Μια Αλλιωτικη 'Ταινία'

Κεφάλαιο 15

Θόρυβοι απο όπλα, που δεν είχα φανταστεί ούτε στα πιο τρέλα μου όνειρα ακούστηκαν και έκλεισα τα αυτιά κι τα μάτια μου φοβισμένη.
Ένα χέρι μου έπιασε το μπράτσο και μου είπε:
<<Μην φοβάσαι! Όλα είναι υπό έλεγχο.>> η φωνή του μου φάνηκε οικεία, αλλά δεν μπορούσα να δω το πρόσωπό του επειδή ήταν καλυμμένο με το κράνος του. Άρχισα να τρέχω προς τα εκεί που με οδηγούσε ο περίεργος, άντρας αν κατάλαβα καλά.
<<Ανέβα γρήγορα>> είπε τελικά και κι έδειξε την ανεμόσκαλα. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να ανέβω, οπότε αυτό έκανα.
Ανέβηκα γρήγορα και ακριβώς από πίσω μου, ακολουθούσε ο μυστήριος άνδρας. Έφτασα στο σκάφος, όταν ένα χέρι με τράβηξε μέσα και μια σφαίρα πέρασε ξυστά από πίσω μου. Μπροστά μου ένα υπερσύγχρονο διαστημόπλοιο απλωνόταν. " Σαν κι αυτά που έχουν στις ταινίες" σκέφτηκα συνεπαρμένη από όλο το θέαμα. Ο άντρας που με πήρε έβγαλε τη μάσκα του και επιτέλους τον είδα.
<<Ώστε γι'αυτό είχες χαθεί τόσες μέρες ετσι; Σκότωνες κόσμο και απήγαγες ανθρώπους!>> Είπα κοροϊδευτικά στον συνομιλητή.
<<Φυσικά! Μην ξεχνάς πως πέταγα τα πτώματα των ομήρων μου στη θάλασσα!>> απάντησε ο Έρικ στο ίδιο ύφος και καθίσαμε στις δύο πιο κοντινές θέσεις για να μιλήσουμε.