True Love Story and The mystery (Book 2)

Στο αεροδρόμιο

Και έγραφα στο ημερολόγιο μου...

Από τότε που έφυγα από το Buenos Aires,και μετά, έκατσα για 2 μήνες σχεδόν Γαλλία, και μετά... Η ζωή μου είναι ένα αεροδρόμιο το μήνα,μια νταντά αντί σχολείου,αυτή είμαι εγώ.Όχι πλάκα κάνω...τώρα είμαστε στην Μαδρίτη,και με τον μπαμπά θα πάμε ξανά στο Buenos Aire, σε λίγους μήνες ποίος ξέρει τι θα γίνει ή που θα είμαστε.

Και τότε την διακόπτει από το γράψιμο, το μεγάφωνο του αεροδρομίου.

-Τελευταία ανακοίνωση για τον προορισμό του Buenos Aires,παρακαλώ επιβίβαση να γίνει από την θύρα 14.

Εκεί που ήταν η πιο χάλια νταντά ever και ο μπαμπάς μου....

Η Νταντά προσπαθούσε να καθαρίσει το λεκέ, που της έκανα,φυσικά το έκανα καταλάθως ,αλλά.

Νταντά- Ήδη πέρασε πάνω από 30 ώρα που έφυγε το κορίτσι, έπρεπε να ήταν εδώ...

Herman- Μας σας λέω..αφού αυτή ευθύνεται για το λεκέ,θα προσπαθεί να βρει κάτι να το καθαρίσει.

Νταντά- Ενοείται ότι αυτό είναι το σωστό κύριε Herman.Όμως ξέρετε πόσο αφιρημένα είναι τα κορίτσια σε αυτήν την ηλικία, είναι μόνο για το χαβαλέ, την καλοπέραση.Και ποίος ευθύνεται για όλα αυτά?

Την βλέπει μπερδεμένος...

Herman-Το Internet.

Και γελά η νταντά.

Νταντά- Πολύ θα το θέλαμε αυτό κύριε Herman, αλλά δεν είναι αυτό..είναι οι ορμόνες,όταν ξυπνήσουν τα αισθητά των εφήβων δεν υπάρχει καμία δύναμη να τα σταματήσει,σαν να τους επιτήθεται ή όχι.Πηγαίνει κατευθείαν στις φλέβες τους, είναι μονίμως ερωτοχτυπιμένοι, τα μυαλά τους είναι πάνω από το κεφάλι τους, ή μάλλον δεν είναι πάνω, είναι εντελώς εξαφανισμένα.

Και εγώ νόμιζα, ξαφνικά ότι ακούγα με ρυθμό όλους τους ήχους του αεροδρομίου. 

Μέχρι που μπροστά μου μπήκε ο μπαμπάς μου.

Herman- Ει,τι συμβαίνει?

Εγώ- Περιμένω το νερό για να βγάλω το λεκέ από την δεσποινίς στρίγκλα.

Έτσι φώναζα αυτήν την νταντά, δεσποινίς Στρίγκλα.

Εγώ- Ε,ε...Την δεσποινίδα Έρσεμορ. Φοβάσαι μήπως το σκάσω.

Δεν ξέρω,αν ο μπαμπάς μου κατάλαβε ότι την είπα ''Δεσποινίς στρίγκλα''.Αλλά ok!!

Herman- Όχι,μήπως ερωτευτείς...

Και φεύγει...και τον ακολουθώ.

Εγώ-Πως?

Herman-Πως?Α, μήπως ερωτευτείς αυτό το μέρος,γιατί μου έχεις δώσει την εντίπωση,  ότι πιστεύεις ότι στο Buenos Aires δεν θα διασκεδάσεις, όμως δεν έχεις δίκαιο, η Olga θα σου κάνει τούρτα σοκολάτας και η Jade ένα party.

Εγώ- Για να ξέρεις,μπαμπά, θέλω μόνο την τούρτα σοκολάτας.

Η πλάκα είναι ότι τα γεννέθλεια μου είναι σε 6 μηνές,και ναι από τώρα ο μπαμπάς και αυτή η Jade το σχεδίαζουν.

Herman-Violetta....

Εγώ-Violetta, τι? Η Jade δεν νοιάζεται για τα γενέθλεια μου.Πες μου ποίοι φίλοι θα έρθουν στο party, οι δικοί μου ή οι δικοί της...

Και τρέχω από την άλλη πλευρά, από εκεί που πηγε.

Αν και θα μπορούσα να του πω, να καλέσουμε τους φίλους μου,από πέρυσι ή να του πω κάτι άλλο...σταμάτησα εκεί.

Μου ήρθε να του πω ότι δεν θέλω να το κάνει η Jade , και να μην έρθουν οι φίλοι τους, αλλά 

1.ποίος ακούει κήρυγμα, από τον μπαμπά μου.    (Εγώ)

2.ποίος ακούει τα παράπονα της Jade. (Εγώ)

3.ποίος ακούει κήρυγμα από την Jade. (Εγώ).

Πάντως την Jade δεν την συμπάθησα ακόμα και δεν νομίζω ότι θα μπορέσω να με κάνει πότε να νοίωσω ασφαλής ή .... , πότε δεν θα μπορούσε να πάρει την θέση της μαμάς μου.

Και σταματάμε να περπατώ και κοιτάω το πάτωμα,κάπως στεναχωρημένα.

________________________________________________________________________________

Και φωνάζει ο μπαμπάς μου...

Herman-Violetta?

Εγώ-Ναι.

Και τρέχω κοντά του.

Και πηγαίνουμε προς το αεροπλάνο μας.