Melisa's POV
/FlashBack/
1 Χρόνο Πριν Περίπου
26 Μαρτίου
Μόλις είχα φτάσει στο σχολείο, ήταν Κυριακή απόγευμα....Ήμουν με ένα χαμόγελο μόλις είδα αυτήν την τόσο γνωστή φυσιογνωμία, να κάθεται εκεί στα κάγκελα του σχολείου.... Ήταν στο τηλέφωνο και άκουγε μουσική, όπως πάντα.Δεν του μιλούσα απλώς χαμογελούσα μέχρι να είμαι πολύ κοντά....
?: Γεια!
Λέει, χωρίς καν να σηκώσει το κεφάλι του από την οθόνη του κινητού του.
Εγώ: Γεια!
Λέω, και γρήγορα βάζει το κινητό του στην τσέπη από την ζακέτα του.
?: Πάμε???...
Είχα μείνει λίγο, πως κάθε φορά που ήμουν από πίσω του, με έβλεπε....Πως κάθε φορά που έκανα τα πάντα για να αποφύγω το βλέμμα του πάντα έρχονταν πάνω μου. Καμία φορά αισθανόμουν λες και είχε καμία 6 αίσθηση.
Αλλά μάλλον όχι...σωστά?Γίνεται?Η φωνή του με έβγαλε από τις σκέψεις.
?: Πάμε?...
Εγώ: Σορρυ, απορροφήθηκα....Πάμε...
EndFlashBack
Violetta: Σε ποίον μιλάς?Melissa?Γη καλή Melissa?
Εγώ:Τι έγινε?
Λέω, πάνω στην αναστάτωση μου...Την Violetta, εκείνη την στιγμή μου ήρθε να την δολοφονήσω λιγάκι,αλλά, ευτυχώς με έβγαλε από αυτές τις σκέψεις μου...
Violetta:Είσαι καλά?Μιλούσες σε κάποιον ή κάτι,και χαμογελούσες σαν ηλίθια , βασικά σαν τελείως ερωτευμένη..
Εγώ:Ναι,αλήθεια?
Ρωτάω ,καταπίνω κάπως αναστατωμένα.Και στην συνέχεια,κρύβομαι πίσω από το βιβλίο μου, που το μόνο που ήταν γραμμένο πάνω ήταν ένα όνομα....Kai...Μόλις βλέπω το όνομα του, πετάω, μάλλον περισσότερο,μου γλίστρησε το βιβλίο μου, κάτω...Παίρνω μια βαθιά αναπνοή...Σηκώνω το βιβλίο και βλέπω ότι ήταν ιστορία.
/FlashBack/
23 Μαρτίου 5:30
Melisa:Γεια
Kai: Γειαααααααα
Melisa:Τι κάνεις?
Kai: καλά,εσύ?
Melissa: Κλ.
Kai:χαίρομαι....
Melisa: Επίσης!Θα είσαι αύριο στην γιορτή?
Kai:όχι,ήμουν στην χορωδία,άλλα έφυγα για την Περιββαλοντικη.
Melisa:Και έκανες τόσο μεγάλη χάρη,στον Johnson?
O Κύριος Johnson, ήταν αυτός που έκανε σε όλα τα τμήματα του σχολείου, ιστορία....Και σε ένα-δυο και γλώσσα.
Kai:ναι....
Βγαίνω έξω από το facebook... Παίρνω μια βαθιά αναπνοή...ξεχνώντας ότι οι τελίτσες,μου έφερναν ελπίδα ότι με γουστάρει....
/EndFlashBack/
Vaia: Melisa, χτύπησε το κουδούνι.
Με βγάζει από τις αναμνήσεις μου.
Melisa:Ok, σε ευχαριστώ...
Λέω, όμως έμεινα λίγο ακόμα στην βιβλιοθήκη, προσπαθώντας να καταλάβω τι σήμαιναν οι τόσες αναμνήσεις που είχα?Γιατί οι αναμνήσεις είχαν πάρει το έλεγχό του μυαλού μου...?
Γιατί οι αναμνήσεις που είχα κλειδώσει ή έτσι πίστευα, ξανά έρχονταν???Γίνονταν,να είμαι ακόμη ερωτευμένη μαζί του???? Όλα αυτά τα ερωτήματα είχαν σκεπάσει το μυαλό μου... Όμως,αν και το μεγαλύτερό ερώτημά ήταν ποιανού ήταν το αίμα εκείνη την νύχτα και ποίος ήταν?Αυτό ποία είχε μπει κάπου βαθιά,και δεν με ένοιαζε....
YOU ARE READING
True Love Story and The mystery (Book 2)
RomanceΈνα κορίτσι που έχει χάσει την μαμά της σε τροχαίο όταν ήταν μικρή ξανά γυρίζει στο πατρικό της σπίτι στο Buenos Aires.Εκεί θα ζίσει πολλές περιπέτειες αλλά στο τέλος η αληθινή αγάπη θα επικρατήσει ανάμεσα στην Violetta Castillio και έναν βρικόλακα...
