Taming Yue

Chapter 4

Chapter 4

Louraine

"I'ts going to be fine Louraine. Matigas ang kapatid naming iyon pero hindi naman iyon bato." Ani ni Hyde at tinapik ang balikat ko habang kagat ang cupcake na bigay ko. "Nga pala, ang sarap ng cupcake mo." Aniya at ngumiti sa akin bago umalis kasama ang mga kapatid niya.

Napabuntong hininga nalang ako. Hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito. I mean, oo minsan gustong gusto ko makatulong sa iba kapag may problema sila pero hindi ganito kabigat sa pakiramdam kapag nare-reject ang tulong ko.

"Kaya mo ito Louraine. Remember, wala ka pang sinusukuan." Ani ko at pinakalma ang sarili ko.

~~

Nagpatuloy ang klase hanggang sa mapagpasiyahan ko na pilitin ng pilitin si Yue hanggang sa mapapapayag siya sa inis. May mga times kasi na gumana na iyon sa iba. And no one regretted that I helped.

May mga tao lang kasi talaga na tumatanggi sa tulong ng iba dahil mataas ang pride nila.

I brought the printed summarized chapters with me incase na pumayag siya agad. Well, there's no wrong with hoping for the best.

Tumingin ako at sumilip sa loob ng silid nila kung may tao pa. Nakita ko doon si Luke at ang iba niyang natitirang kaklase. Hiningi ko kasi ang sched niya sa mga kapatid niya para makapag-save ako ng time para makapag-review kami.

Pumasok ako sa loob at tumabi sakaniya. Bahagya naman siyang nagulat sa biglaan kong pagsulpot. Hindi ko napigilang mapatawa ng mahina sa reaksiyon niya. Wala, ang cute niya kasi.

"Grabe, nakakatakot ba ako para sayo?" I joked pero parang balewala lang sakaniya. Sabagay, ang corny ko naman kase. 

"Hi! Anong ginagawa mo?" Pangungulit ko pero tinaasan niya lang ako ng kilay. "May dala akong cupcakes, gusto mo?" Alok ko sakaniya. Ginawa ko ito saglit sa may Home economics room ng building nila. Siyempre ay tinulungan ako ng mga kapatid niya.

Hindi niya naman ako pinansin at nag-isip pa ako ng ibang paraan. Wala talaga akong maisip kundi kulitin ng kulitin siya.

"Nag-bake ako ng cupcakes. Masarap ako magbake." Ani ko pero mukhang mas nairita lang siya sa akin. Kakalabitin ko na sana siya pero nang maglapat ang kamay ko sa braso niya ay mabilis niya naman iyong iniwas sa akin.

"Shut up stupid girl! I don't need your d-amn cupcakes so get your ass out of this f-ucking room!" He shouted. Naglabasan tuloy ang iba sa kaklase niya. Naiwan kaming dalawa sa classroom. Siguro sa takot ng mga kaklase niya, pati pintuan sinara din nila.

Napabuntong hininga na lamang ako. Sanay naman na ako ma-reject dahil madaming tao din dati ang hindi ako tanggap. Pero hindi ako sumuko noon, at naging maayos na ang mga taong tinulungan ko noon. Susuko pa ba ako ngayon?

Tsaka gusto ko siya maging kaibigan.

"Hindi ka ba talaga aalis? I said get the hell out!" He shouted once again.

"Shut up Yue. I won't go out of this room especially when I know that you need someone beside you."

Then I remembered what I saw last week.

"Please Katherine, please stay. Magbabago na ako para sayo. I'll change my bad habits. Please. Wag mo akong iwan." Ani ng isang boses at napalingon naman ako doon.

Nang kumalma ako, I decided to wipe away my tears dahil sa kuryosidad. Nakita ko ang isang lalaki na nakaluhod sa lupa at nagmamakaawa sa isang babae.