SINCE I MET HIM

#8 - He's Weak.

**

He's Weak.

Don't use other people to forget the one you really Love.

---

Lumipas ang isang buwan namin Carlo nang patago.

Medjo marami nang nakaka halata na parang may something samin ni Carlo.

Lagi kaming kinakantsawan sa Tambayan, kami naman acting lang na parang wala Lang samin yun pero totoo na may something talaga kami.

Honestly it's awkward and parang may kurot narin para sakin dahil Lihim lang yung relasyon namin na sana ay naipapakita namin at napapatunayan sa ibang tao.

I want to hug him. I want to kiss him. I want to say I love him infront of everybody but I can't.

and it kills me.

Sabi niya kasi may tamang panahon daw para sa amin.

Nag patuloy kami ng ganon ang set up ng relasyon namin ..

---

Until one afternoon, pagtapos ng klase ko nag punta ako ng Plaza para puntahan si Carlo.

He was there when I came. I sit beside him, tumingin siya sakin at nginitian ko siya, pero bigla niyang iniwas yung tingin niya sakin.

Ano kayang problema nitong isang to!? Hmmm.

"Uuwi kanaba!??" He asked.

"Oo, kasi may mga gagawin pa ako." I said bitterly.

Pero totoo wala naman talaga, medyo tinamad lang ako.

"Okay, una kana ah. Di ako sasabay kasi may gagawin pa kami." Sabi niya, habang iniikot yung towel sa hintuturo niya.

I looked at him and nodded.

"So .. alis na ko." I said, sabay kuha ng bag sa side ko.

"Hatid na kita sa sakayan." Sabi niya sabay tayo at naglakad na.

Sinundan ko lang siya at sinabayan. Pag dating sa sakayan.

"Magtext ka pag nakauwi kana ah. Ingat ka." Sabi niya sabay umalis na. I nodded.

Ano kayang problema nang lalaking yun!?? Halatang may gumugulo sa isipan niya eh. Hmmm.

Pati tuloy ako nahahawa.

---

Pag uwi ko, agad akong pumasok sa room ko. Nagbihis at nahiga lang.

I think of him, kasi naman mukang may problema talaga siya.

After dinner, nag text na siya sakin.

Carlo: Piglet, pwede favor!?

- Piglet ang tawag niya sakin kasi piglet daw ako, Hmp!

Me: Hm, okay oo sige ikaw paba!? anong favor ba yun!?

Carlo: Pwede mo ba akong palayain?!

- Sa totoo lang parang hindi ako nakahinga nung nabasa ko yun?! Palayain!? bakit!? Para saan!?

Me: Huh!? ano bang sinasbi mo jan!? Anong palayain!? -,-

Carlo: Mas narealize kong mas kailangan niya parin ako.

- Sus, tangina sabi na yung ex nanaman niyang kulay kape! Mas kailangan siya!? Bakit!?

Me: Kailangan ka niya!? E ako pano ako!? Di ba kita kailangan!?

- Fvck silang dalawa mag sama sila!

Carlo: Hindi naman sa ganon, kasi nung iniwan ko siya talagang naa pektuhan siya sa nangyari at yung mama niya may cancer may taning na yung buhay. kaya mas kailangan niya ako ngayon, Sana maintindihan mo ako.

- Ano daw!? Ano siya superhero! kaya niya bang pagalingin yung nanay nun! hmp!

I was totally blank, ang alam ko lang iyak ako ng iyak habang paulit ulit kong sinasabi ang mga salitang ..

Wag!

Wag!

Wag!

Wag mokong iwan!

Sobrang sakit. Parang tumigil ang mundo at nilaglag ako sa empyerno.

Ayoko nang pahabain pa to. Lalo lang akong masasaktan!

Bat ganun!? Lahat sila sinasaktan nila ako, ginawa ko naman lahat, minahal ko naman sila. Bakit parang ang damot ng tadhana para sakin!?

San ba ko nag kulang!?? o baka naman sumobra na kaya nagawa nalang niya akong iwan ng ganun ganun nalang.

I close my eyes but my tears are keep running through my face. Diko na mapigilan.

Hanggang sa nakatulog na pala ako.

After 2weeks ..

---

After ng break up namin, balik nanaman ako sa dati na

Living Young, Wild and Free.

Ang saya! Sandali lang siguro naka move on na ako sakanya although nag flflashback padin yung mga pinag samahan namin ..

Pero wala na yun, lahat yun ay isang ala ala na lamang, isang istorya at isang aral na nag turo sakin para matuto pa.

Pero isa lang ang napatunayan ko,

He's weak!

**

I learned my lessons again.