Oh My Allah 🔴

OmA 🔴 14

shh çaktırmayın tuvaletim geliyo ama gitmeye üşeniyorum shh

doğum günümü kutlayan herkese çooo...k teşekkürler :)

Oh My Allah -15- ''ok''

''Bin ateştir biraz suyla söndürülmesi mümkündür tırnaklarını aşındıran çözemediğim o kör düğümdür...''

''Kodumun geri zekalısı sabah sabah ne saçma salak şarkılar söylüyorsun? Şuna da bak Sagopa'da dinlermiş.'' Kaşlarımı çattım. Dinlediğim şarkılara saygı duyması gerekiyordu.

''Sensin saçma salak İrem! Sagopa Kajmer'e kurban ol İrem! Hem sabah sabah değil öğlen oldu. Ama dur tabi uykun gelir çünkü dün akşam kankana 'kanka ayağı göt ayağı' yapmakla meşguldün değil mi?''

''Seni duymuyorum Seray, çünkü şu anda Gazapizm şarkıları dinleyerek Gazapizm'e olan aşkımı alevlendiriyorum.'' Gözlerimi devirdim ve içeriye doğru yol aldım.

Telefonumu elime alıp mesaj gelmiş mi diye baktım. Kırk yıl kimseyi aramasam kimse de beni aramazdı. Çünkü Seray ölsün, Seray kimin umrunda ki?

Gelelim asıl konuya... Neden hala mesaj atmamıştı? Dün geceden beri hiç konuşmamıştık.

Daha doğrusu sen İrem'le saç başa kavga ederken çocuk ayırmaya çalıştı, ayıramayacağını anlayınca da çıkıp gitti.

Bravo iç ses, bunu bilmelerine gerek yoktu!

Hemen aklıma bir fikir geldi. Peki tamam fikir değil ortaokuldan beri yaptığım bir alışkanlıktı. Yanlışlıkla mesaj attığımı söyleyecektim. Anlamadınız mı? Anlarsınız şimdi.

Kime: Kıçımın kenarı

De siktir lo. İşsiz misin kanka? Bu ne biçim espri :D :D

Biraz düşündükten sonra gönderdim, tereddütlerime rağmen. Hemen ardından yeni bir mesaj;

Kime; Kıçımın kenarı

Pardon yanlış oldu.

Birden heyecanlandım. Acaba ne cevap verecekti? Yoksa gönderdiğim mesaj çok saçmaydı da anlayacak mıydı numara yaptığımı?

Birden mesaj bildirimi gelince yerimden sıçradım kendime yakışmayacak bir heyecanla telefonu açtım.

Kimden: Kıçımın kenarı

Ok.

Neğ! Sadece 'ok' mu? Ama döverim ben bu çocuğu, tekme tokat hemde.

'BeN SeNi KıSa MeSaJlArInLa SeVdİm YaĞr!'

İç ses iğrençleşmez misin lütfen?

Pki.

Tşk.

Öd.

Ağk Barış sonunda delirteceksin yani beni! Peki tamam şansımı bir daha deniyeyim bari.

Rehbere girdim ve Barış'ı aradım.

''Alo?''

''Efendim?''

''Barış diyecektim ki hani sonuçta ben ve İrem tekiz hani şey... Kahvaltıya bize gelsenize.''

Düşünür gibi bir ses çıkardı.

''Kabuklarıyla yediğim yumurtayı hatırladım da...Vazgeçtim gelmeyelim biz...''

Ne kadar görmeyeceğini bilsem de gözlerimi devirdim. ''Barış şansını fazla zorlama istersen. Hem kahvaltıyı İrem'e hazırlatacam çaktırma.''