The Heartless Bitch (COMPLETED)

THB: 49

Zoona's POV

Nagising ako sa isang maputing lugar. White curtains, white pillow, white bedsheet, white table, white door. Pati damit ko white din.

Kinuskos ko ang aking mata dahil sa pagaadjust ng light vision ko.

Omg. Nasa langit na ba ako? 
Inisip ko lahat ng huling pangyayari nang biglang bumukas ang pinto.

"Zoooona! Buti na lang at gising ka na!" Tarantang ani Faye nang makitang gising na ako

Nilibot ko ang kabuuan ng kwarto kung saan kami. Nasa harap si Faye kasama niya si Moe, Dave at Hana. Wait? What was just happened? Nasa hospital ba ako?

Isip...
Isip...
Isip...

Nasa chapel ako
Umiiyak at nahimatay.

"Si Jelo? Kumusta siya?" Alala kong tanong sa kanila nang naalala ang nagpapasakit ng puso at damdamin ko..

"Hindi pa siya nagigising. How are you? Wala bang masakit sa iyo?" Tanong ni Dave.

"Gusto kong makita si Jelo" cold kong sagot sa kanila. Eto na naman. Nararamdaman ko na naman yung sakit sa puso ko. Hindi na yata lulubayan ang katawan ko...

"Kaya mo na bang bumangon sis?" Alalang tanong ni Faye.

"Oo naman. Wala naman akong sakit. Napagod lang siguro ako. Kaya nahimatay ako" nakangiti kong sagot sa kanila.

A fake smile.
I need to be strong for Jelo. Hindi ako susuko hanggang sa huling laban...
Agad naman akong bumangon at tinungo ang pinto. Sinundan naman nila akong lahat at inalalayan.

Room 123. Doon nakahiga ang taong mahal ko.. Unti unti na namang tumulo ang aking mga luha nang makita ko siyang nakahiga. Nakakaawa. Pumasok ako ng mag-isa. Nasa labas lang sila Faye at sinisilip ako..

Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kanyang malamig na kamay. This is the first time I held his hand that is cold.. Noon, laging maiinit ang kanyang kamay...

"Jelo! Please wag mo akong iwan. Mag-uusap pa tayo." Umiiyak kong sabi sa kanya.

"Jelo! Gumising ka na. Diba pupunta ka pa sa Greece? Sasama ako!"

"Zoona" malungkot na tawag sakin ni Faye sa labas

Unti unti silang pumasok lahat para masuportahan ako. Anytime pwede na naman akong himatayin dito. Nag-aalala lang sila kaya di na nila napigilang pumasok

"Noooo! Please Jelo. Wag mo'kong iiwan. Please? Mahal na mahal kita" napapalakas na yung boses ko.

Wala akong pakielam basta gumising lang siya.

"Magiging maayos rin siya. Wag kang mag-alala Zoona. Matapang si Jelo" sabi naman ni Moe.

Alam kong matapang siya. Hindi siya agad sumusuko gaya nang ipaglaban niya ako. I am so guilty! I was so hard and insensitive! Bakit ko siya nagawang ipagtaboy gayung siya ang tunay na nagmamahal sa akin? Pilit niya akong kinukuha pero ako naman itong lumayo. Kasalanan ko ang lahat ng ito!

"Yes. Naniniwala ako sayo Jelo. Diba walang iwanan? Diba may forever Jelo?" Parang waterfalls ang mga luha ko. Non-stop..

"May forever!" Sabay namang sabi na apat.

Buti pa sila wala silang problema.

Si Faye at Moe.

Si Hana at Dave.

Nakakainggit.

Biglang tumahimik ang paligid. Bukod sa tunog ng ventilator, ang mga pag-iyak at singhot lang ang naririnig. I don't know what to do anymore... I can't afford to lose him...