~7~

81 6 1
                                    

Milou

Bij Darnos en Priscilla ging het net zo snel als bij Doris en Pieter. We kletsten wat en na een kort geprekje ging ik weer verder met mijn andere taken.

Ik liep het medicijnwinkeltje weer in en zag de Alpha in de winkel staan. Hij draaide zich naar me om toen hij het deurbelletje hoorde pingelen en glimlachte naar me.

'Hallo, Milou.' Ik buig iets door mijn knieën.

'Hallo, Alpha.' Ik loop verder naar achteren en help Oliver nog wat met het aangeven van de kruiden.

'Milou, weet jij een zwak iemand om dit op testen?' vraagt Oliver, terwijl hij een deel van de vloeistof in een flesje giet.

Ik denk even na. 'Kiran', zeg ik dan. 'De oudste zoon van Doris en Pieter. Hij is net ziek geweest en is nog best zwak. Ik moest hem net een flesje brengen zodat hij weer helemaal beter wordt.'

'Hmm', mompeld Oliver. 'Kan, kan.' Hij kijkt me aan. 'Maar het kan zijn dat hij er nog te zwak voor is. Wil jij het uitproberen?' Ik denk kort na en knik dan.

'Geef maar hier.' Oliver geeft me het flesje en ik drink het in één keer leeg.

'En? Voel je al iets?' Ik frons.

'Ik voel wat borrelen in mijn lichaam', vertel ik hem. 'Het lijkt omhoog te komen.'

Dan gebeurt alles heel snel. Ik zak op de grond neer en grijp met mijn handen in mijn haren. 'Aaaaahhhh!' Ik laat een luide kreet horen en voel me tijdens die kreet veranderen naar mijn wolf. Ik grom en kras met mijn klauwen op de stenen vloer.

'Milou!' Ik hef mijn kop op naar Oliver en grom, als teken dat ik hem hoor. 'Adem rustig in en uit, oké?' Ik kijk hem bang aan. 'Er gebeurt niks, dit is zo over. Houdt jezelf onder controle.' Ik knik met mijn kop en begin dan te huilen als een wolf.

'Wat is hier aan de hand?' Ik stop met huilen en kijk naar de deur, waar de Alpha staat. 'Milou?' Ik knik.

'Milou heeft mijn nieuwste drankje uitgetest', verteld Oliver aan de Alpha. 'Een kracht-booster. Alleen hij lijkt teveel kracht te geven.' Ik begin weer te huilen en voel dan langzaam mijn krachten weer afzwakken.

Al snel lig ik als mijn mensengedaante op de grond, helemaal kapot van net. 'Milou, kun je staan?' Ik schud mijn hoofd.

'Ik voel me te zwak om te bewegen', mompel ik.

'Ik breng je wel naar je huis', zegt de Alpha. Ik knik en voel al snel dat ik in de armen van de Alpha lig. Ik sluit vermoeid mijn ogen en zak al snel weg in een diepe slaap.

BloodbiteWhere stories live. Discover now