Πώς θα νιώθατε αν οι γονείς σας σας ξαπώστελναν μακριά από το σπίτι σας, σε μια χώρα ξένη, να ζήσετε με τη μυστηριώδη θεία σας σε ένα τεράστιο σπίτι στην πόλη?
Λύπη? Απογοήτευση? Άγχος? Θυμό? Απελπισία?
Όλα μαζί?
Ε λοιπόν, έτσι ένιωθα κι εγώ καθώς έπερνα το αεροπλάνο από Νέα Υόρκη προς...Κορέα.
Και θα μου πείτε βέβαια τι δουλειά έχω εγώ στην Κορέα και συγκεκριμένα στη Σεούλ.
Και θα σας απαντήσω: έλα μου ντε!
Γιατί την ίδια ερώτηση έκανα κι εγώ στη μαμά μου όταν μου ανακοίνωσε τα νέα. "Για μια καλύτερη εκπαίδευση." Απάντησε.
Τώρα καταλάβαινα γιατί με είχε αναγκάσει από μικρή να μάθω Κορεατικά. Το είχε σχεδιάσει από πριν, η άτιμη.
Βέβαια ακόμη δεν έβγαζε νόημα. Πως γίνεται στην Κορέα δηλαδή να έχω μια καλύτερη μόρφωση από την Αμερική μου,που τόσο αγαπώ και τι με περιμένει εκεί που πηγαίνω?
Αυτά τα δύο ερωτήματα δεν έλεγαν να φύγουν από το μυαλό μου όλον αυτόν τον καιρό μέχρι την ημέρα της αναχώρησής μου κι ούτε με άφησαν ήσυχη στο αεροπλάνο.
"Αντίο Αμερική." Βαριαναστέναξα όταν το αεροπλάνο απογειώθηκε.
Γειά σας παιδιά, αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία στα ελληνικά, την οποία σκοπεύω να μεταφράσω και στα αγγλικά σύντομα.
Την ξανά έκανα την ιστορία ως καινούρια, γιατί η προηγούμενη μου έκανε κάτι κολπάκια :/
Τέλος πάντων, αύριο θα ανεβάσω το πρώτο κεφάλαιο και ελπίζω να μην το βρείτε βαρετό.
Καληνύχτα ♡♡♡
YOU ARE READING
Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)
Fanfiction"Τι κάνεις εκεί;" τον ρώτησα οταν άρχισε να ψεκάζει. "Εγώ εσένα θέλω." Διάβασα δυνατά οταν απομακρύνθηκε. "Suga, τι πάει να πει αυτό;" Αποκλείεται να συνέβαινε αυτό. Απλώς αποκλείεται, δε μπορεί. Παίζει μαζί μου; Να το εννοεί με την καμία. Άλλωστε δ...
