True Love Story and The mystery (Book 2)

Ο προδότης ή ο νέος σύμμαχος

Katrina's POV

Αργότερα το ίδιο βράδυ....

Katrina( Εγώ):Είπα σωπάστε....

Λέω και  μαύρες φλέβες βγαίνουν στο πρόσωπο μου.Μέτα όμως από ούτε 1 λεπτό εξαφανίζονται.Προσπαθεί να ηρεμήσει....

Εγώ: Είδατε...τι μου κάνετε...και είσαστε τόσο ανίκανοι, που ούτε σε ένα πάρτι με παιδιά του λυκείου, δεν μπορείτε να πάτε. Όλα πρέπει να τα κάνω μόνη μου.

Λέει και χτυπά τα χέρια της στο τραπέζι που βρισκόταν μπροστά της.

Τότε μπαίνει με υπέρ ταχύτητα, ένας μαυρομάλλης με ολόλευκα δόντια να χαμογελά, φορώντας ένα καρέ πουκάμισο μέχρι το μπράτσο ,ένα μπλε τζιν και μαύρα αθλητικά...Τα χέρια του τα είχε σταυρωμένα.

Εγώ:Τι κάνεις εδώ?

Λέω, είχα χρόνια να τον δω, δεν είχε αλλάξει καθόλου. Οκ ...καλός ενθουσιασμός ήταν, όμως, πέρασε πια...

?:Άκουσα ότι θέλεις βοήθεια.

Λέει, με ένα πονηρό χαμόγελο.

Εγώ:Μπορώ και μόνη μου...Τώρα φύγε από εδώ.

Πλησιάζει κοντά μου.Και είναι ούτε 2 μετρά μακριά μου.

?:Θέλω να σε βοηθήσω...

Εγώ:Γιατί?

?:Θέλω η Violetta να γίνει βρικόλακας και θέλω η προφητεία να γίνει...

Εγώ:Γιατί?...Τι έχεις να κερδίσεις....?

?:Πρέπει να έχω να κερδίσω κάτι?Με πληγώνει αυτό που λες....Είναι τόσο κακό να θέλω να βοηθήσω μια φίλη μου?

Εγώ: Άσε τα ψέματα και πες μου τι έχεις να κερδίσεις?

?:Σου λέω θέλω να σε βοηθήσω, επιπλέον θέλω να ξανά γίνουμε φίλοι...

Πιάνει τα χέρια μου.

Εγώ: Θυμάσαι γιατί χωρίσαμε τότε? Χωρίσαμε επειδή με εκμεταλεύοσουν για τα σχεδία σου.Δεν με αγάπησες πότε, ενώ το έλεγες κάθε μέρα.

?: Άκου...έχω αλλάξει, και σου υπόσχομαι ότι τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί. Επιπλέον, δεν μπορείς να ξέρεις πως αισθανόμουν.Και θέλω να σε βοηθήσω με το σχέδιο σου, μην ξεχνάς έμενα με εμπιστεύονται .

Ίσως να έλεγε αλήθεια. Πάντως αυτά που έλεγε έστεκαν, και σίγουρα θα ήταν ένας πολύ δυνατός σύμμαχος, αφού ήταν και από τους πρώτους βρικόλακες και είχε πολλές δυνάμεις.Συν ότι η Violetta, o Tomas και o Leon δεν ήξεραν τι ήταν.

Εγώ:Σε πιστεύω.

Χαμογέλασε.

?:Αυτό σημαίνει ότι θα συνεργαστούμε?

Εγώ:Ναι.

Λέω, δεν ήξερα ούτε εγώ αν αυτό είναι καλό ή κακό.Τον έβλεπα στα ματιά και όλο το σώμα μου έπαιρνε φωτιά.  Η μαύρη μου μπλούζα και το μαύρο τζιν που φορούσα μεταμορφονόντουσαν στο κόκκινο φόρεμα που φορούσα όταν τον είχα γνωρίσει.Στα τέλη του 19 αιώνα.

/FlashBack/

1864

Ήταν ένα σκοτεινό βράδυ, έτρεχα μέσα στο δάσος να μην με πιάσουν οι κυνηγοί, τότε μια σκιά ήταν μπροστά μου, σταμάτησα από το φόβο.Δεν μιλούσα μόνο ανέπνεα. Ξαφνικά η σκιά εξαφανίζεται από μπροστά μου. και αισθάνομαι την αναπνοή κάποιου στον λαιμό μου.

Θέλω να φωνάξω, αλλά αντίθετα δεν μιλάω, απλώς αναπνέω βαθιά, γυρνάω το πρόσωπο μου και τον βλέπω, ήμασταν σε απόσταση αναπνοής, ήταν ένας μαυρομάλλης νεαρός με καστανά ματιά, και ολόλευκα δόντια.

?:Τι κάνει μια τόσο γοητευτική κοπέλα στο δασός μόνη της?

Δεν απαντώ.

?: Με λένε Edward.

Δεν μιλάω.

?:Πως σε λένε?

Με ρωτά,αλλά ενώ δεν ήθελα να απαντήσω, κάτι μέσα μου ήθελε και έτσι του είπα το όνομα μου

Εγώ: Katrina.

/End FlashBack/

Ελπίζω να σας άρεσε!Κάντε like και comment σημαίνει πολλά για μένα!Θα ανεβάσω όσο πιο σύντομα μπορώ.Μέχρι την επομένη φορά...

-Χαρά!