"Dünkü Acılar, Bugünkü Sevinçlerin Kaynağını Oluşturur. "
POLLOK
Gökyüzü zifiri karanlıktı. Göz gözü görmüyordu. Kendilerini hemen arabanın içine attılar.
Ed arabayı çalıştırırken, arkaya baktı.
"Herkes burda mı?"
Keny ve Selin başlarını sallarken, Beril korkuyla Ed'e baktı.
"Egemen yok. Lanet olsun Egemen yok!"
~~~~
~~~~
Beril arabadan kendini dışarı attı. Harap olmuş kütüphaneye dışarıdan kısa bir süre baktı. Etrafta tek bir insan yoktu. Karanlık, korkuyla birleşince genç kızın yüreği pır pır atmaya başladı.
Beril hiç düşünmeden kütüphaneye doğru giderken, arkasından onu Selin, Ed ve Keny takip etti.
"Beril, dur! Orası çok tehlikeli... Tek başına gidemezsin böyle!"
Selin'in sözlerini duymazlıktan gelen Beril hızlıca yoluna devam etti.
"Beril, bekle!"
Bu Ed'in sesiydi. Beril arkasını döndü, ağlamaklı gözleri çaresizliği sere serpe önlerine seriyordu.
Ed ve Selin Beril'in yanına koştu. Kütüphanenin içine korkuyla adımlarını attılar. Ed önde, kızlar arkada kütüphaneye sırayla girdiler. Keny dışarıda beklemeyi tercih etti. Olası tehlikeli bir durumda dışarıdan yardım iyi olabilirdi.
Kütüphane harap olmuş, eski halinden eser kalmamıştı. Yerdeki kitaplara takılıp düşmemek için oldukça dikkatli yürüyorlardı.
"Egemen?" Diye seslendi Beril, sesi titreyerek çıkıyordu.
Ed arka rafların arasına girdi.
"Ed, dikkatli ol lütfen!"
Selin korkuyordu. Bu yerde durmamaları gerekirdi. Ama arkadaşları Egemen'i bırakıp gidemezlerdi.
Beril gözyaşlarını zor tutarak yeniden kısık bir sesle, seslendi.
"Egemen, yalvarırım buraya gel.!"
Fakat ne yazık ki, ne gelen vardı ne de giden... Etraf sessizliğe büründü. Ed rafların arasında dolaşıp, kitaplıkların altına bakıyor, bir eliyle de tozlu havadan kendini korumak için ağzını kapatıyordu.
Selin ise Beril'in yanında durarak onu yalnız bırakmamaya dikkat ediyordu. Egemen nereye gitmişti? Düşünmeye başladı.
En son konuşulan sohbeti düşündü. Konuşmaları yeniden gözünün önünden geçirdi.
Evet, Selin hatırlıyordu. En son Egemen "Buldum" diye seviniyordu. Neyi bulmuştu?
Ve sonrası tamamen harabe... Kütüphane kendinden geçmiş ve Egemen ortadan kaybolmuştu.
"Egemen, şifreyi bulmuş olabilir mi?" Diye sordu Beril'e.
Beril ağlamaklı bir sesle kütüphanede gözlerini gezdirirken, Selin'e bakmadan cevap verdi.
"Lanet olsun , şifre falan umrumda değil, Egemen hayatta olsun yeter ki!"
Beril'in bu sert çıkışı, Selin'in alınmasına neden olsa da, fazla üstünde durmadı. Onu anlayabiliyordu. Hatta onu en iyi kendisi anlıyordu. Ama Egemen hayatta olabilirdi.
YOU ARE READING
UZAYLI
Fantasy-TAMAMLANDI- Bu koskocaman evrende tabiki de yalnız değiliz. Biz insanlar dışında , hayatlarını sürdüren birçok gezegen ve birçok farklı topluluk var. Dünya'ya sıradan bir günde, sıradan olmayan bir ziyaret... Hayatları değiştirecek yeni kararla...
