alphabet boy | hoseok

pretend it's okay

Herşey normalmiş gibi davran

Evinize girmeden önce içimden bunu kaç kere söylediğimi hatırlamıyorum.

Ama evinizden kavga edip çıkmak hiç unutmadığım bir şeydi.

Bana, seni kıskandığımı söylemiştin.

"Mutlu olmamı istemiyorsun, Somi." demiştin yatağının üstünde otururken. "Dün kaçıp gitmen bu yüzden değil miydi? Benden, beni mutlu görmek isteyemeyecek kadar mı nefret ediyorsun? Anlamıyorum."

Bir şey dememiştim çünkü buna verecek bir cevabım yoktu ve küçüklükten beri alışık olduğum tek bir şey vardı ki o da sinirlendiğimde yada üzüldüğümde kendimi evden dışarı atmaktı.

Mutluluğunu görmenin beni üzdüğünü kabul etmek ise tam bir gecemi almıştı.