Vertrouw op mij || Jortini Fanfiction

~ 26 ~

Jorge POV

We zijn met ons vieren onderweg naar de locatie die wordt aangegeven op de gps. Want na lang uitzoeken, weten we dat Tini in een bordeel zit. Te erg voor worden toch? Ik wil niet weten hoe ze zich op dit moment zal voelen.

Het is een aantal uur rijden, en ik kan niet wachten om Tini daar weg te halen.

***

Na twee en een half uur te hebben gereden, zijn we aangekomen op bestemming. We hebben ons verkleed, omdat we bang zijn dat ons plan dreigt te mislukken.

'Okay, de meiden blijven in de auto, met de telefoon aan hun hand zodat ze alles horen, okay?' Abbey en Bente knikken met hun hoofd en snel geef ik Fran een blik. De microfoon van de meiden staat uit, zodat er niks te horen is.

'Laten we gaan.' Zegt Fran en plakt zijn snor nog even extra goed vast. Ik knik en we lopen richting de ingang van het gebouw.  We drukken op de deurbel, en de deur gaat open.

'Hello, mogen wij naar binnen.' Zegt Fran met een Brits accent. Ik houd met moeite mijn lach in. De beveiliging knikt. Okay, we zijn makkelijker binnen dan ik had gedacht.

Eenmaal binnen zien we meiden lopen, met amper kleding aan. Afschuwelijk. Dan zie ik Tini, aan de bar staan, een bestelling op te noemen. Ik stoot Fran aan met mijn elleboog. Hij kijkt me aan, waarna ik met mijn hoofd richting de bar knik. Meteen schiet zijn blik erheen en zijn ogen worden groot.

'Laten we aan een tafel gaan zitten, zodat t minder opvalt.' Fluistert Fran in mijn oor. Ik knik, goed plan. We lopen rustig naar een vrij tafeltje, en meteen komen er meerdere dames op ons af, ook Tini.

'Ik neem deze wel meiden.' Hoor ik haar zeggen, je hoort een klein beetje vrolijkheid maar ook angst in haar stem. 'Jongens?! Wat doen jullie hier?' Fluistert ze. Maar het lijkt of ze ons helpt. 

'We komen je halen natuurlijk!' fluister ik terug. Er verschijnt een kleine glimlach op haar gezicht, maar ze kijkt meteen verschrikt wanneer een man haar een blik geeft, is dat Peter?

'Shit!' fluister ik zacht nar Fran. Hij kijkt verbaasd. 'Daar staat Peter, straks herkent hij ons!' Meteen worden zijn ogen groot, wat moeten we nu doen?

'Doe rustig, anders valt t op.' Vertelt hij, ik knik. Tini komt niet veel later aanlope  met twee flesjes bier. Ze zet ze zo sexy mogelijk neer. Eigenlijk heeft ze een heel mooi lichaam. Ik heb niet door dat ik oo mijn lip bijt tot ik bloedsmaak proef. Snel kijk ik richting Fran. Die me volgens mij niet heeft gezien.

'Hoe willen jullie me hier uit krijgen dan?' Vraagt ze als mij aankijkt. Ik wenk haar naar mij toe te bukken. Ik ga naar haar oor.

'Vertrouw op mij'. Fluister ik in haar oor.  Ze knikt en loopt weg. 

'Hallo?' Roept Fran met zijn accent, ik moet weer moeite doen om mijn lach in tehouden, met zijn plaksnor en accent. Het is een belachelijk beeld om te zien.

'Ja?' Vraagt een beveiligingsman.

'Kunnen deze meiden hier niet makkelijk ontsnappen?' Vraagt Fran. De beveiligingsman grinnikt.

'Nee, de voordeur ik beschermt door de beveiliging, die om 1 uur wel een kwartier pauze heeft. Maar dat weten die meiden niet natuurlijk en op de andere deuren staat een alarm.' Legt hij uit. Fransisco knikt en de man loopt weg. Zijn ze hier nou echt zo dom? Dat ze aan een onbekende alle beveiliginggeheimen vertellen? Ik had niet verwacht dat we hier zo makkelijk uit zouden komen.

***

Fran en ik lopen richting de bar, waar ik Tini zie staan, samen met Stephie?! Is zij hier ook?

'Tini, zorg dat je om 1 uur precies klaar staat.' Fluister ik in haar oor, en wenk Stephie naar me toe.

'Wat doe jij hier?' Vraag ik haar verbaasd.

'Ehm, lang verhaal.' Mompelt ze.

'Okay, vertel het me als we thuis zijn.'

'Thuis?'

'Ja thuis.'

'Ik kan hier niet weg.'

'Fran en ik gaan er voor zorgen dat jij en Tini hier veilig wegkomen.' Leg ik uit, nog steeds fluisterend. Ze knikt en gaat verder aan het werk.

Ik kijk op het horloge van Fran, tien voor een. Het moment is er bijna.

***

'Tini, kom je?' Vraag ik om een uur precies. Ze steekt haar hoofd om de hoek en komt samen met Stephie achter me aan.

Ik pak Tini bij haar pols en Tini houd Stephie weer vast. Zo rennen we richting de uitgang waar Fran op ons staat te wachten met de deur open. Hopelijk ziet niemand van de bewaking ons.

Eenmaal buiten komen we zo stil mogelijk op adem en lopen naar de auto. Omdat de auto om de hoek staat staan we even stil tegen een muurtje, tot ik een snelle, maar kleine windvlaag langs mijn schouder voel. Ik kijk op de muur langs mijn schouder, een kogel in de muur. Mijn ogen worden groot. Ik kijk voor me, naar de richting waar de kogel vandaan kwam.

'Dacht jij nou echt zo makkelijk van me af te komen?' Grijnst Peter duivels, zijn pistool nog op mij gericht. Maar al snel verandert die richting Tini, mijn ogen worden groter dan ze al waren, als dat mogelijk zou zijn.

'TINI!!' Schreeuw ik als ik Peter zijn vingers de trekker zie overhalen. Ik duw snel Tini naar de grond.

_____

Wat vinden jullie tot nu toe van het boek?

Wanneer moeten jullie weer naar school?