Chapter 15 : Medyo SPG

15.7K 398 47
                                    

Gabby's (POV)

"I will never leave you Gab. I-I'll stay, if that's what you want" I heard a voice mumbled beside me, her warmth breath hitting my neck which cause my baby hair to risen. How i want to response to her in any way i can but I was already wasted and can't even lift my eyelid.

I wanted to say something but even my tongue was already numb dahil sa tama ng espiritu ng alak na nainom. Aside from that, pakiramdam ko naubusan ako ng lakas kung kaya hindi ko maigalaw ang sariling katawan. I-dagdag mo pa ang panaka-nakang pagkirot ng kanang kamay ng dahil sa tinamong sugat buhat sa kaa-abnormalan na ginawa ko.

I was there at nakahiga sa kama with heavy breathing because of my palpitating heart due to the excessive drink of alcohol.But despite all of it, I'm aware of my surroundings.

I know that Louise is the one who carried me to the hospital with the help of with Kuya Edwin who also carefully assisting me. Alam ko kung anong nangyayari sa paligid, it's just that wala akong lakas at wala sa tamang huwisyo para mag react sa mga bagay bagay.

Kanina nga kamuntikan na kaming matumba ni Louise, when Kuya Edwin tried to search kung nasaan ang kwarto ko. Buti na lang naagapan nito ang pagbuwal namin ng kabigin nya ako papalapit sa kanya. Hindi ko na rin kasi talaga kaya, my body wanted to rest dahil sa pagod at pagkalasing na nararamdaman. The reason kung bakit naidukdok ko ang ulo sa mga balikat ni Louise.

It's so nice to feel the warmth of her body next to mine. Her natural scent makes me relaxed and feel a little wobbly because of the sensation that she's giving me, the reason  why i positioned my head comfortably at the crook of her neck.

She really smells  good. It's not the shampoo or the lotion that stimulating under my senses but her natural smell that seems earthy and yet floral. I can not deny the fact that it's arousing me. Hindi ko tuloy maiwasan ang mag-isip ng mga kung ano-ano, kagaya ng ; ano kaya ang nararamdaman nya ngayon? Nagkakabuhol-buhol din ba sya sa paghinga dahil sa pag-rigodon ng puso nya? Nanghihina rin kaya ang mga tuhod nya kagaya ng nararamdaman ko? Does she feel butterflies in her stomach? O lahat ng iyon ako lang ang nakakaranas sa mga oras na ito? My mind just keeps on asking silently when I heard Kuya Edwin which interrupted me from thinking. His asking Louise if she's okay na agad namang sinagot ng isa na okay lang sya. I wanted to know why he asked her like that, gusto ko sana syang titigan para malaman kung anong problema nito but my body won't allow me. Hanggang sa naramdaman kong magkatulong silang umalalay sa akin papasok sa sariling kwarto.

Once they laid me on the bed, my body abruptly felt relaxed, pero nanduon ang panghihinayang na pakiramdam dahil sa paglayo ng mga katawan namin ni Louise. For a moment, I was thinking to get back in her arms dahil pakiramdam ko mas kumportable ako sa mga yakap nya kesa sa sariling kong higaan.

Nang maihiga nila ako, Louise cautiously laid my injured arm on one of the pillows. After that, they removed my shoes and covered me with my comforter. In between their movements, all I can do is moaned and breath heavily, may mga pagkakataon na gusto kong magsalita pero hindi ko magawa. Waring tinatangay ako ng isang malaking alon ng antok at pagod pero sa hindi maipaliwanang na dahilan half concious pa rin ako ng mga oras na yun.

When they finished on what they're doing, they have agreed to leave me already.

Please stay, Louise. Bulong ng isang parte ng utak ko.

I don't want her to leave , I needed her to stay beside me. Pero hindi ko nagawang maisatinig yun until I noticed that they left the room already. Bahagya akong nilukuban ng lungkot ng ma-realized na wala na sya, but after a while, I felt the presence of someone returned inside my room. My instinct says it's Louise.

Take me to your HEART (GxG) : BOOK 1Where stories live. Discover now