Chapter 5: Forced

6.1K 200 11
                                    

ALLISON


Hindi ako makatulog. Hindi ako mapakali. Bumabalik sa isip ko ang sinabi ng demonyong si Dark.


'tommorow is a great day.'


Anong mangyayari bukas? Anong plano nila? Argghh.


Bigla na lamang sumulpot si Wenxehalt at sobrang seryoso niyang nakatingin sa akin. Bigla na lamang bumilis ang tibok ng puso ko. Parang nafroze ako sa kinatatayuan ko. His eyes is fixed on mine and we both forgot to blink. It's like a staring contest, no one is backing down.


Nasapo ko ang dibdib ko. Parang natatakot ako na marinig niya ito. Why do I feel this way to a demonic angel? I dont want this feeling but I cant help it. Ganito ba dapat kalala ang matakot sa kanya?


"You should rest." Simpleng-simple lang ang tono niya. "Kailangan mo ng sapat na lakas para bukas."


"Anong meron bukas?" nanginginig na tanong ko. Nanlulumo na ang tuhod ko dahil sa nakakatunaw niyang titig. Those eyes he own are made with some powerful spell that weakens the body.


Biglang nagbago ang expresyon ng mukha niya at napaiwas siya ng tingin sa akin. Napahawak siya sa pader na para bang may dinaramdam siya. Napahawak siya sa dibdib niya. Napakuyom na ang isang kamay niyang nasa pader.


Something's going on with him, I presume.


Lumapit ako sa kanya nang napaluhod na siya. Nabigla nalang ako nang sumigaw siya. Parang nasasaktan siya.


"Ok ka lang ba?" Hahawakan ko na sana siya pero umiwas siya. Ngayon nakaupo na siya.


"Please, just let me handle this," kalmadong sabi niya pero bakas parin ang sakit na nararamdaman niya. He tried to stand up pero parang nanginginig ang tuhod niya at bumabagsak siya pabalik. This sight is definitely a view of his fragile side. He is displaying a weakness in font of me, he is sick.


Biglang lumabas ang puting apoy sa kanang kamay niya. Mas lalo siyang napasigaw.


Namilog ang mga mata ko.


It's a white flame? Anong ibig sabihin nito? Di kaya, hindi siya purely Dark Angel?


"You should rest now," he spoke and stands up again all good. Huminga siya ng malalim at di na tumingin sa mga mata ko. He is back wearing a blank face.


"Anong nangyayari sayo? Anong ibig sabihin nung white flames?" tanong ko kahit kinakabahan pa ako. Ewan ko. Sadyang may lakas loob ako na makipag-usap sa kanya.


"Shh! Wag ka nang magtanong. Magpahinga ka na." Pasimple parin ang tono niya.


"I c-can't sleep." Napayukong sabi ko. Bigla na lamang siyang lumapit sa akin. Tinignan ko siya. Ilang inches nalang siya galing sa akin. Hindi ko magawang umatras, parang may tiwala ako sa kanya. Hindi ko maintindihan.

ʜᴀʟꜰ ᴅᴇᴍᴏɴ (COMPLETED)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu