bilinmeyenler
"Geçmiş, gördüklerimiz ve duyduklarımızdan ibaret bir anı topluluğudur. Peki ya görünmeyen kısmı?
Buzdağının arkası?"
Hatice Hanım, yine herzamanki gibi erkenden kalkmış kahvaltısını hazırlamaya koyulmuştu. Bu, onun günlük rutini haline gelmişti.
Kızının en sevdiği yiyecekleri hazırlayıp masayı kendi klâsiğine göre düzenlemişti.
Hatice Hanım gerçekten hamaratlı bir kadındı. Özellikle kocası öldükten sonra kendini mutfağa adamış, çeşit çeşit yemekler, tatlılar yaparak birazda olsa kafasını dağıtmıştı.
Çayı da demledikten sonra herşey hazır görünüyordu.
Şimdi yapılacak tek iş kalmıştı: Tembel kızını uyandırmak...
Merdivenlerden yavaş adımlarla çıkmaya başlamıştı ki, zilin sesiyle adımlarını durdurdu. Bu saatte kim gelmiş olabilirdi?
"Hayırdır, inşallah." diyerek çıktığı merdivenden aynı hızda indi ve kapıya doğru ilerledi.
Kapıyı açınca karşısında oldukça yakışıklı bir genç gördü.
"Buyur evladım. Kime bakmıştın?"
Karşısındaki genç adam, ne diyeceğini bilemez bir haldeydi. Bu Hatice Hanımı oldukça meraklandırmıştı.
Sonunda genç adam konuşmaya başlamıştı.
"Ben Enes, efendim. Selin'in arkadaşıyım. Onunla bir konu hakkında konuşmaya gelmiştim." dedi, utangaç bir edayla.
Hatice Hanım duyduğu bu cevap karşısında oldukça memnun olmuştu ki, yüzüne en şefkatli gülümsemesini yerleştirdi.
"Geç oğlum içeriye. Selin uyuyor. Ben şimdi uyandırıp geleyim." diyerek genç adamı içeriye davet etti.
Önde genç adam arkada Hatice Hanım salona geçtiler. Genç adamın koltuğa oturmasıyla Hatice Hanım koşar adımlarla merdivenlerden çıkmaya başladı.
Kızının odasına hızlıca girdi. Güzeller güzeli kızı prensesler gibi uyuyordu. Yavaşça ve şevkatle kızının saçlarını okşadı.
"Kızım, bir arkadaşın geldi , aşağıda seni bekliyor."
Kızı, gözlerini şaşırmışcasına açtı.
"Efendim? Bir arkadaşım mı?"
Aslında şaşırması gayet normaldi. Hatice Hanım biliyordu, kızının asosyal bir insan olduğunu.
Kendiside şaşırsada bu duruma, sonuçta kızı uzaylı değildi. O da bir insandı ve arkadaşları olabilirdi.
"Duydun işte kızım, arkadaşın
aşağıda seni bekliyor. Hadi gel ve arkadaşını fazla bekletme" diyerek arkasını döndü ve hızlı adımlarla odadan çıktı.
Hatice Hanım hızlıca salona gelmiş, genç adamın karşısına geçmişti.
"Enes oğlum, aç mısın? Gel beraber kahvaltı yapalım." dedi.
Genç adam mahcup bir ifadeyle karşısındaki bu sevimli kadına baktı.
"Teşekkür ederim efendim. Ben yedimde geldim. "
Hatice Hanım, dakikalar geçtikçe bu genç adamı daha çok seviyordu.
Oldukça kibar bir gençti. Selin, daha önce neden bu genç adamla annesini tanıştırmamıştı ki?
YOU ARE READING
UZAYLI
Fantasy-TAMAMLANDI- Bu koskocaman evrende tabiki de yalnız değiliz. Biz insanlar dışında , hayatlarını sürdüren birçok gezegen ve birçok farklı topluluk var. Dünya'ya sıradan bir günde, sıradan olmayan bir ziyaret... Hayatları değiştirecek yeni kararla...
