The stupid bucketlist of my BFF (Ashton Irwin - 5SOS fanfic)

37

Ashton is al een week terug. Gisteren hadden we een weekendje Los Angelas geboekt. Of eigenlijk, had Ashton het geboekt.
"En vergeet je ondergoed niet!", roep ik door het huis uit, naar Ashton, die in de slaapkamer zijn kleding in een tas propt.
"Ly, doe eens rustig, we gaan maar drie dagen weg", zegt hij zacht wanneer hij de badkamer binnenkomt. Ik neem nog snel mijn tandenborstel, tandpasta en make-up tasje.
"Ly, je hebt die spullen heus niet nodig", moppert Ashton in mijn oor, "Je ziet er zo ook al meer dan prachtig uit." Een zucht rolt over mijn lippen. Sinds ik met Ariana zo'n lange tijd samenleefde, ben ik toch wel een beetje veranderd. En dat heeft Ashton ook gemerkt de afgelopen week. Ik kon dan ook alleen maar denken aan het voorval. De kus. Het gebeuren. Michael en Calum zeiden maar steeds dat ik er met Ariana over moest praten, maar ze ontliep me steeds. Luke en Ashton vonden het heel raar en volgens mij wisten ze dat er iets gaande was. Ik had Michael en Calum verboden om er een woord van tegen Ariana te zeggen.
"Weet je, Ash, als meiden make-up dragen, dan voelen ze zich beter. Je zou hun zelfvertrouwen niet zo moeten afkraken", zegt Michael die de badkamer binnen komt. Ashton rolt met zijn ogen.
"Je weet plots zoveel over meiden", merkt Ashton op.
"Ik lees Ly's dagbladen", reageert hij.
"Dus jij neemt ze mee naar het toilet?!", roep ik uit.

"En wat kom jij hier zoeken trouwens? Het bad, de douche of je lang verloren tandenborstel?", zeurt Ashton plots. Michael rolt met zijn ogen.
"Ik weet heus wel waar al die dingen zijn hoor!", moppert hij.
"Nou, leuk voor je. Kus je tandenborstel dan maar lekker, want ik ga het niet doen. Als je een beetje geluk hebt, trekt je vriendje je vanavond af. Jullie hebben het huis toch voor jullie!", bromt Ashton.
"Ash-"
"Oh ja?! Als jij gelukt hebt, dan neuken jullie eens een keer!", floept Michael eruit. Hij slaat meteen een hand voor zijn mond. Water rolt over mijn wangen en mijn zicht is waazig. Ik draai me meteen om en baan me een weg naar de slaapkamer. In een hazevlucht, schiet ik Calum voorbij. Hij kijkt me vragend aan en volgt me meteen.

"Ly? Is alles oké?", vraagt hij terwijl ik met heel veel woede een topje in de tas prop.
"Ja tuurlijk Calum, alles gaat pri-ma!", sis ik terwijl ik me omdraai naar de kleerkast en een lade opentrek. Calum komt naast me staan wanneer ik alles wat ik verzameld heb in de tas probeer te steken.
"Je weet dat ze het zo niet bedoelden", begint hij.
"Misschien. Maar ze zeiden het wel", zeg ik boos.
"Weet ik, ze deden op tour ook al zo tegen elkaar. Ik weet niet waarom. Ik weet niet wat er tussen hen gebeurd is, maar volgens mij betekent het niet veel goeds", verklaart Calum. Ik zucht.
"Je hebt alles gehoord?", vroeg ik, ondertussen al wat rustiger. Calum knikte.
"Ze riepen heel erg luid dus ik kwam kijken wat er was en toen liep jij naar buiten. Ik heb niet zo heel erg geluisterd omdat ik me aan het bedenken was wat ik naar ze zou roepen", geeft hij toe. Calum omhelst me in een knuffel. Gedachtes van de afgelopen week reizen door mijn hoofd. We hebben een berg beklommen. Geen echte, maar we zijn indor gaan klimmer op een muur. We hebben met zijn allen het parcour afgelegd. En met zijn allen bedoel ik Michael, Calum, Ashton, Harry, Louis, Liam en Niall. Luke was op een date met Ariana. We zijn ook met een bootje op zee geen varen. En met we bedoel ik opnieuw dezelfde mensen. De dag erna vlogen we met een Luchtballon, maar dat waren gewoon Calum, Michael, Ashton en ikzelf. De jongens van One Direction reden rond met het busje van het luchtvaart bedrijf. Was opzich best wel grappig, hoe Niall achter het stuur zat en Louis en Harry steeds klef zaten te doen. En dan hoe Liam zich irriteerde aan het stelletje achterin én aan Niall die regelmatig verkeerd reed. Via da walkie-talkie klonk het soms zo: "Nial hier naar links- dus we zien jullie aan het -Nee! Andere links, sukkel!"

Daarna zouden we hun viertkantig uitlachen, maar we deden ons best om het niet te doen, we moesten en zouden grandioos falen. Die avond waren we ook nog gaan bodyboarden en hielen we nog een kampvuur met deze keer geen zand-marshmallows.

Calum zijn hand bleef over mijn schouder gaan.
"Ik weet zeker dat ze het niet meenden", fluisterde hij. Ik keek hem aan, de tranen waren inmiddels opgedroogd.
"Weet ik, maar je had ze moeten horen", geef ik toe. Calum zucht begrijpend.
"Weet je, als ik heel eerlijk ben, denk ik steeds dat dit hey einde van de band zal gaan worden. Ashton en Michael maken steeds maar ruzie. Ik probeer het dan op te lossen, maar Michael verwacht van me dat ik zijn kant kies, doe ik dat niet, wordt hij boos. Ashton verwacht dan weer dat ik neutraal blijf en zeg wat ik te zeggen heb, doe ik dat niet, is hij boos. Ashton belt relmatig met jou en dat is oké. Maar dan heb je Luke. Hij sluit zichzelf van ons weg, belt de hele tijd met Ariana wanneer hij kan. Hij blijft laat op, heeft weinig energie en kreeg zo probelemen met zijn stem. Het was niets ernstigs, maar als het zo doorgaat...", onderbreekt Calum zichzelf, "Is het denk ik beter dat we stoppen." Ik kijk hem meelevend aan, begrijpend dat het hem zoveel pijn moet doen. Daarna was het even stil tussen ons.

"Michael heeft gelijk", zeg ik plots.
"Waarover?", vraagt Calum.
"Michael heeft gelijk over Ashton en mij", ga ik verder.
"Hoezo?", vraagt Calum weer.
"Ik ben bang... Voor seks", zeg ik zacht. Calum trekt me weer tegen zich aan.
"Heeft hij dat echt gezegd?", vroeg hij.
"Niet letterlijk", geef ik toe, "Maar het kwam er wel op neer."
"Ik zal hem eens duidelijk maken waar de grenzen liggen", verzekert Calum me. Een kleine lach vormt zich op mijn gezicht.
"Moet niet, Ashton had het uitgelokt", breng ik uit.
"Wat heeft die gezegd dan?", vraagt Calum nieuwsgierig.
"Hij zei dat als Michael geluk had dat, euhmm hoe zeg je dat? Dat jij..."
"Dat ik Michael zou-"
"Ja dat ja", onderbreek ik hem vlug. Een giechel rolt over Calums lippen
"Ik vind het wel straf dat ze je niet achterna gekomen zijn", zegt Calum.
"Nee, ze staan gewoon aan de deur te luisteren volgens mij", vervolg ik.
"Hé, dat is niet zo!", klink Michael zijn stem aan de andere kant van de deur, "Auw!" Een giechel verlaat mijn mond en de deur gaat open.
"Het spijt me Ly", zegt Ashton meteen.
"Mij ook", vervolgt Michael.
"Het geeft niet jongens", zeg ik met een kleine lach, "We euhmmm... Zouden maar eens moeten verder pakken."