True Love Story and The mystery (Book 2)

Οι Φλoγες Πίσω Από Τις Φωνές

Katrina's Pov

Εγώ :Εσύ...
Λέω, ενώ τον βλέπω, και είμαι έτοιμη να τον σφαλιαρησω.
? :Που πας κούκλα, με τέτοιο ύφος?
Εγώ :Να σε σκοτώσω...
? :Και άλλοι το προσπάθησαν αλλά κανείς δεν το κατάφερε.
Εγώ :Δεν είμαι οι άλλοι...
? :Σωστό, αλλά εσύ και οι άλλοι μοιαζεται.
Εγώ :Σε τι?
? :Στο να πιστεύετε ότι μπορείτε να με σκοτώσετε...
Εγώ :Edward, σε μισώ... Προσπαθώ να συνεργαστώ μαζί σου, Αλλά συναιχεια μου σπάς τα νεύρα...
Edward :Κούκλα το ξέρω, ξες το δειασκεδαζω?
Εγώ :Εγώ πάλι όχι...
Λέω πηγαίνοντας να τον χαστουκίσω, αλλά την τελευταία στιγμή αλλάζω γνώμη.
Εγώ :Ηρέμησε... Ηρέμησε... Πάω μια βόλτα...
Λέω, και με την υπερταχυτητα μου, βρίσκομαι ήδη κάπου μέσα στην πόλη.
Τότε βλέπω το πρόσωπο του, που θα τιο αναγνώριζα από χιλιόμετρα μακριά. Πήγαινε σε κάποιο σπίτι... Στο σπίτι της.
Του κοριτσιού που ή θα μπορούσε να καταστρέψει την ζωή μου ή να με κάνει βασίλισσα των πάντων και να ζήσουμε βασιλευοντας τους άλλους αιώνες και αιώνες.
Ο Leon ήταν μπροστά μου. Τα κάστανα του μαλλιά ήταν τέλεια, το βλέμμα του στράφηκε προς τα εμένα,αλλά γρήγορα μπόρεσα και ξέφυγα...

Ioanna ' POV

Από εχθές προσπαθώ να μιλήσω με τον Federico, δεν μου απαντάει στα μηνύματά μου και το σπαστικό είναι ότι τα βλέπει , και μου κλείνει συναιχεια τα τηλέφωνα. Τι του έκανα? Τον ξανά παίρνω τηλέφωνο και ευτυχώς το σηκώνει , όχι μόνο προσπαθώ να έχω ηρεμεί φωνή, αλλά προσπαθώ και η ίδια να μην χάσω την ψυχραιμία μου.
Εγώ :Γειά σου κουκλε !
Λέω, με μια γλυκιά φωνή.
Federico :Γειά
Λέει, ψυχρά, σαν να του έχω σκοτώσει την οικογένεια του. Χωρίς όμως να δίνω μεγάλη σημασία, γιατί μπορεί να ήταν στενοχωρημένος.
Εγώ :Τι...
Με διακόπτει και μιλάει.
Federico :Θέλω να χωρίσουμε...
Εγώ :Τι? Γιατί?
Federico :Ιωάννα, σε παρακαλώ μην με ξανά ενοχλήσεις, έχω πάρει μια απόφαση και πρέπει να την σεβαστείς.
Εγώ :Γιατί? Ήμασταν καλά.
Federico :Ήμασταν?
Λέει και το κλείνει. Πιάνω το κεφάλι μου, και αρχίζω να κλαίω. Τι του έκανα? Νόμιζα ότι ήμασταν καλά, μάλλον έκανα λάθος.. Από ότι φαίνεται... Και αν υπάρχει άλλη... Θα τον σκοτώσω. Ξαφνικά ο ουρανός είχε σκοτεινιάσει, και αστραπές ακουγόντουσαν. Η βροχή είχε αρχίσει, τα συναισθήματα μου είχαν γίνει ένα με τον καιρό.
Εκείνη την στιγμή κατάλαβα, ότι δεν ήταν σύμπτωση, είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο περί μαγείας, οτι κάποιες φορές ανάλογα με τα συναισθήματα και το ποσό έχεις εξασκηθεί με την χειρισμό της μαγείας, μπορεί να συμβεί,να ελέγχεις την φύση, τα φυσικά φαινόμενα.
Όσο και αν ήθελα να σταματήσω, για να σταματήσει η βροχή, τόσο περισσότερο έκλεγα .
Τοτε, κάποιος χτύπησε την πόρτα, καθάρισα κάπως τα δάκρυα που έτρεχαν στα μάγουλα μου. Κι με μια κάπως ήρεμη φωνή είπα έλα.
Η πόρτα άνοιξε, και ήταν αυτός, που με είχε κάνει να χαμογελάσω, εκείνος που μου έσπαγε τα νεύρα αλλά από εκείνη την στιγμή, είχα καταλάβει ότι κάτι αισθανόμουν. Έτρεξα πάνω του και τον αγκάλιασα, χωρίς να περιμένω κάποια αντίδραση, το έκανα μόνο, γιατί το χρειαζόμουν, χρειαζόμουν μια αγκαλιά να με ηρεμήσει. Με αγκάλιασε και αυτός σφιχτά. Τα δάκρυα μου είχαν μουσκεψει την μπλούζα του, και μπορούσα να ακούσω την καρδιά του, αφού ήταν 1.90 - 1.95,και εγώ ήμουν ένα 1.70 - 1.75. Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά αλλά την ίδια στιγμή τόσο αργά. Τον κοίταξα στα μάτια, και με κοίταξε και αυτός.
Jax:Τι έγινε?
Δεν του έδωσα καμία απάντηση, και συνέχισε να μιλάει..
Jax:Οποιος και να ήταν, θα το κάνω να πληρώσει...
Του χαμογελώ, και γίνομαι λιγάκι κόκκινη.
Jax:Ξέρεις σε ζηλεύω... Γιατί εσύ μπορείς να ακούσεις την καρδιά μου να χτυπά και να λέει το όνομα σου.
Εκείνη την ώρα, χαμογέλασα και ξέχασα για λίγο τον Federico, το μόνο πράγμα στην γη, ήμουν εγώ και αυτός. Με κοιτούσε στα μάτια, τον κοιτούσα και εγώ, Στην συναίχεια το βλέμμα του πήγε στα χείλια μου και το δικό μου, πήγε στα χείλια του. Γρήγορα, ξανά είδαμε ο ένας τον άλλον στα μάτια. Και εκείνη την στιγμή, πήγαμε και οι δύο πιο κοντά, ήμασταν σε απόσταση αναπνοής.
Τότε, χτύπησε το τηλέφωνο μου, και απομακρύνθηκε ο ένας από τον άλλον.
Χωρίς να μιλήσουμε, απλώς πήγα να σηκώσω το τηλέφωνο και αυτός έφυγε.

Violetta's Pov
Περίμενα τον Leon για να πάω βόλτα, μου είχε πει ότι θα με πάει κάπου που θα είναι έκπληξη.
Από όταν γύρισα, όλοι την ώρα είμαστε μαζί. Ακόμα θυμάμαι, στην Γαλλία, πόσο με κορόιδευαν έλεγαν ότι ο Leon δεν μου άξιζε, ίσως αλήθεια, αλλά δεν φαίνεται έτσι. Επίσης μου έλεγαν ότι με θέλει μόνο και μόνο ίσως για να κάνει την πρώην του να ζηλέψει. Ναι καλά... Την έχω γνωρίσει, αν την ήθελε ποτέ πίσω, θα τον σκότωνα.
Η Κατερίνα δεν φερονταν όπως παλιά, ενοω ότι ήταν λες και κάποιος την είχε μαγέψει, δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά κάπως σαν την Ιωάννα όταν έκανε μαγικά. Αλλά, μάλλον θα έχω άδικο... Όμως λες? Και αν??
Δύο μάγισσες, τρεις βρικόλακες και 10 άνθρωποι εναντίον ενός στρατού βρικολάκων, ναι, δεν νομίζω ότι θα νικούσαμε .Και οκ, είναι και 9 ακόμη, αλλά αυτή καν δεν ξέρουν για την ύπαρξη των βρικολακων και των μαγισσών, γιατί να τους το πούμε,ενώ μπορούν να έχουν μια κανονική ζωή?
Τότε στο σπίτι μπήκε η Κατερίνα η οποία μόλις με είδε, είχε μαι φάτσα που πας και τι είναι αυτό που φοράς?
Κατερίνα :Που πας?
Εγώ :Βόλτα με τον Leon.
Κατερίνα:Και θα φορέσεις αυτά?
Εγώ :Δεν είναι καλά?
Κατερίνα :Φορά αυτό.
Λέει και φέρνει ένα τζιν, σκισμένο στα γόνατα, μια μαύρη μπλούζα που έγραφε με άσπρα γράμματα "👑 Είμαι η πριγκίπισσα σου" και μια μαύρη ζακέτα. Μόλις τα έβαλα, με είδα στον καθρέφτη. Ήμουν άφωνη, ήταν τέλειο.
Κατερίνα :Πως σου φάνηκε?
Εγώ :Τέλειο.
Κατερίνα :Το ξέρω, έλα εδώ και να σε βάψω...
Ποτέ με έβαψε μέχρι το πότε ήρθε ο Leon δεν το κατάλαβα.Μολις πήγα να ανοίξω την πόρτα, είδα τον Leon, ο οποίος πήγαινε να πει κάτι αλλά δεν έβρισκε τις λέξεις.
Εγώ :Τι? Τόσο χάλια είμαι?
Leon :όχι, είσαι κούκλα.
Σε ευχαριστώ Κατερίνα, με έσωσες, λέω από μέσα μου και πετάγεται η Κατερίνα και λέει τίποτα. Βιονικό κορίτσι...
Μολις βγήκαμε έξω, αισθάνθηκα ένα χέρι από πίσω μου και κάτι στην τσέπη της ζακέτας μου, το είδα και έλεγε "Πρόσεχε...", γρήγορα κοίταξα δεξιά μου, ανάμεσα σε κάτι δέντρα και ήταν η Katrina,η οποία με χερετησε και είχε ένα χαμόγελο το οποίο ήταν κάπως πονηρό. Και εξαφανίστηκε, πως και ο Leon δεν την είχε καταλάβει, δεν ξέρω, πάντως φαίνονταν ότι μόνο εγώ την είχα δει.

Γειά σας! Τι κάνετε? Ελπίζω να είσαστε καλά... Καλή χρονιά!! Καλό 2018!!ελπίζω να σας άρεσει !! Θα προσπαθήσω να ανεβάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ... Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Lexigrey89 η οποία με βοήθησε να έρθει ξανά η φαντασία μου,και να γράψω το κεφάλαιο...

Μέχρι την επόμενη φορά
-Χαρά