Bloodbite

~24~

Milou

Ik voel de wind door mijn haren glijden, terwijl ik richting de uitgang van het bos ren. Ik ben inmiddels -met veel moeite- veranderd naar mijn wolf. Reva vond dat ik dom bezig was door naar de vampiers te gaan, maar ik bleef volhouden dat het een goede keuze was.

'Milou? Ik weet dat je me zo kunt horen. Waar ben je? En waag het niet om nu niet te reageren!'

Ik rol met mijn ogen en negeer Randy's stem in mijn hoofd. Gemakkelijk is het niet, maar uiteindelijk lukt het.

Randy blijft doorgaan met zijn smeekbedes om mijn reactie, maar ik blijf hem negeren. Ik zie ondertussen de rand van het bos al aan de horizon verschijnen en zucht opgelucht.

'Hebbes!' Ik gil en beland op de grond door het plotselinge gewicht bovenop me. 'Zo makkelijk kom je niet van me af, schatje.'

Mijn hart maakt een kort sprongetje, maar die gaat al snel voorbij als ik me bedenk dat Randy hier is om me tegen te houden.

'Randy, ga van me af', grom ik. Randy haalt iets uit zijn zak en ik kijk om, om hem met een spuit in zijn handen te zien. 'Wat is dat?'

'Zo zou je volgens mijn vader moeten luisteren. Slaap lekker.' Hij drukt het spuitje in mijn bil en ik voel me meteen wat verzwakken.

'Ik haat je', mompel ik nog, voor ik weg zak.

---x---

Als ik mijn ogen open, schiet ik meteen overeind. Ik spring van het bed af en loop snel naar de deur.

'Verdomme, Randy! Doe die fucking deur open!' Ik bonk op de deur en zucht verslagen. Ik draai me om en kijk naar het raam. 'Really? Planken voor de ramen?'

'Ja', hoor ik naast me en ik kijk verschrikt opzij, om Randy uit de schaduw te zien stappen. 'Je bent voorspelbaar. En een uitverkorene geeft nooit zijn/haar doel op.'

'Nee, inderdaad. Dus laat me gaan!' Randy schudt zijn hoofd en stapt weer dichter naar me toe. 'Blijf daar!'

Grommend laat ik mijn tanden zien, als waarschuwing voor Randy. Maar Randy ziet het niet als een bedreiging.

Hij zet een stap dichterbij en kijkt me met een scheve grijns aan. 'Geef me die sleutel', zeg ik kil. Randy schudt zijn hoofd weer en heeft me in één snelle beweging tegen de muur gedrukt.

Ik laat een verrast kreetje uit mijn mond ontsnappen, maar duw hem dan hardhandig van me af. 'Randy! Geef me die fucking sleutel!'

Mijn mobiel begint te trillen en ik neem hem op, zonder te kijken wie er belt. 'Hallo?'

'Je was er niet. Morgen, dezelfde tijd. Als je er niet bent, weet je de consequenties.'

'Brian?' De telefoon begint het pieptoontje af te spelen, wat aangeeft dat degene heeft opgehangen. 'Barst!'

Ik gooi mijn mobiel in een opwelling van me af en hoor hem kraken. 'Japp', hoor ik Randy zeggen met een ploppende "P". 'Daar zit een barst in.'

Ik rol met mijn ogen en raap het ding op, om te zien dat er een grote barst over het scherm loopt. 'Fuck.'