Beatrice ‖ styles

Chapter 5 ‖ Never

Selam *-* Bölüm erken geldi,sizi şaşırttım değil mi ? Çünkü bende şaşırdım *-*

Şarkıyla iyi okumalar,bu arada bir kaç bölüm Harry anlatımı olmayacak,haberiniz olsun :3

_

İsa resminin bulunduğu duvarın önündeydik ve yaklaşık beş dakikadır aralıksız ona bakıyordu.Konuşmamıştı,arkasını dönmemişti.Ben ise onun bir kaç adım gerisinde durmuş kaçma planları yapıyordum.Her ihtimale karşı..

Arabanın anahtarları üzerinde miydi acaba ?

Derin bir nefes aldım,ağzımı aralayacakken konuştu."7 dakika doldu." dedi.

Kaşlarımı çattım,ne demekti bu ? 7 dakika ? Ne demek istemişti ki ?

Derin bir nefes alarak resime yaklaştı."Teşekkürler,teşekkürler,teşekkürler." diyerek yanıma ilerledi.Gülümsediğini fark ettiğimde içimdeki korku daha da çok artmıştı.Biber gazımı almış mıydım ben ?

"Şimdi ufaklık,seni okuluna geri bırakacağım ve bir daha,ama bir daha asla yoluma çıkmayacaksın,anladın mı ?"

Kapıya ulaştığımızda gözlerimi kırpıştırdım.Afallamıştım,neden ? Ve tüm bu yaptığı şeyler de neydi ? Neden 7 dakika demişti,neden yoluna çıkmamamı istiyordu ? Neden bu kadar çok meraklıydım ?

İçimdeki nedenleri koparıp boğazımı temizledim."O zaman soruma cevap ver." dedim soğukkanlılıkla.Aniden bana döndü,gözlerinin yeşili ruhuma işliyordu sanki...Gülümsedi ve elini belime geri yerleştirdi."Dün gerçekleşen o etkinlikte beğendiğim bir kız vardı.Hoşuma gitmişti,ben de bir bakayım dedim ama bulamadım."

Yani benim için gelmemişti,bu iyiydi sanırım."Peki kimi beğendin ?"

"Esmer bir kızdı,boşver."

Omzumu silktim ama aynı zamanda okuldaki esmer kızları aklıma getiriyordum.

Elanie,Rebecca,Lorie,Kimmy..

Parmaklarımla esmer kızların hesabını yapıyordum.Sanırım fazla yoktu,çoğu sarışın ya da kumraldı.Her  neyse,banane işte.

Sanırım..

*-*-*-*

"Bir daha yoluma çıkma,tamam mı ?" dediğinde arabadan inmiş ve onun bulunduğu camın oradaydım."Tamam."

"Güzel,iyi akşamlar ufaklık."

"İyi akşamlar,göt."

Bakışlarını devirip gaza bastı ve arabanın gidişini izledim.

Peki,sanırım artık gerçek hayata dönme zamanı.İşe Lizzie'yi aramakla başlayabiliriz.

"Minnesota nasıl gidiyor sarışın ?" dedim ve güldüm."Aynı,değişen bir şey yok.Senin cehennemin nasıl ?" dedi.

"Aynı." diye cevap verdim,ona Harry'den bahsetmeli miydim bilmiyorum.Sonuçta Lizzie sadece haftada bir kez buraya geliyordu.O da bazı haftalar beni görmek için,onun dışında Minnesota'da yaşıyolarlardı.Bilmese de olurdu.

"..ve Tristan onun bir fahişe olduğunu söyledi.İnanabiliyor musun ?" onun çığırmasıyla kendime geldim ve "Vay,şerefsiz.." diye mırıldandım.

Aklımı toparlamalıydım."Liz,akşam seni ararım tamam mı ? Derse girmek üzereyiz." dediğimde sözünü yarıda kesti."Oh,pekala.Seni seviyorum B,bu arada unutmadan,Cadılar Bayramı'ndan sonra gelebileceğim sadece..Babam bu aralar işleri yoluna koymaya çalışıyor."

Gülümsedim,Patrick ile ne zaman kaçamak yapmak istese babasını kullanarak bahane üretirdi."Patrick ile iyi eğlenceler,süngerbob.Görüşürüz."

Güldü ve telefonu kapattım.Ciddi anlamda kafamı toplamam lazımdı,yoksa babam bir sorun olduğunu anlayacaktı ve beni çok değerli psikolog 'arkadaşı' Nikki'ye yönlendirecekti.O kadın şeytanın topuklu giymiş versiyonuydu.

Bugün kaçıncı kez bilmem ama derin bir nefes aldım.Harry ve yaşadıklarımızı aklımın köşesine atarken sorumluluklarımı göz önüne getirdim.

Faturalar babamdaydı,bulaşık bende..Şükran Günü alışverişi için beraber çıkılacaktı,tamam.Cadılar Bayramı Balosu için vaktim vardı,zaten kostümümde kafamda şekillenmişti.

Ve yarım saattir bahçede ayakta dikildiğimi saymazsak iyi bir gündü.Dersin bitmesine 10 dakika kalmıştı yani bence artık girmeme lüzum yoktu.Eve gitmemin zararı olmazdı bence,değil mi ? 

Olmazdı tabi ki..

Topuklarım etrafında geri dönerek sokağın köşesine ilerledim.Erken çıktığıma göre yürüyebilirdim,giderken yoğurt bile alabilirdim kendime..

Bana bugünü unutturacak bir şeyler lazımdı ve içki içemeyeceğim için yemek yiyebilirdim.KFC'den bir kova alıp Once Upon A Time maratonu yapabilirdim.Giderken markete uğrayıp puding alabilirdim.

Kısacası tavuk,puding ve yoğurtla odama kapanır,yaşıtlarımın erkeklerle yaptığını bunlarla yapabilirdim.Babam zaten bu akşam da çalışacaktı,ev benim olabilirdi.Harry'yi düşünmeyi bırakıp eve tavuk-puding-yoğurt üçlüsünü atabilirdim.

Nasıl olsa bir daha onun yoluna çıkmayacaktım,onu düşünmemin de bir nedeni yoktu.Esmerlerden hoşlandığını ve saçlarımdan iğrendiğini de belirtmişti.Açıkça hem de..bir dakika...

Tavuk-puding-yoğurt üçlüsüne veda edip cesur olmayı seçsem ? Kendim için bir şey yapsam ? Kanıtlasam kendimi ?

Annemden kalan turuncu saçlarımı boyasam ?

_________

Selam,selam,selam.

Öncelikle verdiğiniz oylar için teşekkür ederim.Bunun dışında herkes nasıl bir kelebeğe dönüştürdüğünü soruyor.Bunu ilerleyen bölümlerde göreceğiz diyelim.

Oy vermeyi unutmayın,çokça öpüldünüz x

-Eslem

Not: Multimedya Beatrice ! x