Şarkıyla okuyun x
_________
Polis sirenlerini duyduğumu hatırlıyorum. Sonrasında odanın kapısı büyük bir gürültüyle açılmıştı ve içeriye bir sürü adam girmişti. Hepsi ellerinde büyük silahlarla bana bakarken ben ise kucağımda yatan bedene odaklanmıştım. O artık yoktu, gitmişti.
Geri geleceğini söylemişti ama ben bu sözün tutulmadığını 8 sene önce öğrenmiştim. Yine de onu beklemiştim, babam onu kollarımın arasından çekerken geri gelmesini beklediğimi hatırlıyorum.
Şimdi ise dizlerim acımaya başladığında parmaklarımın arasındaki havluyu daha da sıkı sarıp yeri daha sert ovalamaya başladım. Kırmızıya boyanan havluyu ıslatıp tekrar ovalamaya başladım, sanki bu kan izleri yok olursa, kollarımın arasında hareketsizce yattığı anda yok olacak gibiydi.
Havluyu fırlatıp çıkmayan damlaları tırnaklarımla kazımaya başladım. Her darbede hıçkırıklarla onun adını sayıklarken daha da sert kazıdım ve kazıdım. Banyonun fayansına yeniden kan damlamaya başladığında parmaklarımın ucu sızlıyordu. Biri gelip başka bir havluyu ellerime sardığında bunun Liz olduğunu fark ettim. Ama ellerimi çektim ve havluyu ıslatıp ovalamaya devam ettim.
“ Beatrice. Lütfen, bırak gitsin.” Ellerimi tekrardan tutup gözlerime baktığında sadece kandan bahsetmediğini anladım. Harry’den bahsediyordu, ondan vazgeçmemi söylüyordu. O da ağlamaya başladığında beni kollarının arasına çekip saçlarımı okşadı.
Gözlerimdeki yaşlar yüzünden doğru düzgün göremiyordum, aklımı kaçırmak üzereydim. Sadece sevgilimin kanını değil, kızgınlıklarımızı, kırgınlıklarımızı ve pişmanlıklarımızı silmeye çalışıyordum. Bana bıraktığı tek şey olan, her şeyin kötü olmadığını hatırlamamı sağlayan o anıları kafamda yeniden canlandırmaya çalışırken parçaların artık eksik olduğunu gördüm.
Benim bir parçam eksikti.
"İyi olacaksın," dedi babam sıkıca beni sarıp kulağıma fısıldarken. "Sen ve ben iyi olacağız." görüşüm bulanıklaşmaya başladığında sıkıca etrafıma dolanan kollarına daha da sıkı sarıldım, çünkü düşüyordum ve parmaklarım arasında kalan tek dayanağım oydu. Hıçkırıklarım nefesimi keserken kafamı salladım. "Olacağız."
_______
Selam kelebekler,
İşte kitabın sonu.. Bu uzun yolculukta yanımda olduğunuz için hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim, çok minnettarım. Umarım size bir kaç bir şey hissettirebilmiş, keyif almanızı sağlayabilmişimdir. Bana kızmayın, mutlu sonları sevmeyen biriyim hjsdfhgjjgdjdfhudfhvbuf
Eğer isterseniz, konuşmak için falan, kitaba özel bir whatsapp grubu açmayı düşünüyorum. Gelmek isteyeniz olursa bana özelden mesaj atabilirsiniz numaranızı :)
Çokça ve bolca öpüldünüz, hepiniz kendinize iyi bakın xx
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beatrice ‖ styles
Short Story❝ Sen benim cennetim olacaksın,ben senin kurtarıcın.❞ Yedi rakamı önemliydi onun için,şanslı numarası falan değildi.Yedi rakamı önemliydi çünkü Yaratıcı dünyamızı yedi günde yaratmıştı.Yedi rakamı onun için önemliydi çünkü,Yara...
