Piskopat Mafyam

Bölüm 19

Çok az oy geliyor sınır koymak istemiyorum bu yüzden bir karar aldım. 50 oyu geçtiği zaman daha erken bölüm atıcam. Eğer geçmezse yine aynı şekilde devam edicek.

Azranın ağzından:

Aresle ne zamadır yoldaydık ve artık şehirden çıkmıştık. Nereye gitiğimizi merak etsem bile sormuyordum. Hala filimin etkisinden çıka bildigimi söyleyemem şimdi siz diyicek siniz ki ne var bunda bu kadar ama ne yapayım korkuyorum işte. Ve Aresle o kız aklıma geldikce daha da bir kötü oluyordum. Aklımın bir köşesinde de şu soru dönüp duruyor du acaba eski sevgilisimi yada sevgilisi. Ama eğer sevgisi olmuş olsaydı öyle davranmazdı değil mi.
Böylece kendimide rahatlatım. Tabi iç sesim hemen lafa atladı 'Senin neden için rahatlıyok ki? Tabi ben buna bir cevap bulamadım ve Arese baktım tamamen yola odaklanmıştı sanki bir şeyler düşünüyor du. Ben dalmış ona bakarken arabanın durduğunu bile fark etmemiştim. Onunda bana doğru dönmesiyle bakışlarımız buluştu ve çok güzel gülümsedi. Onu hiç böyle içten gülümserken görmemiştim ve şu an çok tatlı gözüküyordu. Ben onun ne kadar güzel güldüğünü düşünürken onun bana söylediklerini sonradan idrak edebilmiştim.

Ares "Sen beni mi izliyordun?"

"Y...yok canım seni ben neden izliyim ki dalmışım öyle" hem bunları söyleyip hem de ellerimle garip garip hareketler yapıyordum. Tabi bunu fark eder edmez hemen ellerimi indirdim.

O da beni taklit ederek "Tabi canım sen beni neden izleyeysin ki" dedi o kadar komik görünüyor du ki. Aynı benim yaptım gibi o da kolarıyla garip garip hareketler yaptığında kedimi tutamadım ve kahkaha atmaya başladım. Zar zor kahkahamı durdurduğumda beni izlediğini gördüm. Bende ona baktığımda o muhteşem yeşileriyle karşılaştım. Okadar güzel bakıyor du ki bu anın hiç bitmemesini istedim.
Bu güzel bakışmamızı bölen o oldu
"Özür dilerim" dediğinde birden yüzüm düşmüştü. Neden bahsediyordu ki.
"Anlamadım neden özür diliyor sun ki?"

"Seni ağlatığımdan dolayı. Bir daha sakın ağlama tamam mı?"

"Senin bir suçun yok ki sadece biraz duygu karışımı yaşadım o kadar" dedim ve gülüsedim. Beni bu derece düşünmesi ne yalan söyleyeyim hoşuma gitmiş ti. Ben gülümseyin ce oda gülümsedi.

Ares "Hadi inelim"

"Tamam" diyip arabadan indim. Etrafıma bakınınca sahil gibi bir yerde olduğumu gördüm. Arkamız ormanlık önümüzde ise denizin o güzel manzarası vardı. Çok güzel bir yerdi. Biz buraya gelene kadar hava kararmıştı kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda karanlık gökyüzünde yıldızların parladığını gördüm. O manzara o kadar büyuleyiciydi ki kelimelerle anlatılamazdı.
"Burası çok güzel" diyip Arese döndüğümde onun da gökyüzünü seyretiğini gördüm.

"Burası benim sığınam gibi dir" dediğinde bu söylediklerine anlam veremedim. Sonra devam eti "Ne zaman canım sıkın olsa buraya gelirim"
Şu an yıldızlara bakarak konuşuyordu ve sanırım Aresi en samimi bulduğum an şu an dı.
Yere yatıp gükzünü izlemeye başladığında bende ona uyum sağlayarak kumun üzerine yatım.
Yıldızlar o kadar parlak ve güzeldiler ki bir mücefer gibiydiler. Çok güzel di ama ulasılması imkansız. Küçüklüğümden beri yıldızları seyretmesi hep çok severdim.

Saatlerdir hiç bir şey konuşmadan sadece yıldızlara bakıyotduk tek kelime dahi söylememiştik. Böylesine doya doya yıldızları seyretmeyeli çok zaman olmuştu. Ares beni buraya getirerek ne kadar mutlu ettigini bir bilse. Aklımdan geçenleri ona söyleyerek aramızda süren o saatlerce sesizliği ben bozdum.

"Beni buraya getirerek ne kadar mutlu ettin bilemesin Ares" dedim ve gülünsedim. Benim ona söylediklerimle bana bir bakış attıp tekrar göktüzüne döndü.

Ares "Biliyor musun ben buraya daha once hiç kimseyi getirmedim" didiğinde gerçekten şaşırmıştım ama yine de bu beni iyi hisetirmişti. Acaba neden hiç kimseyi getimeyip te beni getirmiş ti ki? Bu soruyu ona sormak istesem de bir yandan da fazlamı ileri giderim diye düşünüyordum ama tabiki dayanamayıp sordum "Peki neden beni getirdin?"

Ares "Söylediğim gibi ben buraya kendimi kötü hissetiğim zaman gelirim. Sen de ağlayınca belki burası sanda iyi gelir diye getirdim"

"Çok iyi geldi teşkkür ederim Ares"

Şu an kedimi çok huzurlu hisediyordum. Sinemadaki tüm korkum gitmişti. Kızlarında meraktan çatladıklarına emindim. Kesin döner dönmez beni sorguya çekiçeklerdi. Ama şu an bunların hiç biri umurumda bile değil di. Burası insana huzur veriyor du denizin dalga sesleri yıldızların o muhteşem manzarasıyla bütünleştiğinde ortaya tarif edilemez bir güzellik çıkıyor du. Arese baktığımda zaten onun da beni izlediğini gördüm.

"Bu sefer ben seni yakaladım" dediğimde gülümsedi ve bana doğru yaklaşmaya başladı.

Şu an çok yakındık ve benim kalbim yerinden çıka bilirdi. Düşndüğüm şeyi yapamazdı değil mi?