Κεφάλαιο 21

11 4 0
                                    

Άνοιξα την καινούρια μου ντουλάπα και όταν είδα το πιο όμορφο φόρεμα του κόσμου, έγινε το δεύτερο αγαπημένο μου πράγμα μέσα στο δωμάτιο! Ένα λευκό, χυτό φόρεμα με λινό ύφασμα να κρέμεται από μια πράσινη κρεμάστρα. Τότε κατάλαβα πως αυτό το φόρεμα θα έβαζα στο δείπνο μου με την καινούρια μου αδελφούλα! Μόλις που είχα προλάβει να πιάσω τα μαλλιά μου σε έναν ψηλό κότσο και η πόρτα του δωματίου χτύπησε. Η Νέμεσις μπήκε στον χώρο και δεν μπορούσα να μην την θαυμάσω! Φορούσε ένα μπλε σκούρο φόρεμα με δαντελωτά μανίκια, που έφταναν μέχρι τους αγκώνες της.
<< Τόσο επίσημο όσο έπρεπε ε;>> Άρχισα την συζήτηση και έδειξα το φόρεμα μου που το καμάρωνα ακόμα.
<< Καλό...>> απάντησε αόριστα η Νέμεσις << Άντε πάμε τώρα μας περιμένουν.>> τελείωσε και βγήκε από το δωμάτιο.
Δεν κατάλαβα ακριβώς σε ποιον ή σε ποιους αναφερόταν με το ' μας περιμένουν', αλλά την ακολούθησα σηκώνοντας το φόρεμά μου για να μην το πατήσω.
Λογικά το ' μας περιμένουν' δεν πήγαινε σε κάποιον συγκεκριμένα καθώς, όταν φτάσαμε σε μία αίθουσα λευκή με μπλε, υπήρχε μόνο ένας σερβιτόρος και ένα τραπέζι στη μέση της αίθουσας.
Η Νέμεσις πήγε πρώτη προς το τραπέζι και ο σερβιτόρος, ο όποιος ήταν ψηλός και πολύ λεπτός, της έσπρωξε την καρέκλα. Το ίδιο ακριβώς που έκανε και σε εμένα. Τα ποτήρια μας γέμισανε από ένα χρυσαφένιο υγρό, που από ότι είδα πάνω του έγραφε 'Σαμπάνια'. Στις ταινίες, το πρόσφεραν στους αριστοκράτες και τώρα έμοιαζα σαν μία από αυτούς. Δεν είχα ξαναδοκιμάσει σαμπάνια, αλλά έβλεπα την Νέμεσις να την πίνει με ευχαρίστηση οπότε δοκίμασα! ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!!! Πνίγηκα αμέσως! Άρχισα να βήχω! Κοκκίνισα ολόκληρη και έπρεπε να πιω νερό. Τελικά, μετά από, περίπου, δέκα λεπτά ταλαιπωρίας το φαγητό σερβιρίστηκε! Ένα ρόλο κοτόπουλο και μια σαλάτα, τοποθετήθηκαν από τον ψηλό άντρα στο τραπέζι, με το μπεζ τραπεζομάντιλο. Η Νέμεσις έκοψε με γρήγορες και αποφασιστικές κινήσεις το κρέας και μου έβαλε ένα κομμάτι, το οποίο ήταν το μισό από το συνηθισμένο της μητέρας μου.
<< Λοιπόν Έμιλυ, λογικά θα πήρες το γράμμα έτσι; Ελπίζω να ξέρεις γιατί είσαι εδώ!>> Είπε η Νέμεσις και ήπιε μια γουλιά από την σαμπάνια της. Συνήθως τέτοιες συζητήσεις δεν εξελίσσονται καλά...

Μια Αλλιωτικη 'Ταινία'Where stories live. Discover now