"Kapıları kilitlemeyi unutma Brice,oyalanmdan da eve dön." dediğinde derin bir nefes aldım.Yine yalnız olacaktım."Tatlım yeni bir kelebek bulundu,orada bulunmam lazım.Seni seviyorum,kapatmalıyım."demesinin ardından telefonu kapattım.
Dondurulmuş ürünlerin bulunduğu yere doğru ilerlerken ne alacağımı düşünüyordum.Fileto balık alıp,Friends maratonunu izleyebilirdim.Bir planım olmadığı için,her zaman ki gibi.
Sürgülü kapağı çektim ve filetolara elimi uzattım.Onların hemen yan tarafındaki tek kişilik suflelerden de bir paket aldım.Nasıl olsa tek kişiyim değil mi ? Kapağı geri kapattım ve arkamı döndüm.Bir kutu Sprite aldım ve kasanın olduğu bölüme doğru yöneldim.
2 gündür dışarı çıkmadığımı varsayarsak ve artı olarak sürekli böyle beslendiğimi de göze alırsak mutsuz bir ergene dönüştüğümü kabul edebilirdim.Hiç bir şeyden mutlu olmayan,hayattan zevk almayan o duygusal tiplemeler gibi olmuş çıkmıştım.Sonuçta-Yüce İsa lanet olsun!Siktir,siktir,siktir dedim ve gözlerimi etrafta gezdirdim.Neresi olursa olsun temizlik reyonundan geçip o lanet olası götün beni görmesine izin vermemeliydim.Geri dön Beatrice,geri geri geri geri geri...
"Beatrice?" arkamdan bir ses geldiğinde duraksadım,lanet olsun! Yavaşça arkama doğru döndüm ve gülümsemeye çalıştım."Harry!" dedim yalancı bir heyecanla.Elindekini rafa geri bırakıp yanıma geldi.
O yeşil bere ve üzerindeki deri ceketle ve kızarmış fındık bir burunla ve mükemmel bacaklarıyla ve tapılası dudaklarıyla benden ne istiyordu ? Lanet olsun Beatrice!
[ Evet o yeşil bere,efso olan yeşil bere :D ]
"Nasılsın?" dedi ve evden deri ceketi,siyah beresi ve rastgele bir atkı ile çıkmış olan beni süzdü.Tekrar,lanet olsun!
"Çok iyiyim,sen?" diye sordum yapmacık bir gülümsemeyle."Senin kadar iyi." diye cevapladı.
Gözleri gözlerimi buldu ve dudaklarını yaladı.Arada oluşan bu gergin sessizlik içimdeki korkuyu ikiye katlıyordu.Onu görme korkusunu,işte bu yüzden evden çıkmayıp ergen olmuştum ben.Reddedilmiştim!
"Her neyse,iyi akşamlar Harry." dedim ve gülümseyip arkamı döndüm."Beatrice,bekle." dedi ve kolumu tuttu.Bu kolunu tutma eylemini neden Harry yapıyordu da Ryan Gosling yapmıyordu ?
"Bak ben gerçekten çok üzgünüm,yani arabada olanlar için.Böyle bir tepki vermemeliydim biliyorum ama o an ne diyeceğimi bilemedim,gerçekten.Çünkü sen,sen-"
"Buna layık değilim değil mi Harry,ne cüretle değil mi?Bunları bana sen söylemiştin hatırladın mı?" dedim ve titreyen sesimi kontrol altına almaya çalıştım.Olmayacağını bile bile..
[ Hatırlatma: Harry,Beatrice'i saçlarını sarıya boyadığı için boğmaya çalışmış ve bu sözleri söylemişti iki bölüm önce.]
"Hayır,seni üzeceğimi düşünmüştüm." dediğinde gözlerimi ona çevirdim."Sana zarar vereceğimi." diye eklediğinde bana biraz daha yaklaştı.Önümde durduğunda gözlerim onun göğsüne bakıyordu,parmağıyla çenemden tutarak gözlerimizi birleştirdi.
Soğuk parmakları omurgamdan aşağı bir ürperti yolladı.Boynumda gezinen parmakları,tenimi hissetmeme neden oluyordu.Gözleri hala gözlerime kenetliyken elimde duran eşyalar yere düşmüştü bile.Gözlerini bir saniyeliğine kapatıp hemen açtı."Eğer zarar görmeyi göze alırsam," dedim ve kendimi ona daha da yaklaştırdım."benimle KFC'ye gelir misin ?" diye fısıldadım.Güldü ve kafasını salladı.Ellerimi onun sırtında birleştirirken dudaklarını tekrar yaladı ve bana doğru eğildi.
Yumuşak,kırmızı ve dolgun olan dudakları benim dudaklarımla buluştuğunda bütün düşüncelerim uçtu gitti.Aklımda olan tek şey sadece onu öpmek,öpmek ve öpmekti.
_
Oy vermeyi unutmayınız ^^
YOU ARE READING
Beatrice ‖ styles
Short Story❝ Sen benim cennetim olacaksın,ben senin kurtarıcın.❞ Yedi rakamı önemliydi onun için,şanslı numarası falan değildi.Yedi rakamı önemliydi çünkü Yaratıcı dünyamızı yedi günde yaratmıştı.Yedi rakamı onun için önemliydi çünkü,Yara...
