Oh My Allah 🔴

OmA 🔴 21

Tamam sövmeyin çok geciktirdiğimi biliyorum ama sırf ablamın internet paketinden bir parça kullanmak ve bölümü yayınlamak için ne yalanlar attım... Allah affetsin! Nys. Bölüm sizlerle...

"Otobüsçü amca durdur arabayı ayağımı bulamıyorum." dedim ayağımı kendime çekmeye çalışırken. Kaptan beni tınlamadan yoluna devam edince sinirlerim iki kat arttı.

"Bacım buldum ayağını ittiriyim sende kendine çek." adam cümlesinin başında bacım demeseydi fesat anlayabilirdim. "Gönder abi gönder." dedim tanımadığım adamı süzerken. Çok şükür ayağımı bulabildiğimde derin bir nefes aldım. Ah be Hazal eviniz bizden uzak olmasa olmuyordu sanki.

Çok şükür indiğim durağa geldiğimde cama yapışmış çocuğa üzülerek baktım. Sonra onu daha çok cama yapıştırarak geçecek yer açtım. Büyük efor sarf ederek otobüsten indim. Allah'ım bu günleri de mi görecektik?

Hızla Hazal'ların sokağına girdim ve hiç de nazik olmayan bir şekilde kapıyı çaldım. Teyzem açtı. Teyzeme şirince sırıttım. Beni kolumdan çekerek içeri soktu. "Gel hayırsız, gel." kolumu teyzemin omzuna attım. "Teyzecan bugün bara gidip kafamızı dağıtalım mı ha?" güldü. "Sonra da ben senin kafanı dağıtayım falan."

Hazal'ın annesi diye söylemiyorum çok kafa kadın valla. Koşar adımlarla Hazal'ın odasına girdim. Bodozlama içeri daldım. Hazal'ın abisi Gökalp yine yapacağını yapmış pis çoraplarıyla Hazal'ı uyandırmaya çalışıyordu. Sırıttım. "Oo Hazal'ın abisi Selamın aleyküm." gülerek bana döndü.

"Aleyküm Selam ibne."

Bakmayın öyle aramızda bir yaş tek var yirmi yaşında!

Gözlerimi devirdim. "Az müslüman ol mübarek."

"Aleyküm Selam dedim ya." kafamı yana eğdim. "Sonuna ibneyi eklemsen mübarek çocuksun aslında."

Güldü. "Kaslarımı göstersem mübarek olurum ayrıca Hazal ve sen kendinizden geçin anlaştık?" dedi horlayan Hazal'ı göstererek.
Güldüm. "Bunu kasların olunca konuşuruz."

Biz Gökalp'le sürekli şakalaştığımız için birbirimize ana avrad sövsek de sesini çıkarmazdı. Gökalp'i ittirerek odadan çıkardım.

Birden titreşen telefonumla bene titredim. Mesaj gelmişti. Cevap vermeye üşendim ama yine titrediğimde telefonu homurdanarak arka cebimden çıkardım.

Kimden: Bakİrem
Kırmızı kazağım sende mi sürtük?

İkinci mesajı da açtım.

Kimden: Bakİrem
Ştt Seray öldün mü lan? Siklesene beni.

Terbiyesiz. Gözlerimi devirip cevap yazmaya başladım.

Kime: Bakİrem
BilmiYarram

Gülerek telefonu yeniden arka cebime soktum. Uyuyan Hazal'ın yatağına çıkıp zıplamaya başladım.

Uyanmadı.

Masanın üstündeki bisküviden alıp ağzına tıktım.

Uyanmadı...

Ağzına 3-5 damla su damlattım.

Uyanmadı.

Son çare doğrulup hızlı bir şekilde dürttüm. "Hazal ben hamileyim." çığlık atarak yataktan kalktı. Karnımı tutarak kahkahalarla güldüm. "Şakana sokayım." deyip yeniden yatağa girmeye çalışınca izin vermedi.

Ebeme sövmeye başladı. "Yeter lan! Benim ebemi iyice kendi eben belledin! Bir kere benim ebem asla lezlere pandik atmaz tamam mı?" gözlerini devirdi ve bağırmaya başladı. "Anne sana demedim mi ben uyurken Seray'ı eve alma diye?" hiç gecikmeden teyzemden cevap geldi.