Άνοιξα το γράμμα και διαπίστωσα πως δεν ήταν γραμμένο με τον υπολογιστή, αλλά με το χέρι.
Ο γραφικός χαρακτήρας του αποστολέα ήταν πολύ όμορφος. "Καλλιγραφικά γράμματα..." σκέφτηκα καθώς κάνεις, την τελευταία δεκαετία δεν ήξερε ή απλώς δεν έγραφε με καλλιγραφικά γράμματα. Δεν μου ήταν και πολύ εύκολο να το διαβάσω επειδή τα μάτια μου δεν ήταν συνηθισμένα σε αλλού είδους γράμματα εκτός από την γραφή Times New Roman ( την γραφή του υπολογιστή).
Πέρασε μισή ώρα αλλά τελικά κατάφερα να καταλάβω αυτό που ήθελε να πει το γράμμα. Έλεγε κάτι για 'επανάσταση' και ότι η κυρία Τέσσα είναι η χειρότερη πρόεδρος και πως πρέπει να κατέβει από τον 'θρόνο' της... Επίσης το όνομα του αποστολέα μου φάνηκε οικείο. Μπορεί να μην είχα επίθετο, αλλά μέσα στις πολλές ιστορίες για να κοιμηθώ η κυρία Μελάνι, κάτι είχε αναφέρει για το όνομα Μόλκραφτ.
Είχε νυχτώσει πια και αποφάσισα πως ήταν καλή ώρα για να κοιμηθώ. Έτσι ανέβηκα τις σκάλες, φόρεσα πιτζάμες και έπεσα στο κρεβάτι χωρίς όμως να κοιμηθώ κατευθείαν. Σκεφτόμουν όλα όσα είχαν γίνει εκείνη την ημέρα. Ήταν τόσα πολλά για μία και μόνο μέρα.
"Άραγε θα θυμάται η κυρία Μελάνι το όνομα Μόλκραφτ;" σκέφτηκα και αφέθηκα ολοκληρωτικά στα χέρια του Μορφέα.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο μικρό. Ελπίζω να επανορθώσω με το επόμενο!
VOCÊ ESTÁ LENDO
Μια Αλλιωτικη 'Ταινία'
AventuraΤο 2932 η ζωή είναι ένας κινηματογράφος. Τα πρότυπα των ανθρώπων δεν είναι άλλα από ήρωες ταινιών. Η Έμιλυ ζει μια ήρεμη ζωή. Είναι έτοιμη να γινει ολοκληρωτικά μέρος του συνόλου της πόλης της. Τι γίνεται όμως όταν το περιβάλλον που ζούσε ετοιμάζετα...
