In His Paradise (Completed)

Kabanata 26

Bargain

"Gabi na. What are you doing here?"

Marahas na bumayo ang dibdib ko. Nanlamig ako sa kinatatayuan. Nanginig ang mga binti ko hindi dahil sa lamig ng hangin kundi dahil sa taong nagmamay ari ng boses na iyon.

Ang taong dahilan ng pagluha ko.. Ng bigat sa dibdib ko. Ang taong dahilan kung bakit ako narito.

Dahan dahan akong humarap sa taong nakatayo sa aking likuran. Sinalubong ako ng mga matang natatamaan ng liwanag ng buwan.

And there was Luke, standing halfway from me and staring at me intently. He was wearing a black jean and gray shirt.

Nagtama ang paningin namin at umiwas ako. Pilit kong hinanap ang boses ko. Now is not the time to be tongue tied, Empress!

"Why are you here?" Imbes na sagutin ang tanong niya ay nagtanong ako pabalik.

I just don't know how to answer his inquiry. And I don't think what I am doing here was still his business.

"Are you stalking me? I'm telling you Luke, I won't be going to talk to you," wika ko. Matapang ko siyang tinignan. Nakipagtitigan siya sa akin.

"Galing ako sa manggahan. Dito sana ako dadaan pauwi sa bahay dahil si Luna ang dala ko," sagot niya nang hindi inaalis ang titig sa akin.

Napaiwas ako ng tingin at napasilip sa kabayong nakatali malapit sa papag.

Nakaramdam ako ng paghihimutok sa sagot nito. Of course! He wasn't stalking me! Why would he in the first place? Come on, get some commonsense!

Nang ibalik ko ang tingin sa kanya ay mariin itong nakatitig sa akin at nakatiim bagang. His jaw was clenched and annoyance was evident in his eyes. Ano na namang ikinagagalit nito?

"Kanina ka pa ba narito?" Kunot noong tanong niya. Napanguso ako at hindi sumagot.

"Naligo ka rito nang ganyan lang ang suot mo?" Aniya sa mas naiinis na tono. Madilim na rin ang mukha nito at salubong na salubong ang mga kilay. Kitang kita ko iyon mula sa liwanag ng buwan.

Sinamaan ko siya ng tingin sa kabila ng pagtambol ng dibdib ko. Nanatili ang mariin niyang titig sa akin.

"It's none of your business, Marquez," malamig na wika ko at umirap. I just hope he saw it despite the darkness.

"Bakit ba ang hilig mong iparada iyang katawan mo?" He said through gritted teeth. Hindi ako nagpatinag at bahagyang uminit ang ulo ko sa sinabi nito.

"What? Ipapamukha mo na naman kung gaano ako kababang babae sa paningin mo?" Mapait na wika ko. A familiar stab of pain grew in my chest.

He was taken a back from my retort. Ngunit hindi nagtagal iyon ay tumigas muli ang kanyang ekspresyon.

"Hindi iyon ang tingin ko sayo," aniya at kumunot noo. Napangiti ako ng sarkastiko.

"Really? Whatever! Why would I even listen to you? You make a big fuss about me shooting for lingeries. FYI, I already had shoots only on my bikini 'a lot of times before'. Baka nakakalimutan mo, ginagawa ko na iyon bago ka pa dumating sa buhay ko."

Hindi maipagkakaila ang anghang sa boses ko. Naiinis ako sa inaasta nito. Ayoko sa pakiramdam na idinudulot ng mga kilos at salita niya.

May dumaan na kung anong emosyon sa mukha niya bago ito madilim na tumitig sa akin. Sadness? Longing? Jealousy? No, that's impossible. Hindi ko kailangan lokohin ang sarili ko just to feel good.

"May nakakalimutan ka yata Cabrerra," aniya at huminto. Hinagod niya ng tingin ang kabuoan ng katawan ko bago tumitig diretso sa mga mata ko. Tumindig ang mga balahibo ko sa ginawa niya.