~10~

67 5 2
                                    

Milou

'Kom op! Je hoeft er nog maar twintig', hoor ik Ethan roepen. Ik kreun en kom weer omhoog, waarna ik me weer laat zakken op de mat. Ik doe de beweging weer, en nog een keer. En nog een keer.

'Nog maar? Ik heb er al n stuk of 80 sit-ups op zitten! Hoe moe wil je me hebben na mijn eerste krachttraining?' Weer doe ik een sit-up en ik hoor Ethan zacht grinniken. 'Waag het om nog één keer te lachen', dreig ik en kom zuchtend weer omhoog.

'En dan? Ik ben sterker.' Ik rol met mijn ogen en doe weer een sit-up.

'Dus? Ik ben sneller. En slimmer.' Ik hoor Ethan zuchten.

'Goed dan. Je mag stoppen met de sit-ups.' Ik laat me uitgeput op de mat vallen en veeg het zweet van mijn voorhoofd. 'Neem een slok water en dan gaan we naar de apparaten.' Ik kreun en pak mijn flesje water van hem over.

'Ik wil niet. Ik kan niet meer', jammer ik. 'Please?'

'Nee. We gaan door. En hoe langer je zeurt, hoe langer het duurt voor we klaar zijn.' Ik zucht en sta op. 'We beginnen bij vijftien kilo.' Hij legt wat gewichten aan het apparaat en ik begin mijn armen naar voren te bewegen. Dit doe je vijftig keer. Daarna gaan we wat anders doen.'

'Ok', zeg ik kortaf en span mijn armspieren weer aan. 'Regel jij alvast mijn begravenis?' Ik zie Ethan met zijn ogen rollen en breng mijn armen weer naar voren.

'Milou...', begint hij.

'Ethan...', doe ik hem na. Weer rolt hij met zijn ogen en ik grinnik.

'Ik doe dit alleen voor je eigen veiligheid, hé? Wil je soms alleen tegenover een groep vampiers staan, zonder dat je spieren hebt?'

'Ik kan altijd rennen', zeg ik arrogant.

'Ja, en die vampiers ook. Ze kunnen je met gemak bijhouden, Milou.' Ik rol met mijn ogen.

'Onzin.'

'Dat is geen onzin, dat weet je zelf ook. Weet je nog? Een paar dagen geleden? Toen je met Randy trainde in de bossen en een groep vampiers tegenkwam?' Ik sluit mijn ogen en zucht diep.

'Goed dan. Je hebt gelijk.' Ik open mijn ogen weer en laat de handvaten los. Ik dep het zweet van mijn voorhoofd af en laat me vernoeid zakken op een bankje.

'Genoeg voor vandaag', hoor ik Ethan zeggen. 'Morgen, na school.' Ik knik en loop naar de kleedkamer. Ik neem een snelle douche en kleedt me dan om in een normale outfit. Ik trek een lichtblauw, kort spijkerbroekje aan met een roze naveltruitje. Ik strik mijn lage AllStars en pak dan mijn sporttas van de bank af.

Ik loop richting de uitgang, tot ik plots tegen de muur gedrukt wordt en een hijgende adem in mijn nek voel. Ik sluit angstig mijn ogen en voel hoe ik begin te trillen over mijn hele lichaam.

'En nu dan?' hoor ik Ethan's stem achter mijn hoofd. Ik open geschrokken mijn ogen en draai me om. Ethan kijkt me grijnzend aan en ik geef hem een klap tegen zijn schouder.

'Klootzak!'

Woorden: 517.

BloodbiteWhere stories live. Discover now