Κεφάλαιο 9

23 6 0
                                    

Κλείδωσα και έβαλα τα κλειδιά μου μέσα στη τσάντα μου. Πήρα το δρόμο για το προεδρίο και ευτυχώς έφτασα πριν το καταλάβω. Στάθηκα και θαύμασα αυτό το υπέροχο κτήριο και της κομψές αλλά και αστείες στολές μαζί. Πέρασα την ημιδιάφανη πόρτα και είδα τον στρατιώτη με τον κατάλογο των ονομάτων. Δεν με ρώτησε το όνομά μου και με άφησε να περάσω. " Λογικά τον είχαν ειδοποιήσει" σκέφτηκα και προχωρησα χαλαρή προς το ασανσέρ. Πάτησα το ασημένιο κουμπί του ενδέκατου ορόφου και σε ένα λεπτό η πόρτα του ασανσέρ είχε ανοίξει και ένας κύριος, μάλλον ο κύριος Σίζαρ, με κοιτούσε και μου έκανε νεύμα να περάσω. Πήγαμε στην δωμάτιο με τη δερμάτινη πόρτα και αφού πρώτα τη χτύπησα μπήκα μέσα, μετά από τον κύριο Σίζαρ. Εκεί είδα την κυρία Τέσσα να φοράει τα καλά της λες και θα πήγαινε σε δειπνο με τον Τζόνι Ντεπ.
<<Πέρασε...>> μου είπε καλοσυνάτα "Θα είναι στις καλές της σήμερα" σκέφτηκα και προχώρησα προς το μέρος του γραφείου της.
<<Φυσικά θα ξέρεις γιατί σε κάλεσα..;>> συνεχισε
<< Η αλήθεια είναι πως όχι.>> της απάντησα δειλά.
Μια απορία σχηματίστηκε στο πρόσωπο της κυρίας Τέσσα.
<<Ας αρχίσω λοιπον...>> είπε και ξεφύσηξε. << Ο λόγος που σε κάλεσα εδώ είναι ο εξής. Είναι η δεύτερη χρόνια που παρακολούθησες την 'Τελετή' σωστα;...>>
<<Ακριβώς! >> απάντησα, αλλά αργότερα κατάλαβα πως η ερώτηση ήταν ρητορική.
<<...Στη Τρίτη καίγεσαι λοιπόν. Πρέπει να διαλέξεις γρήγορα τι θα κάνεις στη ζωή σου, αλλιώς θα αναγκαστώ να κάνω κάτι που δεν το θέλω.>> είπε χωρίς εγώ να καταλαβαίνω τι θέλει να πει.
<<Δεν καταλαβαίνω. Μα και άλλοι φίλοι μου... >> είπα αλλά δεν πρόλαβα να τελειώσω την φράση μου καθώς το τηλέφωνο του γραφείου της κυρίας Τέσσα χτύπησε. Μόλις το ακουστικό βρέθηκε στη βαση του η κυρία Τέσσα φάνηκε ταραγμένη.
<<Δεν μπορώ να συνεχίσω την κουβέντα μας τώρα. Μπορείς να έρθεις στο σπίτι μου αύριο το πρωί για τσαϊ;>> Μου είπε αφήνοντας με έκπληκτη.
<<Φυσικά, καλό σας βραδυ>> είπα και σηκώθηκα από τη καρέκλα μου.
Όταν βγήκα από το γραφείο της χαιρέτησα τον κύριο Σίζαρ και έφυγα από το κτήριο.
Ήμουν λίγο έως πολύ αγχωμένη για αυτή τη συνάντηση μας. Είχε ήδη περάσει μια ώρα. Τι κρίμα που η Έφη δεν μπορούσε να έρθει να μου κάνει παρέα! Έφτασα στο σπίτι μου και είδα πως υπήρχε ένα γράμμα στο γραμματοκιβώτιο μου.
"Άλλη μία έκπληξη" σκέφτηκα και δεν μου φάνηκε περίεργο καθώς όλη η μέρα ήταν γεμάτη από τέτοιες. Μπήκα στο σπίτι κάθισα στον αναπαυτικό καναπέ μου και άνοιξα το γράμμα.

Μια Αλλιωτικη 'Ταινία'Where stories live. Discover now