Let's Talk About Us [Completed]

56. Come Home

56. Come Home

Ito na yata ang pinakamalungkot na umaga na dumating sa buhay ko. Thinking over the things that had happened yesterday? Hindi lang masakit sa ulo kung hindi pati sa dibdib.

Pagmulat palang ng mga mata ko ay ang bigat bigat na ng pakiramdam ko. I was laying down on my back on the bed and I felt like there is a 100 pounds sack being pushed against my chest. Masakit... Iniisip ko, sana panaginip nalang ang lahat ng ito. Masakit na 'yong nalaman kong nagalit sa akin si Sitti sa pagsisinungaling ko pero mas masakit pa pala nang malaman kong siya pala ang ibang babae ng ex-boyfriend ko.

I hope it was only a dream, but I thought it real, and my heart sank painfully within me.

Bumangon ako sa kama at chineck ang suot ko. I was in my pair of blue pyjamas. Nasa sarili ko na rin akong kwarto. Everything from last night was still clear in my mind. Nawalan ako ng malay matapos kong marinig ang usapan ng traydor kong bestfriend at manloloko kong boyfriend.

"Magsama sila," I hissed and was about to get out of the bed when I noticed a post it paper on the lamp. Sulat kamay ni Yaya Caridad.

Kumain ka muna ng almusal bago mo inumin ito. - Yaya Caridad

I forced a lazy smile when I saw the med over the drawer and then I pulled myself into my mini fridge inside my room to prepare for my breakfast. Isang mabilisan almusal lang ang ginawa ko-- milk and cereals.

Pagkainom ko ng Paracetamol ay naupo ako sa sahig na nakasandal ang likod ko sa kama. Nahuli ko nalang ang sarili kong nakatulala sa kawalan. I felt so hopeless...

Isang mabigat na buntong hininga ang kumawala sa dibdib ko, kasing bigat ng pakiramdam ko at kasing bigat ng problemang nakapasan sa balikat ko.

Napukaw ang atensyon ko ng maliit na box mula sa nakaawang na pinto ng cabinet ko. Nilapitan ko iyon at tinignan ko iyon. My insides automatically trembled in indignation upon seeing some invitations, photos and video disc of our supposed to be wedding.

"Tinulungan mo pa naman ako sa preparation ng wedding ko tapos ikaw din pala ang sisira," mapait na sambit ko nang makita ko ang pangalan ni Sitti sa invitation. She was supposed to be my maid of honor.

Enough of these sh1ts... Kinuha ko ang iba pang bagay na makakapagpaalala sa akin ng nadiskaril na kasal namin noon ni Garrett at dinala iyon sa garden. I even brought the gifts he had given me way back in college. Hindi ko rin kinalimutan ang magdala ng posporo at gas.

"It's freaking time to let go of the past," bulong ko sa sarili kasabay ng paghagis ko ng mga bagay na iyon sa basurahang gawa sa lata. Ibinuhos ko na rin ang gas at mabilis na sinindihan ang posporo bago inihagis dito.

Akala ko, wala ng mas sasakit pa nang malaman kong iniwan ako sa ere ng boyfriend ko sa araw ng kasal namin e. But you know what's worse? Totoo nga talaga 'yong sinasabi ng iba na masakit mawalan ng kaibigan. But the worst part here is... it's when your bestfriend cheated with your boyfriend behind your back.

Sitti... Garrett... As the photos burnt, we also faded like a flame, deep-burning and unquenchable. You chose to fvck on me, so I chose to burn you together with the memories.

"Goodbye, memories..." I muttered under my breath before I turned around and headed back in my room.

SINUBUKAN kong maging isang normal na araw lang ang araw na ito para sa akin. I cleaned my room and threw away unnecessary stuff. 'Yong iba ay pinamigay ko nalang sa mga kasambahay. I even re-locate my furnitures in my room. 'Yong dating kama ko na nasa gilid ng computer set ko ay pahirapan kong inilipat sa gilid ng terrace.