True Love Story and The mystery (Book 2)

Υπογραφή

Μόλις βγήκαμε έξω για διάλειμμα , εγώ κρατώντας... εντάξει, τραβώντας τον Leon πήγαμε να εγγραφούμε. Ok...εγώ το ήθελα... αυτόν τον ανάγκασα.Δεν φταίω εγώ...ξέρει ότι θέλω να το κάνω αυτό μαζί του.

Εγώ: Σε παρακαλώ δείξε μου τουλάχιστον ενθουσιασμό!

Μου δίνει ένα μικρό χαμόγελο!

Leon:Ορίστε!

Εγώ:Leon!!

Φωνάζω.

Leon :Violetta, δεν έχω όρεξη για τέτοια. ...Αλλά θα το κάνω για σένα. Σου το υποσχέθηκα και θα το κάνω, αλλά σε παρακαλώ ηρέμησε.

Εγώ:Leon, δεν μπορώ..απλώς δεν μπορώ να ηρεμήσω.

Leon's POV

Η αλήθεια είναι ότι θέλω να γίνω μέλος στο glee club,αλλά φοβάμαι το να εμφανιστώ σε πολλούς ανθρώπους , αν με αναγνωρίσουν και δουν ότι δεν έχω γεράσει ούτε μια μέρα.

Τι θα γίνει??Και ο Tomas είναι βρικόλακας και μπορούν να τον αναγνωρίσουν αλλά φυσικά αυτός υπνωτίζει τους ανθρώπους πολύ πιο εύκολα από ότι εγώ...Εγώ πίνω αίμα ζώων και αυτός αίμα ανθρώπων.Έχει περισσότερη δύναμή από εμένα,καλύτερη όραση, μπορεί να επουλώνει τις πληγές του παρά πολύ πιο γρήγορα από ότι εγώ,να τρέχει με μεγαλύτερη ταχύτητα, να μπορεί να βλέπει τι έχει συμβεί στην περιοχή περισσότερο χρονικό διάστημα.

Φυσικά όμως έχει και άλλες δυνάμεις...που εγώ ούτε πλησιάζω να ακουμπήσω...αλλά θυμάμαι πως ήταν να τις έχω...όλα ήταν 1000 φορές πιο ζωντανά , και μπορείς να μεταμορφωθείς σε κάποιο ζώο αν θες.

Και όλα αυτά από το αίμα, μόνο που το σκέφτομαι αηδιάζω.Για την ακρίβεια μου λείπει λίγο, να απολαμβάνω κάθε σταγόνα από αίμα ενός ανθρώπου.

Όχι Leon.... δεν είσαι εσύ αυτός...μην αφήσεις τον εαυτό σου να τα θυμηθεί.Μην αφησείς τον εαυτό σου να γίνει εκείνος άνθρωπος ξανά.

Αντίσταση ήταν μεγάλη αλλά ο Leon δεν άντεξε, θυμήθηκε τις παλιές μέρες, την απόλαυση,το ποσό δεν ήταν ο εαυτός του και πως οι ρόλοι είχαν αλλάξει.Πως όλα άρχισαν και είναι τώρα.

Από την μια δεν θέλω να γίνω σαν το Tomas, απεχθάνομαι την επιλογή του, αλλά από την άλλη θέλω να γευτώ και εγώ, θέλω να πιω και εγώ ανθρωπινό αίμα . Έχω καιρό, να πιω ανθρωπινό αίμα, αλλά ποτέ δεν έμαθα να το ελέγχω, πως ξέρω ότι δεν θα ξανά γίνω εκείνο το τέρας.Δεν θέλω να ξανά γίνω!Δεν θέλω να αφήσω τον εαυτό μου να ξανά γίνει ένας ripper, ένας αντεροβγάλτης. Η Claire, η αδελφή της Lara, ευτυχώς μπόρεσε να με βάλει στο σωστό δρόμο. Ήταν εκεί όταν την χρειάστηκα, ήταν και είναι η καλύτερη φίλη μου, πολύ πιο μεγάλη από εμένα. Έχω καιρό να την δω,μακάρι να την ξαναδώ.

Η φωνή της Violetta με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

Violetta:Leon..Leon...Leon.

Εγώ:Ναι,συγνώμη απορροφήθηκα.

Vilu:Δεν πιράζει , όμως τι σκεφτόσουν είχες ένα κρύο βλέμμα, και τα ματιά σου γινόντουσαν μαύρα από μελί που είναι?

Εγώ: Τίποτα ...απλώς μια κακή ανάμνηση.

Vilu:Ok.Πρέπει να υπογράψεις...

Ξανά αυτό το βλέμμα σκέφτηκε η Violetta.Αλλά ο Leon είχε χαθεί στις αναμνήσεις του. Τα μάτια του γινόντουσαν όλο και πιο μαύρα και κρύα αεράκια φυσούσαν ξαφνικά(όχι, δεν είναι μάγος).

/FlashBack/

Tomas:Leon,τι κάνεις?

Leon:Δεν θες να απολαύσεις και εσύ λίγο αίμα?

Και ο Leon δαγκώνει το αθώο κορίτσι, το όποιο είχε υπνωτίσει για να μην το φοβάται ,να μην τρέξει,να μην φωνάξει.

Μετά από ούτε ένα λεπτό το κορίτσι πέφτει κάτω,νεκρό αφού ο Leon της είχε πείει όλο το αίμα, κάθε ζεστή σταγόνα αίματος που υπήρχε στο σώμα της.

Leon:Έχω και άλλη,την θέλεις?

Tomas:Όχι...

Φωνάζει.

Leon:Τελεία,περισσότερες για εμένα...

Ποίανει το άλλο κορίτσι, το φιλά και μετά αρχίζει να φιλά το λαιμό της,μέχρι που οι άσπροι μεγάλοι κυνόδοντες βγαίνουν και μπαίνουν μέσα στο λαιμό του κοριτσιού.Το κορίτσι όμως δεν κουνίετε το είχα υπνωτίσει να μην κουνίετε,να μην με φοβάται.

Αλλά μακάρι να με φοβόταν,να τσίριζε, ίσως να καταλάβαινα ότι γίνομαι αντεροβγάλτης, ότι δεν το ελέγχω....αλλά το απολάμβανα...απολάμβανα κάθε σταγόνα.Απολάμβανα το ζεστό αίμα της!

Και μετά, μετά, δεν μπορούσα να βλέπω τα θύματα μου,και έτσι έβαζα τα πτώματα να κοιμούντε ή δεν ξέρω, να κάνουν κάτι , γιατί οι τύψεις με έτρωγαν ζωντανό.Αυτό ο Tomas έλεγε πάντα ότι ήταν υπογραφή μου.

/FlashBack End/

Όμως αντίθετα με τον Tomas, ο Tomas είδε το λάθος μου και έγινε καλύτερος , ενώ εγώ επιμένω ότι ο τρόπος ζωής μου είναι καλύτερος,τώρα.Να πίνω αίμα ζώων, είναι καλύτερο από αίμα ανθρώπων.

Τότε ήταν που ξανά γύρισα στον κόσμο μου, και όχι στην φαντασία μου. Τότε ήταν που μια όμορφη φωνή ακούγονταν.

Το αεράκι σταμάτησε και τα ματιά του γρήγορα άλλαζαν στο κανονικό.

Leon:Violetta, τι είπες?

Violetta:Πρέπει να υπο - γρά - ψεις.

Εγώ:Α,ναι , σωστά.

Γράφει το όνομα του και η Violetta και αυτός πηγαίνουν στην αίθουσα Μαθηματικών.

Γεια σας, δεν νομίζω να με ξεχάσατε!Συγνώμη που έχω να ανεβάσω για πολλοί καιρό, απλώς δεν είχα εμπνεύσει !Από εδώ και πέρα θα προσπαθώ να ανεβάζω πιο συχνά. Ελπίζω να σας άρεσε, και ελπίζω να ανυπομονείτε για την συνέχεια,έως την επόμενη φορά....

-Χαρά!!