TESADÜFEN AŞK(TAMAMLANDI)

"23. Bölüm Ben onun babasıyım"

"Derin'in ağzından"

*bir hafta sonra*

Sabah gözlerimi açtığımda bugün Ezgi'de kaldığım son gün olduğunu hatırladım. Bu bir haftada dikişlerimi aldırmıştım ve ameliyat izi çok az belli oluyordu, o da zamanla geçecekmiş sonra Emir'le aramız çok iyiydi durmadan bir şeyler yapıyorduk ara sıra tartışsak ta hemen barışıyorduk. Yani her şey aynıydı ama Ezgi biraz değişmişti durmadan telefondan biriyle konuşup, mesajlaşıyordu ve sık sık dışarı çıkıyordu. Kim olduğunu sorduğumda sonra söyleyeceğini söylüyordu bende pek üstelemiyordum. Zaten bugün eve dönecektim hem annemi hem de babamı çok özlemiştim ama ondan önce Emir beni bir yere götürecekmiş ama nereye götüreceğini söylemiyordu.

Bu yüzden yataktan çıkıp hazırlansam iyi olur. Hemen çıkıp lavaboya gittim işlerimi hallettikten sonra odaya dönüp üzerime beyaz kalın askılı yuvarlak yakalı ortasında siyah kemer olan dizinin biraz üstünde bir elbise giydim. Hafif makyaj yapıp saçlarımı açık bıraktım. Bir siyah çanta alıp içine gerekenleri koyup aşağı indim. Ezgi kahvaltı yapıyordu bende Emir gelene kadar bir şey atıştırayım diye oturup yemeye başladım. Bu sırada Ezgi bana dönüp "Nereye?" dedi sırıtarak. "Emir beni bir yere götürecekmiş de." Dedim gülümseyip yemeye devam ettim. Dışardan korna sesi gelince hemen kalktım Ezgi'yi öpüp çıktım evden.

Kapının önünde Emir'in arabasını görünce oraya ilerleyip bindim Emir'e döndüğümde dudağımda bir baskı hissettim. Hemen geri çekilip
"Emir ne yapıyorsun? " dedim utanarak.
"Sevgilimi özlemiş olamaz mıyım?" Deyip beni kendine çekip öpmeye başladı. Bende direnemeyip ellerimi saçlarına çıkarıp onu kendime daha çok çektim ve karşılık vermeye başladım. Belimden tutup iyicene yaklaştırıp öpmeye devam etti. Sonunda nefessiz kaldığımız da ayrıldık. Yüzlerimiz çok yakındı tam uzaklaşacakken Emir beni daha sıkı tutu.

"Seni seviyorum kadın. Her şeyini seviyorum en çokta benim olmanı seviyorum." Deyip dudağıma küçük bir öpücük bıraktı. Bense gülümseyip "Bende seni seviyorum adam. Her şeyim olmanı seviyorum. Senin olmayı seviyorum." Deyip dudağına küçük bir öpücük bıraktım o da benim gibi gülümsedi. "Bu arada nereye gidiyoruz?" Dedim gülümseyerek.
"Annemle tanışmaya." Dedi bense gözlerimi ve ağzımı kocaman açıp kendimi koltuğa bıraktım.
"Ne?" Dedim o da bu halime kıkırdayıp arabayı çalıştırdı.
"Bence artık zamanı geldi ne de olsa ilerde eşim olacaksın bu yüzden tanışmanız lazım."

Bense utancımdan kafamı ellerime çevirip kızaran yanaklarımı gizlemeye çalıştım oysa bana bakıp kıkırdayıp sürmeye başladı. Yarım saat sonra araba durduğunda aşağı indim, bembeyaz bir eve gelmiştik ve çok büyüktü.

Emir yanıma gelip elimden tutarak beni eve sürüklemeye başladı. Kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum, evin zilini çalınca bir yardımcı açtı. Emir annesini sorunca oturma odasında olduğunu öğrendi ve beni oraya götürmeye başladı. Odaya girince her taraf bembeyazdı ilerde orta yaşlarda çok güzel bir kadın oturuyordu. Emir bana dönüp
"Sen yanına git benim yukarıdan bir şey almam lazım." Dedi ve bir şey dememi beklemeden gitti. Emir'in annesinin yanına yaklaşmaya başladım. Yanına gelince kafasını kaldırıp bana baktı bense gülümseyerek konuştum.

"Merhaba... Ben Derin, Emir'in kız arkadaşıyım. Şey sizinle tanışmak için gelmiştim efendim." Kadın beni incelerken bende yavaş yavaş utanmaya başlamıştım sonunda bana bakıp gülümsedi.

"Merhaba kızım, ben Sevim bana Sevim anne diyebilirsin. Ne öyle efendim filan." Deyip güldü bende gülümsediğimde devam etti.
"Gel otur bakayım yanıma azcık konuşalım." Dedi bende yanına oturdum. Sohbet ettik ara sıra kahkahalarla güldük, biz konuşurken Emir de yanımıza gelmişti.

"Hanımlar anlamışsınız?" Dedi gülümseyip. Bende gülümserken Sevim anne
"Tabi anlaşacağız bu arada aferin ilk kez bir işi doğru yapmışsın bu kız çok iyi ve çok güzel. Kaçırma sakın bunu, düğünü yapın hemen." dedi sırıtıp.

Bense kızaran yanaklarımı aşağı eğdim. Sevim anne ise bana bakıp sırıttı. Sonunda Emir "Biz gidelim anne derini eve bırakacağım." dedi. Bende ayağı kalkıp Sevim annenin elinden öptüm.

"Görüşürüz Sevim anne."

"Görüşürüz kızım istediğin zaman gelebilirsin." Deyip beni öptü. Emir'le de vedalaştıktan sonra evden çıkıp arabaya bindik. Kendi evime gelince arabayı durdurup bana döndü.
"Annemin dediğini duydun ve haklı artık evlenelim bence." Deyip sırıttı bense öksürerek konuştum.

"Bilmem ki. Yani şey... Neyse ben iniyim... Görüşürüz." Deyip inecekken Emir beni tutup kendine çevirip dudaklarımdan öptü. Bende hemen arabadan indim ve bahçeye girerek anahtarla kapıyı açtım.

Tam ben geldim diyecekken bağrışma sesleri duydum biraz ilerlediğimde annemin sesi kulaklarımı doldurdu.

"Bıktım anladın mı? O kızın yüzünü her gün görmekten bıktım! Nefret ediyorum ondan!" Diye bağırdı. Babamsa "Yeter Aynur! Derin senin kızın olmayabilir ama ben onun babasıyım!" diye bağırdı.

Ne? Ne demekti bu? Annem öz annem değil miydi? Benden nefret mi ediyordu? Peki... Benim annem kimdi? Gözümden yaşlar akmaya başladığında kafamı kaldırıp onlara baktım. Onlarda beni fark edip şaşkınca bakıyordular. O kadar şaşkındım ki tek diyebildiğim şuydu. "Doğru mu?"

Merhaba arkadaşlar! Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar :))
Multi = Derin Birsen son sahne
Şarkı = Manga- Cevapsız sorular

08.11.15
S.K.