Vertrouw op mij || Jortini Fanfiction

~ 31 ~

Tini POV

Ik wacht tot Jorge antwoord geeft op mijn vraag.

'Uhm.' Hij krabt ongemakkelijk aan de achterkant van zijn hoofd.

'Je hoeft t niet te vertellen hoor.' Glimlach ik. 'Jij bent.' Hij glimlacht naar me.

'True of dare?' vraagt hij, ik lach.

'Laten we gevaarlijk doen, ik zeg dare.' Daag ik hem uit.

'Oh, dus jij durft mij zomaar uit te dagen?' grijnst hij, en gaat rechtop zitten. Ik ga ook rechtop zitten maar dat verander ik snel naar staan en wegrennen. Hij lacht, en rent al snel achter me aan. Zie je het al voor je? Lachend achter elkaar aan rennen. Gewoon een perfect moment. Uiteindelijk heeft hij me te pakken, hij is namelijk veel sneller dan mij. Ik bots tegen hem aan en hij tilt me op. Hij draait me rond voor hij me weer op het nu koude zand zet. Ik draai me langzaam naar hem toe. We staren elkaar, er wordt niks gezegd. Zijn hoofd komt langzaam dichterbij, gaat het nou eindelijk gebeuren? Gaat hij me kussen? Uit angst zet ik een stap naar achter. Wat als ik niet goed zoen, of dat niet de bedoeling van hem was. Ik voel zijn ogen op me branden, als ik mijn benen kijk.

'Deed ik iets verkeerd?' vraagt hij, zachtjes en lichtelijk onzeker. Waarom zou hij onzeker, hij ziet er goed uit, en heeft een te gek karakter. Ik zie eruit als een zak bedorven aardappelen met een karakter van weet ik veel wat.

'Waarom neem je me op een date? Ik ben niet mooi, Bente en Stephie waren mooier. Was bij hen gebleven, daar pas je beter bij dan bij mij.' Fluister ik, mijn stem niet vertrouwend. Bang om tranen te laten zien.

'Luister heel goed okay?' Zegt hij, en legt zijn wijsvinger onder mijn kin, waardoor ik hem wel moet aankijken. Ik knik langzaam. 'Ik ga met jou op date, omdat ik om je geef en verliefd op je ben. En zeg niet dat je niet mooi bent, of wat dan ook. Ik kies jou vanwege jou innerlijk, hoe lief je bent, zorgzaam. Ik geef zo veel om je, als ik je niet kende, miste ik iets, zonder het te weten. Jij maakt mijn leve compleet. Dat jij zo ontzettend mooi bent, is een pluspunt. Maar ik viel niet op je uiterlijk, want dat is de echte jij niet. Ik weet wie de echte jij is, en die zit diep van binnen. En dat meisje, mijn Tini, van dat meisje houd ik ziels veel.'

Tranen springen in mijn ogen, hij glimlacht naar me en zet zijn beide handen op mijn wangen. Zachtjes voel ik zijn lippen tegen de mijne. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik. Ik beantwoord de kus en plaats mijn handen voorzichtig in zijn haren. Voelt het zo als je verliefd bent? Waarom voelde ik dit dan niet eerder, bij Peter of Gyle, misschien wist ik toen niet echte liefde was. Snel zet ik die gedachtes uit mijn hoofd en geniet van mijn eerste kus met Jorge.

'Je zei dat je van me houdt.' Snik ik, nadat ik me voorzichtig wegduw.

'Het was niet de bedoeling dat ik het zo snel zou zeggen, hetzelfde geld voor de kus. Maar je had het nu nodig.' Glimlacht hij. Ik knik en knuffel hem, om mijn snikken te bedaren.

'Je hoeft het niet terug te zeggen, maar weet dat ik echt van je houd.' Fluistert hij in mijn oor waarna hij me zonder enige moeite optilt om terug naar het kleed te lopen. Ik sla mijn benen om zijn middel als hij gaat zitten.

Ben ik klaar om van hem te houden?

***

'Bedankt voor vanavond, ik vond het heel leuk' glimlach ik als Jorge me in zijn armen slaat.

'Gelukkig, ik vond het ook heel leuk.' Hij drukt zijn lippen zachtjes tegen mijn slaap.

'Ik ga nu wel slapen, ik ben best moe.' Deel ik mee, hij knikt en drukt nog een kus op mijn wang.

'Slaap zacht, Tini.' Fluistert hij in mijn oor, rillingen zijn te voelen in mijn lichaam. Ik glimlach naar hem voor ik naar mijn kamer loop. Ik laat me op bed vallen, verliefd zijn is een geweldig gevoel!

Mijn wekker gaat, ik zucht en druk op snooze. Nog 10 minuutjes en dan sta ik echt op. En voor mijn gevoel nog geen 10 secondes later gaat mijn wekker op. Ik druk hem uit en klim mijn warme bedje uit, en open meteen de gordijnen. Het is nog donker buiten, maar het is dan ook pas 6 uur. Vandaag moet ik vroeg weg, ik ga met een organisatie kijken bij een studie, maar dat is niet heel dichtbij. Vandaar dat ik vroeg moet zijn. Gelukkig gaat Jorge er ook heen, omdat hij een studie op dezelfde school wilt volgen. Ik had met hem afgesproken dat ik hem zou waken.

Sluipend loop ik naar het einde van de gang, waar zijn kamer zich bevind, en open de deur. Hij ligt nog stilletjes te slapen, knuffelend met een kussen. Ik loop naar hem toe en druk een kus op zijn wang.

'Word je wakker?' vraag ik zachtjes in zijn oor. Hij kreunt, en knippert een paar keer met zijn ogen.

'Morgen, schoonheid.' Groet hij me met een schorre ochtendstem, voor hij zijn gezicht in het kussen verbergt. Een blos ontstaat op mijn wangen om het feit dat hij me schoonheid noemde.

'Ga je je ff klaarmaken, we moeten over een uur bij het treinstation staan, willen we op tijd zijn.' Zeg ik nog zachtjes, omdat ik uit ervaring weet dat als je net wakker bent, harde stemmen naar zijn.

'Is goed.' Zucht hij en slaat zijn dekbed van zich af, om daarna op te staan. Even was ik vergeten dat hij alleen in een onderbroek slaapt dus met een rood, beschaamd hoofd loop ik weg. Deze dag gaat wat worden, ben ik bang.