Taming Yue

Chapter 28

3 years later...

Louraine

"Because of being a responsible and efficient manager, you're going to be transfered in our new branch in the Philippines Ms Ko."

Para akong nabuhusan ng malamig na tubig dahil sa sinabi ng pinaka-head na boss namin.

After 3 years...I graduated here in Los Angeles, got a job and now I'm a succesful manager in the most known library-cafe in US.

Napatulala lang ako habang nakatingin sa phone ko na kanina pa namatay. What just happened?

"Hey, you're spacing out." A man said that made me come back to my senses. I looked at him and smiled.

"Sorry. Anyways, you can just tell them to clean and then you can go. I'll be working overtime today because of the new recipe that'll be launching next week." I said to our assistant manager. He nodded and gave me a peck on my forehead.

"Ok sweetheart. Make sure to lock and take care. The road is dangerous because of the snow." He said and I just smiled.

"Thank you so much Gab." I said then he went out.

Gab is a very special person to me. Bukod kay Ian ay isa siya sa mga taong tumulong sa akin noong bago pa lamang ako dito. He's a very sweet and kind guy.

Nagpatuloy ako sa paggawa ng mga paperworks. Nang marinig kong tumunog ang tiyan ko ay tsaka ko lang naalala na hindi pa pala ako naghahapunan. Iniligpit ko na ang gamit ko at saka lumabas.

Halos takasan naman ako ng hininga ng makita ko doon sa may clear glass door si Ian na may dala dalang bulaklak. Tatawa tawa itong pumasok sa loob nga cafe at inibalandara sa mukha ko iyon. 

"Gustong gusto mong nilalagay sa harap ko yang mga bagay na binibigay mo." Ani ko at tinanggap lang iyon.

Naalala ko noon na ganiyan din ang style niya pag binibigyan niya ako ng chupachups tuwing malungkot ako dahil ka-nevermind.

Kinuha niya ang mga gamit ko at sabay kaming lumabas. "Saan mo gustong kumain?"

"Hah? Pano mo nalaman-"

"Isa lang ang inaala ko lagi. That you're one of a hard headed girl Raine. So ano? Saan mo gustong kumain." Tanong niya at napangiti naman agad ako.

"Kahit saan." I said after getting in his car.

"Kahit saan is in my apartment babe." He joked at mabilis ko naman siyang hinampas sa balikat.

"Babe mo mukha mo!" Ani ko pabalik at tumawa lang naman siya. Parang balewala lang din yung hampas ko sakaniya.

Nang makarating kami sa apartment niya ay agad kong ibinagsak ang sarili ko sa sofa niya. "I'm so tired." Wala sa sariling ani ko.

Ipinikit ko lang ang mata ko sa sobrang pagod. I love the smell of coffee and the pages of a book that's why I enjoy my job so much, pero minsan nakakapagod din.

I felt someone held my hands and made me sit. Sinamaan ko siya ng tingin at sinuntok ng pabiro. "Sana sa sahig ka nalang naupo. I want to lay down." Ani ko at isinandal ang ulo sa sandalan ng sofa.

"For your information babe, sofa ko ito kaya uupo ako dito kahit kailan ko gusto." Aniya.

"Ian..." Tawag ko sakaniya at mukhang na gets niya naman ang pinaparating ko.

"Okay okay. I'll stop calling you babe. You're so hot tempered." He teased me and went to the kitchen to cook.

But he can't.