Piskopat Mafyam

Bölüm 1

Azranın ağzından:

Sabah alarmın sesi ile uyandım.
Gözlerimi acmadan alarmı kapatmaya çalıştım 5 dakika sonra anca kapatabilmiştim ve uykuma devam etim.Aklıma bugün okulun ilk günü olduğu geldi ve yataktan nasıl fırladığımı ben bile anlamadım.
Hemen banyoya gidip işlerimi haletim.Gidip formamı giydim,
saçlarımı düzleştirdim,rimel,patlatıcı
ve hazırım.Kendimi süzüdüm ve gözüme bir şey takıldı bu etek fazlamı kısaydı,sonra takmamaya karar verip hemen odamdan cıkıp mutfa girdim.Irmak kahvaltıyı hazırlıyordu,hemen yanına gidip"Günaydınnn"dedim.
O da uyuşuk bir şekilde"Günaydın "
dedi. Gecen yıl okulda kavga etiğimiz için bu yıl yeni bir okula yazılmıştık.
Bu gün de ilk gündü. Yeni lisemiz evimize uzak oduğu için de Irmakla ayrı eve çıkmıştık.Aslında öyle kavga cıkartan tiplerden deildim ama iftira atıldığında yada haksızlık yapıldığıda dayanamazım.

Hemen kahvaltıyı hazırlayıp kahvatımızı yapmaya başladık.
Irmak "Heycanlımısın kanka"diye sorduğunda ona "eh işe" diye cevap verdim.Aslında birazcık heyecanlıydım nede olsa yeni okul,yeni arkadaşlar.Sonra Irmakla beraber sofrayı topladık.Hemen evdeki işlerimizi bitirip evden çıktık.

Okula Imakla muhabet ede ede gitik.Okula vardığımızda sınıfımıza cıktık.Sınıfa girdiğimiz an tüm gözlerin bizde olduğunu hisetim.Akada iki tane boş sıra vardı ve en arka sıraya oturduk.Sonra sınıfa üç yakışıklı çoçuk girdi ve biri tam bana doru geliyordu.O ha lan ona yakışıklı demek bile az çoçuk resmen meteor.Yanıma yaklaştığında beni süzdu ve "Yerimden kalk!" dedi. Ona ne diyosun bakışları atım ve rahat bir şekilde "Neden" dedim bu cesaretin nereden geldiğini anlamadım ama o kim ki bana ne yapacaımı söylüyor.Yavaş yavaş sinirlendiğini anladım gözlerinden ve bana bağrarak "Seni bir daha uyarmıyacağım yerimden kalk!!" dedi tam ben cevap vericeim sırada Irmak "Hadi kalkalım" dedi bende "Neden kalkıyomuşuk yaa" dedim.Yanımıza bir kız geldi ve karşımdaki öküze "Ares onlar yeni gelmişler" dedi ve bana doru dönüp "Orası Aresin yeri " dedi.Benimde carem kalmadığı için kaltık. Irmak bir kızın yanına oturdu ve ben ayakta mal gibi kaldım.Bir çocuk "Benim yanıma oturabilirsin" dedi ve kenara kaydı.Başka boş yer olmadığı için onun yanına adımladım ve aynı zamanda Irmağa öldün sen kızım bakışları atıyordum.Gidip yanına oturduğumda "Merhaba ben Meriç" dedi.Bende "Merhaba bende Azra" dedim o bizim önümüzdeki sıraya döndü ve "Arkadaşlarım Kaan ve Savaş" dedi onlarla tanıştıktan sonra zaten sınıfa hocamızda girmişti.Birinci dersimiz Matematikti. Matematikten anlasam bile sıkıcı geliyordu ama yinede dersi dinlemeye başladım. Gözüm bana bağran öküze kaydı ve onunda bana baktığını gördüm, hemen gözlerimi kaçırdım. O nasıl bakış ya öyle kesiçekmiş gibi. Onu boş verip derse odaklandım.
Ders biter bitmez hen Irmağın yanına gitim."Seni oldüreceim" dedim.
Irmak "Sana iyilik yaptım, benim sayemde taş gibi çocuğun yanında oturuyor sun" dedi.Bende kafasına bir tane geçirdim.Yanımıza beni Aresin sırasından kaldıran kız geldi "Merhaba ben İrem.Size oyle davradığım için üzgulünüm ama sen Arese daha fazla çıkışsaydın kütü şeyler olabilirdi" dedi. Bende "O kim de bana emir veriyor " dedim
"Arese bulaşmayın benden size bir uyarı" sonrada "Isterseniz arkadaş ola biliriz" dedi
Irmakta "Tabiki isteriz" dedi.Onlar oyle konuşurken Aresin kim olduğunu düşünüyordum.Görünüşe göre baya tehlikeli biri,bütün herkezi korkutacak kadar.Bende aklımı kurcalayan soruyu İreme sordum "Neden Arese bulaşmayalım ki" o da "O tehlikeli biri kendi iyiliniz için o ne derse desin kabul edin"dedi.Bana birisinin emir vermesinden nefret ediyordum ama Ares baya tehlikeli bir tipe benziyordu o siyah saçları, yeşil gözleri, keskin hatlı yüzü ve tabikide kaslarıyla.Meriç ise kahverengi saçları, ela gözleri onunda keskin hatlı yüzü ve kaslı yapısı vardı. Ben onları ne ara süzmüşüm ve niye karşılaştırıyorun. Ders çoktan başlamıştı ve ben bu düşünceleri kafamdan atım ve derse odaklandım.

Sonunda okul bitmişti bende defterlerimi toplayıp Irmağa seslendim "Hadi Irmak iki saate hazırlanamadın" dedim. O da "Hazırım hadi gidelim" dedi ve sınıftan çıktık. Kaldırımda yürürken yanımıza bir araba geldi bizde adımlarımızı hızlandırdık ve sonra o tanıdık sesi duydum Meriç
" İsterseniz sizi evinize kadar bıraka bilirim" dedi
"Gerek yok zaten uzak değil " dedim Irmak " ne yak..." diyodu ki dirseimi karnına geçirdim ve hemen toparladı"evet gerek yok zaten yakın" dedi
Meriç "Tamam siz bilirsiniz " dedi ve giti. Bizde yavaş yavaş eve doru yürümeye başladık.

Eve geldiğimizde, evede yiyecek bir şey olmadığı için pizza söyledik.Pizzayı yedikten sonra zaten biraz ders çalıştık,film izledik ve saat geç olduğu için hemen yatık.

Yazım hatası varsa özür dilerim. Okursanız sevinirim 😊😊😊