Κεφάλαιο 16

13 4 0
                                    

Ποτέ δεν θα φανταζόμουν πως ο Έρικ κρυβόταν πίσω από αυτό το κράνος. Εκείνος ήταν πάντα υπάκουος στους κανόνες. Καθόμουν και τον κοίταζα σαν χάνος όταν το διαπίστωσε και εκείνος.
<<Τι έγινε; Έχω λερωθεί; Γιατί με κοιτάς λίγο σαν χάνος.. >>
"Ουπς" σκέφτηκα και κοκκίνησα ολόκληρη.
<<Έμ... Όχι. Απλά ξέρεις δεν σε απαγάγουν κάθε μέρα!>> απάντησα με την πιο χαζή απάντηση που μπορούσα να βρω.
<<Α. Κατάλαβα έχεις κάποιες ερωτήσεις. Άντε λοιπόν. Άρχισε!>> είπε για κάποιον ανεξήγητο λόγο χαρούμενα.
<< Ωραία... 1: Πως στο καλό ήρθες εδω;>> είπα έχοντας μεγάλη αγωνία για την απάντηση.
<<Ξέρεις τι κατάλαβα Έμι; Πως η κυρία Τέσσα που τόσα χρόνια σεβόμασταν και προσκυνούσαμε είναι ένα ΤΙΠΟΤΑ>> είπε τονίζοντας την τελευταία του λέξη.<<Τώρα πια είμαι με τους 'εξορισμένους', που αν και ζουν στην έρημο η αρχηγός τους, που θα γνωρίσεις σε λίγο, έχει φτιάξει την πιο τέλεια συνοικία! Σε πέντε λεπτά φτάνουμε οπότε χαλάρωσε και θα σου πω πότε θα κατέβουμε.>> είπε ο Έρικ και έκλεισε τα μάτια του.
"Λες να γνωρίσω τον πατέρα και την αδελφή μου σήμερα" " Δεν θα είναι πολλά μαζεμένα για μια μέρα;" " Έχουν γίνει και χειρότερα" αυτές ήταν οι σκέψεις μου όταν το χέρι του Έρικ με σκούντηξε και μου έκανε νόημα να κατέβω με τον ίδιο τρόπο που ανέβηκα. Είχαμε φτάσει!

Μια Αλλιωτικη 'Ταινία'Where stories live. Discover now