~ 21 ~

347 21 4
                                    

Tini POV

Na dit gruwlijke tafereel zitten we in de auto, op weg naar huis. Fran heeft speciaal voor mij vrij gevraagd.

Trillend zit ik op de achterbank, terwijl Jorge en Abbey me stevig vasthouden en knuffelen. Dit is mijn slechtste verjaardag ooit.

'Rustig, het komt goed. Ze zijn gearresteerd' probeert Fran me vanachter het stuur te kalmeren. Ik glimlach zwak naar hem via de spiegel.

'We zijn thuis, schat' zegt Abbey lief en we stappen met z'n alle uit. Als de auto opslot zit lopen we het huis binnen. Ik schop mijn schoenen uit en loop de woonkamer in. Waar het tot mijn verbazing donker is. Ik haal mijn schouders op en knip het lichtknopje aan.

'Suprise!' Wordt er geroepen en ik kijk op. Er ontstaan tranen in mijn ogen, mijn benen bewegen snel en ik vlucht mijn kamer in. Daar ga ik in mijn vensterbank zitten, huilend met mijn knieën opgetrokken.

Geen moment later hoor ik de deur openen, aandacht besteed ik er niet aan. Want de stemming om met iemand te praten had ik niet. Ik wilde alleen zijn, en alles op een rijtje zetten. Maar dat was mij jammer genoeg niet gegunt.

'Wat is er meis?' Hoor ik mijn moeder vragen, nog steeds haar negerend.

'Ik denk dat ze even alleen wilt zijn.' Zegt Jorge die aan komen lopen is. 'Fran verteld beneden aan iedereen wat er gebeurt is.' In de reflexie van het raam zie ik mijn moeder langzaam opstaan en weglopen, waar Jorge haar volgt.

'Dankje' zeg ik zacht, hij draait zich om en glimlacht naar me. Voor hij de deur dicht doet ren ik in zijn armen.

'Rustig maar.' Sust hij me en ik verberg mijn hoofd in zijn shirt. Hij grinnikt en loopt met mij in mijn armen naar de trap. Daar tilt hij me op en loopt de trap af.

'Kom je mee dansen?' Vraagt hij als we al een tijdje beneden zijn. Ik knik en hij pakt mijn hand. En trekt me naar het midden van de kamer. 'Fireball' staat op, dus een lekker swing nummer.

Ongeveer een uur gedanst te hebben pak ik wat te drinken. Ondertussen heb ik ook wat cadeautjes gehad, van gasten die weg gaan.

'Tini?' Mijn vader komt naar me toe gelopen, pakt mijn hand vast en trekt me naar de woonkamer, waar de overige gasten in een kring zitten met cadeautjes in hun handen. In een klap word ik verlegen.

'Is zusje lief ineens verlegen?' Plaagt Fran me, ik kijk naar mijn voeten en ga op een lege stoel zitten.

Cande staat op en loopt samen met Ruggero naar me toe, en geven me een tasje met meerdere cadeautjes. Ik glimlach naar ze.

'Gefeliciteerd Tini' feliciteerd Ruggero mij en Cande knikt instemmend. Ik pak het eerste cadeautje uit de tas. Het voelt zacht aan, ik pak het voorzichtig uit. Er komt een prachtig donker paars jurkje uit. Ik kijk ze met grote ogen aan. Ik pak de andere twee cadeautjes uit, en dat is een zilver armbandje met een muzieknootje eraan en huidskleurige ballerina's.

'Dankje wel, het is echt heel erg mooi!' Bedank ik ze oprecht. Ze glimlachen en gaan weer zitten.

'Nu ik!' roept Lodo, en komt op me af met een klein doosje. Ik maak het doosje open en zie een kaartje erin liggen en daaronder zilveren oorbellen, met muzieknootjes, ze lijken precies op het hagertje van de armband. Ik open voorzichtig het kaartje en zie een waardebon om leuke kleding te kopen. Ik bedabk haar vrolijk.

Nu komen mijn ouders op me afgelopen met een grote doos, ik open de doos en zie twee grote ogen me aankijken. Ik geef een kleine gil, waar de puppy van schrikt. Ik glimlach en haal het kleine diertje eruit.

'Je kan haar nog een naam geven' vertelt mijn moeder, ik glimlach en er schieten vele namen door mijn hoofd

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

'Je kan haar nog een naam geven' vertelt mijn moeder, ik glimlach en er schieten vele namen door mijn hoofd.

'Ik noem haar Rosie' deel ik mee en ik begin haar te knuffelen.

'Dankje mam, dankje pap' bedank ik ze en ik geef ze een knuffel. Ik leg Rosie weer in de doos, omdat ik nog geen mandje heb.

'Dit komt vast van pas' zegt Abbey en Fran knikt instemmend. Ik pak het cadeautje uit en daar zit een schattig roze mandje in en een waardebon voor een site.

'Wat is deze site?' Vraag ik ze.

'Daar kan je een halsbandje laten maken, hoe jij hem wilt.' Ik glimlach en bedank ze met een knuffel.

'Last but not least' zegt Jorge en komt op me afgelopen, hij geeft me een envelop en een best groot doosje. Ik begin met het doosje, die ik open maak. Er ligt een stukje papier, die ik er voorzichtig afhaal. En ik sla een hand voor mijn mond. Er komt een prachtige zilveren ketting te voorschijn, met mijn naam!

'Dankje, hij is echt prachtig' bedank ik hem en probeer hem om te doen, maar hij schiet me te hulp, en neemt het van mij over

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

'Dankje, hij is echt prachtig' bedank ik hem en probeer hem om te doen, maar hij schiet me te hulp, en neemt het van mij over. Ik voel zijn warme handen de ketting om mijn hals doen.

'En nu de envelop' zeg ik als Jorge weer zit. Ik open de envelop en zie een leuke kaart, met een foto van Jorge en mij samen, met "Happy Birthday" erbij. Ik open de kaart en er zitten 2 briefjes in, en er staat een tekst getypt.

Lieve Tini,
Omdat ik weet hoeveel je van hem houdt, kon ik het niet laten. Daarom zijn deze kaartjes voor jou, je mag zelf iemand kiezen om mee te nemen. Maar jij gaat 8 oktober 2016 jouw Justin Bieber ontmoeten bij zijn concert. Hopelijk vind je dat leuk.
Maar geniet nu maar eerst van je verjaardag.
Kus Jorge

Mijn mond valt open, dit is gewoon geweldig, maar toch veel te duur.

'Dankje!' Schreeuw ik duizend keer en ik omhels hem.

'Graag gedaan.' Glimlacht hij terug.

'Wil jij alsjeblieft met me mee?' Vraag ik hoopvol.

'Ehm..'

'Please?' En ik kijk hem met puppyogen aan.

'Goed dan' geeft hij zich uiteindelijk over.

Dit is toch een geslaagde verjaardag.

Vertrouw op mij || Jortini Fanfiction Where stories live. Discover now