True Love Story and The mystery (Book 2)

Αδελφέ!!

Στο σπίτι του Leon.

Δεν ξέρω να πάω αύριο στο σχολείο?
Δεν θέλω να την δώ.Αλλά ξέρω ότι δεν την έχω ξεχάσει ακόμα, και ότι αισθάνομαι όπως ένα χρόνο πριν.
Ερωτευμένος!!!!
Παλία ήμουν με την Katrina, όμως αυτό που αισθάνομαι για την Violetta, αισθάνομαι ότι είναι πιο δυνατό.

Θα πάω να πιώ κάτι, για να ηρεμήσω.Λίγη τεκίλα.
Ναι καλή Ιδέα.Πέρνω ένα ποτίρι και βάζω λίγη τεκίλα.
Πίνω λίγη τεκίλα,να μπω λίγο να δω τα μηνύματα μου,καλή ιδέα,σκέφτομαι.
Ποίος είναι μέσα?Η Ioanna, και η.....η Vilu. Έχει καιρό να μπει μέσα, τελευταία φορά, που μιλήσαμε, χωρίσαμε.
Με πονάει να την βλέπω μέσα και να μην μπορώ να της μιλήσω.Γιατί?Γιατί απλούστατα δεν μπορώ να την ξεχάσω και δεν την έχω ξεπεράσει ακόμα.
Βλέπω ξανά το κινητό μου και πηγαίνω στις φωτογραφίες μου, εκεί έχω λίγες selfies της  Violetta και δικές μου.
Ήταν μια, να αγκαλιαζόμαστε, η απλή με φιλούσε το μάγουλο και η τρίτη ήταν όταν την είχα φιλήσει, όταν είχα πάει στην Γαλλία, για να την δώ.

Flashback

Γαλλία, 6- 5μήνες περίπου πριν.Πήγα στην Γαλλία , γιΑ να σιγουρευτώ ότι η Vilu είναι καλά, δεν ακουγόταν καλά και νομίζω οτί έχει κάτι.

Ποίο είναι το σχολείο της?Νομίζω ότι το βρήκα.

Εστί καθαρά στα σκαλιά του σχολείου, και περίμενα να χτυπήσει το κουδούνι.

Μόλις χτύπησε γρήγορα σηκωθηκά και πρωσπαθούσα να βρω την Vilu.
Κάποια στιγμή βγήκε έξω, ένα κορίτσι με αθλητικά,ροζ jean και ένα άσπρο πουκάμισο με ροζ πουλόβερ.Και όταν είδα το πρώσοπο, είδα αυτό που είχα ερωτευτεί, το πρώσοπο που με έκανε να χαμογελό της Violetta.

Την είδα να χαμογελά και ξαφνικά ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρώσοπο μου.Μόλις συνειδητοποίησα ότι η Violetta με είδε και άρχισε να τρέχει, άρχισα να τρέχω και εγώ,μέχρι που φτάνουμε ο ένας κοντά στον άλλον, και αγκαλιαζόμαστε.
Ενά κορίτσι  έρχεται κοντά μας, καθώς ακολουθούσε την Violetta.

Leon(Εγώ, αφού αυτή την στιγμή διηγούμαι την ιστορία):
Vilu!!?

Violetta:Leon, τι κάνεις εδώ??

Μου έλειψε η φωνή της.

Εγώ:Είμαι εδώ για σένα.

Violetta: Τι??

Εγώ:Μου φάνηκες λυπημένη στο τηλέφωνο, και έτσι ήρθα να σε δώ.Και γιατί μου έλειψες.

Violetta:Αλήθεια?? Σε αγαπώ.

Και χαμογελά,αχ...πόσο αγαπώ αυτό το χαμόγελο.